۴۷/۰

<0001/0

۹۹۹/۰

۹۶۰۷/۴۷(<0001/0)

۵۶۳۶/۱۰(<0001/0)

۱۶۴۶/۸۹(<0001/0)

۸۵:۱۵

۳۷/۰

۹۹۹/۰

۵۹/۰

<0001/0

۹۹۹/۰

۵۰۹۷/۵۲(<0001/0)

-۰۷۳۲/۸ (<0001/0)

۶۵۵۴/۹۴(<0001/0)

۹۵:۵

۲۷/۰

۹۹۹/۰

۵۷/۰

<0001/0

۹۹۹/۰

۱۳۹۰/۵۴(<0001/0)

-۱۱۷۴/۶(۰۰۰۲/۰)

۷۳۰۶/۹۵(<0001/0)

۱۰۰:۰

جدول ۴-۸ ضریب همبستگی مقادیر SFC_f(T) آزمایش و پیش‌بینی شده را نشان می‌دهد که عموماً بیش از ۹۸% بوده است. متوسط خطای مطلق مدل‌ها که میانگین خطاهای مطلق می‌باشد (تفاوت بین مقدار آزمایش و پیش‌بینی شده)، در مدل‌هایی که بیان کننده SFC_f(T) مخلوط‌های تشکیل شده از ۱۵، ۲۵، ۸۵، ۹۵ و ۱۰۰ درصد از روغن پالم اولئین کاملاً هیدروژنه بودند، کمتر از ۴/۰% و در مدل‌هایی که بیان کننده SFC مخلوط‌های تشکیل شده از ۳۵، ۴۵، ۵۵، ۶۵ و ۷۵ درصد از روغن پالم اولئین کاملاً هیدروژنه بودند، ۶۶/۱-۹۵/۰ بوده است. این امر بیان کننده این است که مدل‌ها می‌توانند SFC را در مخلوط‌های با نسبت ذکر شده با خطای پایین پیش‌بینی کنند.
در مجموع، مدل‌هایی که برای بیان SFC به عنوان تابعی از دما بیان شدند، برازش خوبی را با داده‌های آزمایشی (تجربی) در مقادیر SFC پایین و بالا نشان دادند و می‌توان از آن برای پیش‌بینی SFC ترکیبات دوتایی اینتراستریفیه شده روغن پالم اولئین کاملاً هیدروژنه و روغن سویا استفاده کرد.

فرمانی (۱۳۹۳) در مدل سازی درصد SFC مخلوط دوتایی روغن سویای کاملاً هیدروژنه و روغن کانولای اینتراستریفیه شده به عنوان تابعی از دما، منحنی سیگموئیدی را گزارش داد و تمام مدل‌هایی که برای پیش بینی درصد SFC به عنوان تابعی از دما ارائه شد، R² بالا (۰۰/۱-۹۵/۰) داشته و در سطح اطمینان (۰۱/۰p˂) معنی‌دار بودند. همچنین گزارش شد که ضریب همبستگی مقادیر آزمایشی و پیش بینی شده بالاتر از ۹۸/۰ بوده و مدل‌هایی که بیان کننده SFC_f(T) مخلوط‌های تشکیل شده از ۱۵، ۲۰، ۲۵ یا ۴۵ درصد از روغن سویای کاملاً هیدروژنه بودند، کمتر از ۴/۰% بوده است. این امر بیان کننده این است که مدل‌ها می‌توانند SFC را در مخلوط‌های با نسبت ذکر شده با خطای پایین پیش‌بینی کنند.
نتایج این تحقیق مطابق با نتایج به دست آمده توسط آگوستو و همکاران (۲۰۱۲) می‌باشد. آنها به این نتایج دست یافتند که منحنی SFC_f(T) مخلوط‌های مختلف چربی شامل چربی‌های اینتراستریفیه شده با مدل‌های سیگموئیدی از قبیل گمپرتز، لوجستیک و کاهش توان تناسب و هماهنگی دارد اما مدل گمپرتز آن را به‌ویژه در مقادیر SFC پایین و بالا بهتر توصیف می‌کند.

ب- مدل‌سازی درصد SFC چربی‌های اینتراستریفیه شده به عنوان تابعی از SFA

درصد SFC به عنوان متغیر وابسته و اسیدهای چرب به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. برای مدل سازی، منحنی SFC به صورت تابعی از اسید چرب ترسیم شد و سپس با مدل‌های تجربی موجود مانند مدل‌های سیگموئیدی گمپرتز برازش داده شد تا بهترین تابع انتخاب شود. برای برازش داده‌های تجربی با مدل از نرم افزار Sigmaplot استفاده گردید. بررسی و مدل سازی منحنی SFC به صورت تابعی از SFA به این علت بوده است که فرمانی (۱۳۹۳) در تحقیقی با عنوان پیش بینی درصد چربی جامد و نقطه ذوب چربی‌های اینتراستریفیه شده شیمیایی بر اساس ترکیب اسیدهای چرب آنها به این نتیجه دست یافت که SFA پارامتر مناسبی برای توصیف و تعیین منحنی SFC است. در واقع با محاسبه ضریب پیرسون بین پارامترهای مختلف نتیجه گیری نمود که SFA بهترین گزینه بوده و ارتباط این پارامتر با SFC بسیار نزدیک و مناسب است. در این تحقیق نیز از یافته‌های ایشان تبعیت گردید و SFC بر اساس SFA بررسی گردید.
برخلاف تأثیر دما، SFC چربی‌ها با افزایش مقدار SFA افزایش می‌یابد به عبارتی دیگر، یک رابطه مثبت معنی‌دار بین اسیدهای چرب اشباع و SFC مشاهده شد. برخلاف اسیدهای چرب اشباع، اسیدهای چرب اولئیک، لینولئیک، لینولنیک و مجموع اسیدهای چرب چندغیراشباع و مجموع اسیدهای چرب غیراشباع تأثیر منفی بر SFC دارند که این به علت نقطه ذوب پایین اسیدهای چرب غیراشباع است (نیکلاس^[۸۰] و ساندرسون^[۸۱]، ۲۰۰۳). اسید چرب اشباع اصلی که در مخلوط‌ها یافت شد، اسید استئاریک بوده که بین ۶۰-۱۳ درصد بوده است. هرچند، چربی‌های اینتراستریفیه شده حاوی ۵/۳۸-۶/۱۵ درصد اسید پالمیتیک می‌باشند. برای تأثیر هر دوی اسیدهای چرب و مدل ساده شده، مجموع اسیدهای چرب اشباع (مجموع اسید استئاریک و پالمیتیک) به عنوان تنها متغیر ترکیبی مستقل انتخاب شدند. شکل شماره ۴-۲، SFC چربی‌های اینتراستریفیه شده شیمیایی را به عنوان تابعی از SFC_f(SFA) نشان می‌دهد.
شکل ۴-۲- تأثیر مقدار اسیدهای چرب اشباع (SFA) بر مقدار درصد چربی جامد (SFC) مخلوط‌های دوتایی روغن پالم اولئین کاملاً هیدروژنه و روغن سویای اینتراستریفیه شده شیمیایی. علامت‌ها و خطوط پررنگ به ترتیب نشان دهنده مقدار SFC آزمایشی (exp) و پیش بینی شده (prd) می باشند.
منحنی SFC_f(SFA) چربی‌های اینتراستریفیه شده نیز شکل سیگموئیدی از خود نشان دادند و بنابراین می‌توان با بهره گرفتن از توابع سیگموئیدی آن را مدل‌سازی کرد. از مدل گمپرتز که برای مدل‌سازی تأثیر دما
بر SFC استفاده شد، برای مدل‌سازی SFC چربی‌های اینتراستریفیه شده به عنوان تابعی از مقدار SFA (معادله ۴-۲) نیز مورد استفاده قرار گرفت.
SFC =
(معادله ۴-۲)
علی‌رغم منحنی SFC_f(T) که از مجانب بالایی شروع می‌شود (که به ترکیب چربی بستگی دارد) و در نهایت به مجانب پایین‌تر از صفر می‌رسد، منحنی SFC_f(SFA) از مجانب پایین‌تر از صفر شروع می‌شود و در نهایت به بالاترین مقدار SFC، ۱۰۰% می‌رسد.
ضرایب α، b و c و میزان انطباق مدل‌های گمپرتز، منحنی‌ SFC_f(SFA) مورد محاسبه قرار گرفتند و در جدول ۴-۹ نشان داده شده است.