• آن چه که در رابطه با بازدارندگی عام لازم به توضیح است این که در بازدارندگی تکیه بر محاسبات انسان عقلانی است. یعنی با افزایش هزینه مجازات، منافع حاصل از ارتکاب جرم کمرنگ می شود. در بازدارندگی عام هم این محاسبات را در کل جامعه بین المللی در نظر می گیرند. در واقع طبق نظریه بازداندگی این تهدید مجازات است که باعث کاهش ارتکاب جرم می گردد. اما در نظریه های اعلامی گرچه بر کارکرد مجازات در کاهش ارتکاب جرم تکیه می شود، اما این امر نه به دلیل محاسبات انسان عقلانی در مضار و منافع جرم، بلکه به دلیل کارکرد آموزشی مجازات و تأثیر آن در تثبیت هنجار های اخلاقی حاکم بر جامعه بین المللی است. این دو مبنای متفاوت، این دو نظریه را از هم متمایز می نمایند. این در حالی است که برخی همان گونه که در متن ذکر می شود از این کارکرد آموزشی مجازات تحت عنوان بازدارندگی عام نام می برند. برای توضیح بیشتر از تفاوت بین بازدارندگی عام مجازات و بازپروری اجتماعی مجازات (کارکرد آموزشی مجازات) رجوع شود به:
  
  “The Promises of International Prosecution“, op.cit, pp. 1963-1967 ↑

• Akhavan, “Justice in The Hague, Peace in the Former Yugoslavia? A Commentary on the United Nations War Crimes Tribunal“, op.cit, p. 742; Office of the Prosecutor, Frequently Asked Questions, “Does Prosecuting People Help to Prevent Crime?“. Available at:
  http://www.iccـcpi.int/en_menus/icc/structure%20of%20the%20court/office%20of%20the%20prosecutor/faq/Pages/faq.aspx (Last Visited at 15 January 2013) ↑

• Sliedregt, op.cit, p. 101 ↑

• Ibid ↑

• Bensouda, Fatou, “ Peace and Justice, Friends or Foes?“, 74th Conference of the International Law Association, De Jure Humanitatis; Peace, Justice and International law, 17 August 2010, Hague, p. 2. Available at:
  http://www.iccـcpi.int/en_menus/icc/structure%20of%20the%20court/office%20of%20the%20prosecutor/reports%20and%20statements/statement/Pages/index.aspx (Last Visited at 15 January 2013) ↑

• Richard Boucher Spokesman, U.S. Dep’t of State, Daily Press Briefing (Feb. 1, 2005), http://www.state.gov/r/pa/prs/,dpb/2005/41453.htm, In Ku, Julian, Nzelibe, Jide, “Do International Criminal Tribunals Deter or Exacerbate Humanitarian Atrocities?“, Washington University Law Review, Vol.84. No.4, 2006, p. 789 ↑

• برخی از حامیان عدالت کیفری بین المللی تأیید کرده اند که دادگاه بین المللی کیفری برای یوگسلاوی سابق آثار بازدارنده محدودی طی جنگ در بوسنی داشته است. آن ها علت این امر را هم به ماهیت استثنایی دادگاه های بین المللی منتسب می نمایند و معتقدند که با ایجاد محاکم دائمی این نقطه ضعف از بین می رود.
  Meron, op.cit, p. 110 ↑

• Nicholas Kristof, “Why Should We Shield the Killers?“,N.Y. TIMES, Feb. 2,2005,at A21 and Samantha Power, “Court of First Resort”, N.Y. TIMES, Feb.10, 2005, at A23, In Ku, Nzelibe, op.cit, p. 789; Méndez, Juan.E, “The Importance of Justice in Securing Peace“, Review Conference of the Rome Statute, 30 May 2010, para. 4. Available at:
  http://www.iccـcpi.int/en_menus/icc/structure%20of%20the%20court/office%20of%20the%20prosecutor/reports%20and%20statements/statement/Pages/index.aspx (Last Visited at 17 January 2013) ↑

• Akhavan, “Justice in The Hague, Peace in the Former Yugoslavia? A Commentary on the United Nations War Crimes Tribunal“, op.cit, p. 746 ↑

• Citizens for Global Solutions, Darfur and the ICC: Justice is the Key to Recovery, GLOBAL SOLUTIONS Q. 4 (2006), Available at: http://www.globalsolutions.org/publications/publications-darfurandicc In Rodman, op.cit,p. 532
  در تأیید این ادعا می توان به اظهارات معاون دادستان وقت دیوان بین المللی کیفری نیز رجوع نمود. به نظر وی تحقیقات دیوان بین المللی کیفری تأثیر به سزایی در کاهش نرخ ارتکاب جرایم بین المللی در سودان، کلمبیا و اوگاندای شمالی داشته است. این تحقیقات باعث می گردد که سایر مجرمان بالقوّه هم انگیزه ارتکاب جرایم بین المللی را به دلیل ترس از اعمال مجازات های بین المللی از دست بدهند.
  Bensouda, op.cit, pp. 5-7 ↑

• “Policy paper: the meaning of “the interests of justice” in Article 53 of the Rome Statute“, Human Rights Watch, June. 2005, p.15. Available at: http://www.iccnow.org/?mod=interestofjustice (Last Visited at 17 January 2013) ↑

• Resolution 955, 1994, S/RES/955, op.cit, para. 6; Resolution 827, 1993, S/RES/827, op.cit, para. 5 & 7 ↑

• Rodman, op.cit, p. 533 ↑

• برای نمونه یکی از شعب دادگاه بین المللی کیفری برای یوگسلاوی سابق در یکی از احکام صادره خود اعلام نمود: «…هدف دیگر مجازات این است که نشان دهد نه تنها در یوگسلاوی سابق، بلکه در کل جهان هیچ بی کیفری برای انواع جرایم بین المللی وجود نخواهد داشت…».
  Prosecutor v. Zoran Kupre(ki), Mirjan Kupre(ki), Vlatko Kupre(ki), Drago Josipovi, Dragan Papi, Vladimir(Anti), Judgement, Case No IT-95-16T, 14 January 2000, para. 848. Available at: http://www.icty.org/case/kupreskic/4 (Last Visited at 5 March 2013)
  همچنین یکی از شعب دادگاه بین المللی کیفری برای روآندا در حکم صادره خود هدف از مجازات را علاوه بر به کیفر رسانیدن عاملان جرایم بین المللی در روآندا، پایان بخشیدن به بی کیفری و ارتقای سازش ملی و اعاده صلح دانست.
  Prosecutor v. Jean Kambanda, Judgement and Sentence, Case No ICTR-97-23-S, 4 September 1998, para. 26. Available at: http://www.unictr.org/tabid/128/Default.aspx?id=24&mnid=4 (Last Visited at 5 March 2013)
  شعبه دادگاه ویژه سیرالئون ضمن اشاره به اهداف مجازات، اولویت ها را برای دو هدف مکافات و بازدارندگی قایل می شود.
  Prosecutor v. Issa Hassan Sesay, Morris Kallon, Augustine Gbao, Sentencig Judgment, Case No SCSL-04-15-T, 8 April 2009, op.cit, para. 13
  شعبه دادگاه بین المللی کیفری برای یوگسلاوی سابق در یکی از آرای خود ضمن اشاره به اهداف چهارگانه مجازات، برای هدف بازدارندگی در تعیین میزان مجازات در مقایسه با سه هدف مکافات، حفاظت از جامعه و بازپروری اولویت قایل شده است.
  Prosecutor v. Tihomir Bla (ki), Judgment, Case No .IT-95-14-T, 3 March 2000, para. 761. Available at: http://www.icty.org/case/blaskic/4 (Last Visited at 5 March 2013) ↑

• نجفی ابرندآبادی، همان، ص. ۱۳ ↑

• Utilitarianism
  نظریه ای اخلاقی که مبنای آن به حداکثر رساندن میزان کلی سود است. اغلب سودانگاری را به دو شاخه ی عمل ـ سودانگاری و قاعده ـ سودانگاری تقسیم می کنند و اوّلی بیانگر این است که فرد باید عملی را برگزیند که سود کلی را به حداکثر می رساند و دومی بنای تحلیل را بر انتخاب قاعده یا اصل یا نهادی می گذارد که سود را به حداکثر می رساند. برای توضیح بیشتر رجوع شود به: بیکس، همان، ص. ۲۱۶ ↑

• Consequentialism
  نظریه ای اخلاقی که طبق آن قضاوت در مورد اعمال و تصمیمات بر اساس نتایج آن ها صورت می گیرد. شناخته شده ترین شکل نتیجه گرایی سودانگاری است. نظریه های رقیب نتیجه گرایی یکی این نظریه است که اعمال و تصمیمات باید تنها مبتنی بر ارزش اخلاقی اراده یا انگیزه عمل، فارغ از نتیجه آن ها سنجیده شود. نتیجه گرایی، به نوبه ی خود، گونه های مختلف دارد. در برخی قرائت ها بر نتایج اعمال خاص تمرکز می شود، حال آن که، در برخی دیگر، به نتایج قواعد کلی یا اصول رفتار توجه می شود. بیکس، همان، صص. ۳۳۵-۳۳۴ ↑

• بیکس، همان، ص. ۱۰۵ ↑

• Michael Moore, “Law and Psychiatry: Rethinking the Relationship“, 234-35 (1934). In Sanford H. Kadish & Stephen J. Schulhofer, Criminal Law and Its Progress: Cases and Materials ۱۱۷( Richard A.Estein et al.eds,7th ed. Aspen Law & Bus, 2001, p.123, In Aukerman, op.cit, p. 71 ↑

• Von Hirsch, Andrew, “Rehabilitation“, In Principled Sentencing: Reading on Theory & Policy, (Andrew Von Hirsch & Andrew Ashworth eds, 2d ed, 1998, p. 2, In Aukerman, Ibid ↑

• Stephen Brody, “How Effective Are Penal Treatments?", In Principled Sentensing: Readings on Theory & Policy, Ibid, pp. 9-10, In Aukerman, Ibid ↑

• عباسی، مصطفی، افق های نوین عدالت ترمیمی در میانجی گری کیفری، انتشارات دانشور، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۲، ص. ۲۶ ↑

• Aukerman, op.cit, p. 72 ↑

• Resolution 808, 1993, S/RES/808, para. 9; Resolution 827, 1993, S/RES/827, op.cit, para. 6 ↑

• Resolution 955, 1994, S/RES/955, op.cit, para. 7 ↑

• First Annual Report of the International Tribunal for the Prosecution of persons Responsible for Serious Violations of International Humanitarian Law Committed in the Territory of the Former Yugoslavia, op.cit, para.16 ↑

• Cassese, “Reflections on International Criminal Justice“, op.cit, p. 6 ↑

• First Annual Report of the International Tribunal for the Prosecution of persons Responsible for Serious Violations of International Humanitarian Law Committed in the Territory of the Former Yugoslavia, op.cit, para.16 ↑

• Akhavan, Payam, “Beyond Impunity: Can International Criminal Justice Prevent Future Atrocities“, American Journal of International Law, Vol.95, No.1, January 2001, p. 9 ↑

• Fletcher, Laurel.E, Weinstein, Harvey.M, “Violence and Social Repair: Rethinking the Contribution of Justice to Reconciliation“, Human Rights Quarterly, Vol.24, 2002, p. 599 ↑

• Cassese, “Reflections on International Criminal Justice“, op.cit, p. 6 ↑

• Kritz, Neil.J, “Coming to Terms with Atrocities: A Review of Accountability Mechanisms for Mass Violations of Human Rights“, Law and Contemporary Problems, Vol.59, No.4, Autumn 1996, pp. 132-33; Akhavan, “Justice in The Hague, Peace in the Former Yugoslavia? A Commentary on the United Nations War Crimes Tribunal”, op.cit, p. 749 ↑

• Fletcher, Weinstein, op.cit, p. 596 ↑

• Drumbl, Atrocity, Punishment, and International Law, op.cit, pp. 173-76 ↑

• Damaska, “What Is the Point of International Criminal Justice?", op.cit, p. 345; Landsman, op.cit, p. 83 ↑

• De Guzman, Margaret.M, “Choosing to Prosecute: Expressive Selection at the International Criminal Court“, Michigan Journal of International Law, Vol.33, Winter 2012, pp. 312 ↑

• Damaska, “What Is the Point of International Criminal Justice?", op.cit, p. 353; Sloane, Robert.D, “The Expressive Capacity of International Punishment: The Limits of the National Law Analogy and the Potential of International Criminal Law", Stanford Journal of International Law, Vol.43, No.1, 2007, p. 85; Akhavan, “Justice in The Hague, Peace in the Former Yugoslavia? A Commentary on the United Nations War Crimes Tribunal“, op.cit, p. 749 ↑

• دادگاه ویژه سیرالئون در یکی از آرای خود تصریح می نماید که مجازات در حقوق جزا بیانگر انزجار جامعه بین المللی و تقبیح عمل مجرمانه است.
  Prosecutor v. Issa Hassan Sesay, Morris Kallon, Augustine Gbao, Case No SCSL-04-15-T, Sentencig Judgment, 8 April 2009, para. 15, op.cit ↑

• Damaska, “What Is the Point of International Criminal Justice?", op.cit, pp. 345-47; Cassese, “Reflections on International Criminal Justice", op.cit, p. 6
  برای اطلاع از نظر مخالف در این زمینه و تحقق بهتر این هدف با بهره گرفتن از سازوکارهای غیرکیفری رجوع شود به:

۲۰۰ m²/g

SSA(Special surface area)

۲/۱ g/cm³

True density

رنگ یکی از عمده‌ترین آلاینده‌های محیط‌زیست است که در پساب صنایع مختلف ازجمله نساجی دیده می‌شود. در این تحقیق حذف رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹ از پساب‌های صنعتی توسط نانوکامپوزیت پلی آنیلین/MWCNT موردمطالعه قرار گرفت. نانوکامپوزیت طی مراحلی تهیه و سپس مورداستفاده واقع شد. خصوصیات سطحی این نانوکامپوزیت با بهره گرفتن از تکنیک‌های طیف‌سنجی مادون‌قرمز با تبدیل فوریه (FT-IR)^[47]1 و میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM)^[48]2 ارزیابی و تائید شد. حذف رنگزای موردنظر بر اساس فرایند جذب سطحی صورت گرفت. تأثیر متغیرهای مؤثر بر فرایند رنگبری مانند PH، مقدار جاذب، غلظت و زمان تماس موردبررسی قرار گرفت و مقادیر بهینه جهت حذف رنگزا مشخص شد.
۳-۲- مواد موردنیاز و تهیه محلول‌ها
۳-۲-۱- مواد موردنیاز

• • آنیلین از شرکت مرک تهیه و پس از دو مرحله تقطیر، برای سنتز پلی آنیلین استفاده گردید.

• پتاسیم یدات (تهیه‌شده از شرکت مرک) به‌عنوان اکسنده در تهیه نانوکامپوزیت به‌کاربرده شد.

• سولفوریک اسید ۱ مولار، برای نشاندن پلیمر روی MWCNT استفاده گردید.

• نانولوله کربنی چند دیواره (MWCNT) از شرکت نوترینو تهیه شد.

در جدول ۳-۱ مشخصات MWCNT آورده شده است.
جدول ۳-۱- مشخصات MWCNT
Multi Wall Carbon Nanotubes

• رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹ (Direct Fast Blue FBL) از شرکت Dystar تهیه شد. (شکل ۳-۱).

شکل ۳-۱- ساختار شیمیایی رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹
رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹ بدون هیچ عملیات خالص‌سازی و با همان خلوص تجاری مورداستفاده قرار گرفت که مشخصات آن در جدول ۳-۲ ذکرشده است.
جدول ۳-۲- مشخصات رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹

نام ماده رنگزا

فرمول شیمیایی

جرم مولکولی

max

رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹

C₃₅H₂₆N₈Na₄O₁₇S₄

۱۷۲۵۶۳/۷۴۷۲g.mol⁻¹

۶۱۴ nm

رنگزای آبی مستقیم ۱۹۹ به نام‌های دیگر نیز معروف است نظیر:
Direct Blue 199; Direct Fast Blue FBL; C.I.74190; Direct TURQ Blue FBL; Direct Turquoise Blue FBL; C.I.Direct Blue 199; Direct Blue 199 (C.I.74190); Fast Turquoise FBL
۳-۲-۲- تهیه محلول‌ها
۳-۲-۲-۱- سدیم هیدروکسید ۱ مولار (جهت تنظیم PH)
از سدیم هیدروکسید ۱ مولار برای تنظیم PH استفاده شد. که برای تهیه سود ۱ مولار، ۱ گرم سود جامد را در آب مقطر حل‌شده و به حجم ۲۵ میلی‌لیتر رسانده شد.
۳-۲-۲-۲- هیدروکلریک اسید ۱ مولار (جهت تنظیم PH)

کند ولی نتواند آنرا به زبان آورد و توصیف کند. عرفای ما از وجود چنین تجاربی نیز سخن گفتهاند و مدعی شدهاند که مدعای تجارب آنها قابل توصیف نیست و هر کس باید خودش ببینید و بچشد تا آنرا درک کند.
۵- تجربهی خداوند یا حقیقت غایی بدون واسطهی هر گونه امر حسی. یعنی انسان خداوند را به طور مستقیم شهود کند برخی گمان کردهاند که تجارب دینی منحصر در این قسم است، اما این نکته ناصحیح است، و این تنها یک قسم از اقسام تجربه دینی است، اگرچه با ارزشترین و شاخصترین نوع تجربهی دینی است. بالاترین و ارزشمندترین نوع این تجارب برای پیامبر اسلام اتفاق افتاد. خداوند می‌فرماید: « فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى ــ فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى»^[۵۱]. بنابراین بنابر تقسیم‌بندی سوین برن، پنج نوع متعلق تجربهی دینی را میتوان از یکدیگر متمایز ساخت.

انواع تجربهی دینی
تجربهی دینی دارای تقسیمات گوناگونی است که یکی از مهمترین آنها، تقسیم معروف دیویس^[۵۲] است. دیویس سعی نموده با بررسی تجارب دینی مختلف مهمترین اقسام آنرا جمعآوری کند. اگرچه بسیاری از موارد تداخل دارند و گاهی قابل جمع هستند. تجارب دینی به نظر دیویس ۶ قسماند:
۱- تجارب تفسیری:
تجاربی هستند که ذاتا دینی شمرده نمیشوند، بلکه به خاطر سیستم اعتقادات و برداشتهای شخص صاحب تجربه تجربهی دینی انگاشته میشوند. مثلا کسی که اعتقاد دارد که بلا و مصیبت اثر گناه است، اگر برای او اتفاقی بیافتد او آنرا تجربهای دینی محسوب خواهد کرد. و با کسی که استجاب دعا را مرهون رحمت خدا میداند، اگر دعایش مستجاب شد آنرا تجربهای دینی میانگارد. چنین شخصی میتواند هر اتفاقی را بنابر عقیدهی خود دینی بداند اگر چه ماهیت دینی نداشته باشد. طبیعتا چنین تجربهای دارای ارزش معرفت شناسانه نیست، یعنی در علم کلام این نوع را مورد بررسی قرار نمیدهند. زیرا این تجربه به واقع تجربهای دینی نیست و صرفا محصول اعتقادات فرد است.
۲- تجارب شبه حسی:
تجاربی هستند که در آنها حس حضور دارد خواه این حس از جمله حواس پنجگانه ظاهر میباشد، یا اینکه از حواس باطنی باشد.معمول تجارب دینی مردم از این قسم است. این قسم شامل مکاشفه، رؤیا، دیدن فرشتگان میشود. مثلا سخن گفتن حضرت مریم علیها السلام با فرشتگان از این قسم است:
« وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِکَهُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفَاکِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِینَ»^[۵۳] همانطور که می‌بینیم تکلم با فرشتگان و دیدن آنها نوعی تجربه شبه حسی است. خواه این تکلّم را بوسیله قوای حسی ظاهری بدانیم یا اینکه آنرا حاصل قوای باطنی بدانیم. هر چند که ما معتقدیم این امر در تمامی قوا صورت گرفته است و در فصل سوم این رساله به آن خواهیم پرداخت.
تکلم حضرت موسی علیه السلام با خداوند در کوه طور نیز از این قسم است «وَکَلَّمَ اللّهُ مُوسَى تَکْلِیمًا»^[۵۴]
رؤیای حضرت یوسف علیه‌السلام هم نوعی تجربهی شبه حسی است. «إِذْ قَالَ یُوسُفُ لِأَبِیهِ یَا أَبتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لِی سَاجِدِینَ».^[۵۵]
۳- تجارب وحیانی:
تجارب وحیانی در اینجا اعم از وحی در اصطلاح است و شامل تجارب عرفانی نیز میشود^[۵۶]. تجارب وحیانی تجاربی هستند که فاعل آن احساس میکند با موجود برتر ارتباط برقرار کرده است و در اثر این ارتباط مطالبی به او القاء شده است. این مورد اعم از وحی الهام، مکاشفه و … میباشد.
- این تجارب چند ویژگی دارند:
الف: معمولا ناگهانی هستند و مدت زیادی طول نمیکشند برای مثال وقتی فرشتهی وحی اولین بار برای پیامبر اسلام ظاهر شد، کاملا ناگهانی بود و باعث بهت و حیرت پیامبر شد.
ب: معرفت بدون استدلال و واسطه صورت میگیرد.زیرا تجربهای شهودی است و حقایق به صورت مستقیم شهودی میشود و واسطهای مانند صورت ذهنی یا امر دیگر فاصله نمیشود.
مثال آن همان شهود پیامبر اسلام است که مستقیما در مواجهه با امر قدسی صورت گرفت.
ج: فاعل تجربه معتقد است که عامل خارجی مطالبی را به او القاء نموده است. یعنی صاحب آن هرگز گمان نمیکند که نفس او صوری دروغین را برای او ساخته است بلکه واقعا موجودی خارجی این مطلب را به او القاء میکند. «ما کذب الفؤاد ما رأی»
د: فاعل تجربه چنان به این تجارب اعتقاد دارد که حتی از اعتماد او به تجارب حسی بیشتر است. زیرا تجارب حسی با واسطهی صور صورت میگیرد و خطا پذیرند. صور حسی گاهی براساس اختلال مزاج مطالبی را به انسان القاء میکند که واقعیت ندارد. اما تجارب وحیانی بسیار شفاف، کامل و بیواسطهاند و لذا خطا و اشتباه در آنها راه ندارد.
هـ: فاعل تجربه معمولا ادعا میکند که اموری که او مشاهده کرده با لفظ قابل بیان نمیباشند. البته این عنصر در کلام انبیاء و قرآن کمتر یافت میشود و بیشتر عرفاء چنین ادعاهایی میکنند. عرفاء کثیراً ادعا میکنند که مطالبی غیر قابل تصور و بیان دریافت نمودهاند.
۴- تجارب احیاگر:
تجاربی هستند که برای عموم مردم قابل دستیابی است. این گونه تجارب باعث افزایش ایمان مردم میشود. مقصود از این تجارب تجاربی هستند که مردم در مواجهه با امور عادی اطراف خود کسب میکنند و آنها را نشانگر خدا و معجزهی او میدانند. برخی این مورد را همان نگاه آیه‌ای می‌دانند.
طیف این تجارب وسیع است و بسیاری از حالات مردم را در بردارد. از شفا گرفتن مریض، و حالات نماز گزار در حال نماز گرفته تا اتفاقهای روزمرهی مردم را شامل میشود. برای مثال به آیهای از سورهی فجر اشاره میکنیم: «فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ»^[۵۷] وقتی انسان با نعمتی از خدا مواجه میشود خدا را فاعل آن میداند و باعث سپاسگزاری او میشود و همین امر سبب ازدیاد ایمان او میشود. و همینطور به آیهی سورهی مائده اشاره میکنیم: «وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ»^[۵۸] شنیدن آیات قرآن در برخی مردم چنان اثر گذار است که گویی آیه فقط برای او نازل شده و او را متحول میکند و اشک او را سرازیر میکند و باعث افزایش ایمان او میشود.
۵- تجارب مینوی: تجربهای است که انسان آنرا در مواجهه با امر قدسی حاصل میکند. این تعبیر از آن رودلف اوتو در کتاب مفهوم امر قدسی است.^[۵۹] اوتو حالت انسان را در مواجهه با امر قدسی به سه قسم تقسیم میکند ۱ـ حالت جذبه و کشش زیرا انسان احساس نیاز میکند به امر قدسی و علاقه دارد که به طرف او کشیده شود. ۲- حالت هیبت: حالتی بر ضد حالت قبلی است، و انسان از هیبت و عظمت خدا دچار ترس میشود و تضرع و زاری میکند. ۳- حالت وابستگی و تعلق به موجود برتر. انسان در برابر عظمت آن موجود برتر چنان احساس ناچیزی و ناتوانی میکند و خود را در برابر موجود برتر ضعیف احساس میکند و خود را سراسر نیازمند و فقیر خداوند میبیند.
در عرفان اسلامی حالت خشوع و هیبت را اثر صفات جلالیه خدا و حالت جذبه و کشش را حاصل صفات جمالیه الهی میدانند. حاصل این کشش و واکنش حالتی است بین خوف و رجاء که در عرفان اسلامی و احادیث اسلامی بسیار مثبت و ارزشمند تلقی شده است.
- خصوصیات تجارب مینوی:
الف: در ادیانی که اعتقاد به خداوند وجود دارد این تجارب بیشتر وجود دارد.
ب: در این تجارب بین خدا و انسان تمایزی واضح وجود دارد، به خلاف ادیانی که در تجارب خود حالت وحدت و یکی بودن احساس میکنند.
پ: در این تجارب حالت خوف و رجاء و خضوع و جذبه زیاد دیده میشود.
ت: معمولا صاحبان این تجارب ادعا میکنند که تجربههاشان قابل توصیف نمیباشند.
ث: امر قدسی محتوایی متضاد با عقل را در انسان برمیانگیزد.
۶- تجارب عرفانی: تجاربی هستند که عرفا ادعا میکنند در حالات خاص در برابر رؤیت باطن عالم کسب مینمایند. این نوع تجربه در میان عرفای اسلامی زیاد اتفاق میافتد. مهمترین تفاوتهای این نوع تجربه با تجربه مینوی عبارتاند از:
الف: در این تجارب احساس یگانگی میان انسان و موجود برتر وجود دارد. بخلاف تجربه مینوی که در آن تمایز میان فاعل تجربه و مورد تجربه همواره احساس میشود.
ب: در تجارب عرفانی احساس پرستش و نیایش نسبت به موجود برتر وجود ندارد، چون دوگانگی میان خدا و مخلوق او برداشته میشود. بخلاف تجارب مینوی که به خاطر تمایز موجود، حالت پرستش وجود دارد.
ج: این تجارب برخلاف تجارب مینوی با احساس آرامش همراه است^[۶۰]. اما در تجارب مینوی همواره یک نوع دلهره حاصل مشاهدهی برتر وجود دارد.
د: در تجارب عرفانی علم حضوری و شهودی وجود دارد نه حصولی. به عبارت دیگر میان عارف و خدا صورت و واسطهای وجود ندارد، اما در تجارب مینوی صور فاصله میشوند و علم حصولی و با واسطه صورت میگیرد.
تقسیمی دیگر برای تجربه دینی
تجربه دینی دارای تقسیمات متنوعی است یکی از آن تقسیمات دارای اهمیت زیادی است و محور مقالهی ما را آن تقسیمبندی قرار میدهد، سه نوع نگرش به تجربهی دینی است. در حقیقت این مطلب تقسیم بندی تجربه دینی نیست. بلکه سه نوع تفسیر و تحلیل از آن است. در باب اینکه ماهیت تجربهی دینی چیست، سه نگرش عمده وجود دارد: ۱- تجربهی ادراکی شناختی ۲- تجربهی عاطفی احساسی ۳- تجربهی تفسیری. اکنون به توضیح مختصری در این رابطه میپردازیم و تفصیل مطلب را به فصل بعد واگذار میکنیم:
۱- تجربهی عاطفی احساسی: شلایرماخر و رودلف اوتو از تجربهی دینی نوعی تلقی احساسی دارند^[۶۱] شلایرماخر معتقد است که تجربهی دینی، از نوع تجارب معرفتی نیست و معرفتی به ما نمی‌دهد.انسان در تجربهی دینی تنها دارای^[۶۲] یک احساس نسبت به امر مقدس میشود، احساسی که از نوع تعلق و وابستگی به موجود مافوق طبیعی است. او معتقد است که این احساس تجربهای شهودی و شخصی است و نمیتوان آنرا برای دیگران توصیف نمود. این چنین معرفتی نیاز به تأیید دیگران ندارد، بلکه خودش، خود را موجه میکند. این به خاطر آن است که این تجربه خالصترین تجارب است و چنان شفاف است که خود را نیازمند اثبات نمیبیند.
این اندیشه توسط افرادی مانند اوتو توسعه داده، و در مواردی تکمیل شد. اما اشکالاتی بر این نظریه وارد شده که بعدا به صورت مفصل به آن میپردازیم.
۲- تجربهی ادراکی، شناختی:
بزرگترین مدافع این نظریه «ویلیام آلستون^[۶۳]» است. او که از توجیهات شلایرماخر دال بر احساسی بودن تجربهی دینی خرسند نبوده است به انقلابی بزرگ در این زمینه دست زد. او تجارب دینی را حاوی ادراک و شناخت خواند. او معتقد است که تجارب دینی دارای ساختاری شبیه ساختار تجربهی حسی هستند و لذا دارای همان اندازه ارزش میباشند. این نظریه با اشکالات متعددی مواجه شد، اما از اهمیت این نظریه نکاهید ما این نگرش را مبنای این پایان‌نامه قرار داریم و از آن صحبت خواهیم کرد.
۳- تجربهی دینی تفسیری:
این نظریه مربوط به «وین پراو دفوت» است. او که از دو تقریر گذشته راضی نبود، تقریری جدید ارائه داد. وی معتقد است که تجربه دینی از نوع تجربه های حسی و ادراکی نیست. چون این نظریه با ادعای ادیان سازگار نیست. اگر ما بخواهیم تجربه دینی ادراکی را بپذیریم باید به لوازمی معتقد^[۶۴] باشیم از جمله اینکه علل این تجربه ها را بپذیریم. اگر کسی این تجارب را بپذیرید باید اذعان کند که خداوند وجود دارد. در حالیکه بسیاری از ادیان و مدعیان تجربه دینی به وجود چنین خدایی اذعان ندارند. پس تجربهی دینی را باید اینگونه تعریف نمود: «تجربهای که صاحب تجربه آنرا دینی تلقی کند.»^[۶۵] به بیان دیگر، فاعل تجربه معتقد باشد که تجربهی او براساس پدیده های طبیعی قابل توجیه نیست و باید تفسیری ماورائی از آن داشته باشد.
این نظریه دارای مشکلات اساسی در ساختار و در توجیه باور هاست. مشکلاتی که براحتی قابل دفع نمیباشد. اما آنچه باید مد نظر باشد. این تقسیم سه گانه در حقیقت تقسیم انواع تجربه دینی نیست، بلکه سه نوع نظریه و دیدگاه دربارهی تجربهی دینی است.
کاربردهای تجربه دینی
اگر ما بخواهیم به کاربردهای بحث تجربه دینی اشاره کنیم نخست لازم است به مبدأ و خاستگاه آن اشاره کنیم و علت به وجود آمدن آن را بررسی نمائیم تا به اهداف و کاربردهای آن پی ببریم.
خاستگاه این موضوع در الهیات مسیحی است. با پیدایش نهضت روشنگری و ظهور دوران رومانتیسم پایه های الهیّات سنتی که محصول دوران قرون وسطی بود در هم شکست. این باور سنتی که میتوان باورهای دینی را مستدل و مبرهن ساخت متزلزل شد، لذا کسانی به این فکر افتادند که جانشینی مناسب برای استدلالهای سنتی پیدا کنند. این تلاشها در افرادی مانند کانت و شلایرماخر بارزتر بود. شلایرماخر این سؤال را که آیا میتوان باورهای سنتی را مستدل نمود، تبدیل به این سؤال نمود که گوهر دین چیست؟ او بعد از تحقیقات مختلف به این نتیجه رسید که گوهر دین امری معنوی است و از سنخ مفاهیم و تصورات نیست که نیازمنداستدلال باشد، بلکه حقیقتی است یافتنی و راه یافتن آن فقط مشاهده حقایق است. او از این امر به عنوان تجربه دینی نام برد.^[۶۶] تجربه دینی علمی است شهودی و خطا ناپذیر که بر پایهی تصورات و استدلالها استوار نیست. او تجربهی دینی را نوعی احساس نسبت به امر قدسی دانست. اگرچه این اندیشه توسط پیروان او مورد نقد قرار گرفت، اما اساس اندیشهی او برقرار ماند. آلستون از ناقدان جدی شلایرماخر است. او حقیقت تجربه دینی را شامل نوعی ادراک و شناخت دانست وحاصل تجارب دینی را اموری ادراکی و قابل انتقال به غیر دانست.
اما در جهان شرق این بحث دارای مبانی کاملا متفاوتی بود. عرفای اسلامی نه از سر تزلزل پایه های استدلال بلکه از سر عشق به رؤیت حضرت حق به این راه قدم گذاردند. آنها معتقد بودند که راه استدلال راهی دور و دشوار است که سراسر با مفاهیم کار دارد. اما راه شهود راهی نزدیک و متقن است که درجهی خطا پذیری آن پائین است. آنها شهود را راهی در کار شناخت خداوند مطرح نمودند. براین اساس جایگاه بحث تجربهی دینی و کاربردهای آن روشن میشود. تجربهی دینی در تمامی علومی که مربوط به شناخت خداوند هستند اثر ویژهای دارد. از جملهی این علوم، علم الهیات است. ما در اینجا از الهیات، دانشی شبیه به کلام قصد مینمائیم. کلام در دو نوع قدیم و جدید در شناخت خداوند و دفاع از باورهای دینی تلاش میکند. علم کلام با بهره گرفتن از بحث تجربه دینی به این نتیجه میرسد که راهی دیگر برای شناخت خداوند وجود دارد. راهی شخصی که نیاز به استدلال ندارد اگرچه بتوان باورهای خود را مستدل نمود. این راه مستقیم و بیواسطه است و از واسطههایی چون مفاهیم و تصورات استفاده نمیکند. این علم علم حضوری است و متمایز از علوم حصولی و استدلال است. علم شهودی ما را به شناخت بهتری از خدا میرساند این علم سرچشمه معارف و علومی است که میتواند زندگی انسان دیندار را متحول کند. این موضوع در فلسفه هم تأثیر زیادی دارد زیرا اگر ما بپذیریم که علوم نسبت به یکدیگر رابطه تغذیه ای دارند، به این نتیجه میرسیم که این علم میتواند مبانی مناسبی را در اختیار فیلسوف بگذارد. فیلسوف میتواند روش استدلالی خود را با روش شهودی تکمیل نماید. تلاش ملاصدرا در حکمت متعالیه همین امر بود. او اثبات نمود که برهان، قرآن، عرفان، سه جلوهی یک حقیقتاند. و هر کدام میتواند دیگری را در رسیدن به اهدافش یاری برساند.
این موضوع در علم تفسیر هم نقش بسزایی دارد. زیرا کسی که با نگرش شهودی دست به تفسیر قرآن بزند آیات را به گونهای دیگر میفهمد و برای قرآن بطون مختلفی مشاهده میکند. مبانی شهودی میتوانند روش خوبی در تفسیر آیات قرآن به ما ارائه کنند. علاوه بر اینکه بسیاری از آیات قرآن جز با مبانی عرفانی، شهودی قابل تبیین نیستند. برای مثال آیهی شریفه «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ »^[۶۷] جز با کمک عرفان قابل حل نمیباشد. معاد وکیفیت حشر بندگان در قیامت در پرتو این بینش کاملتر میشود. توحید برآمده از چنین شناختی به مراتب کاملتر از توحید حاصل از دید ظاهری و استدلال صرف عقلانی است. بنابراین این علم در معارف قرآن نیز اثر مسقیم دارد. زیرا این مبحث بخش از معارف موجود در قرآن اشاره دارد.
بنابراین، این موضوع دارای کارکردهای متنوعی است که بسیاری از آنها در آینده کشف خواهند شد. زیرا هر موضوعی دارای لوازم بی‌شماری است که فهم آن براحتی ممکن نیست و گذر زمان لوازم موضوعات و جنبه های مختلف علوم را کشف مینماید. و لذا باید هر چه بیشتر در شناخت ابعاد مختلف این بحث تلاش نمود و از مزایای آن بهره برداری نمود.
رفع یک شبهه
در میان اندیشوران در بحث تجربهی دینی نزاعی وجود دارد که آیا وحی و تجربهی دینی از یک سنخاند یا نه؟ به عبارت دیگر آیا وحی را میتوان تحت بحث تجربهی دینی گنجاند یا اینکه این دو موضوع مجزا و غیر مرتبطاند و نباید آنها را خلط نمود. اما این موضوع به هیچ وجه به موضوع رسالهی ما ارتباط ندارد. غرض از مطرح کردن این نکته آن است که ممکن است عدهای گمان کنند از آنجایی که مسألهی فوق مسألهای مناقشه برانگیز است نمیتوان در این مقاله از آیات مربوط به وحی پیامبر استفاده نمود و آنها را نوعی تجربهی دینی تلقی نمود. زیرا ممکن است کسی میان این دو موضوع تمایز ماهوی قائل باشد و بنابر نظر او طرح این مسأله محل اشکال باشد. یا اشکالاتی از این قبیل که همه به نوعی این تمایز را گوش زد میکنند. اما ما در اینجا به چند جواب کوتاه اکتفاء میکنیم تا این شبهه برطرف شود.

۰/۷

B26

۶

۷۹۹/۱

۸۶۳/۹

۵۰۰

۲۳/۴

۰/۷

B29

۹

۷۹۹/۱

۸۳۶.۳

۵۰۰

۳۵/۲

۰/۷

۳-۴ آزمایشات بتن تازه خود تراکم
چندین آزمایش مختلف برای تعیین مشخصات بتن خود تراکم وجود دارد، به این دلیل که یک روش آزمایش نمی تواند ، خصوصیات بتن خود تراکم را به خوبی نشان دهد ، لذا در این تحقیق خواص بتن خودتراکم در حالت تازه ، توسط آزمایش های جریان اسلامپ، T50، قیف V و جعبه L شکل مورد بررسی قرار گرفت.

۳-۵ بتن‌ریزی قالب‌ها و عمل‌آوری نمونه ها
قبل از بتن ریزی قالب ها بطور مناسب تمیز شده و سطح آن به منظور جلوگیری از چسبیدن بتن به قالب به روغن آغشته گردید. سپس قالب ها برای هر یک از طرح های اختلاط بتن ریزی شدند. بعد از ۲۴ ساعت قالبها باز شده و نمونه‌ها درون حوضچه آب به مدت ۹۰ روز عمل آوری شدند.
۳-۶ دستگاه‌های آزمایش بتن خودتراکم در حالت سخت شده
۳-۶-۱جک فشاری
سیستم بارگذاری فشاری توسط یک دستگاه تمام اتوماتیک تست فشاری ساخت شرکت ELE صورت گرفته است که نمونه‌ها بر روی قسمتی از این قاب صلب (صفحه زیرین) به عنوان تکیه‌گاه قرار داده شده و از پایین به آن نیرو وارد می شود.
۳-۶-۲ دستگاه آزمایش اولتراسونیک
به منظور اندازه گیری سرعت فراصوت طبق استاندارد ASTM C597، از یک دستگاه الکتریکی غیر مخرب اواتراسونیک^[۱۸](PUNDIT 7 MODEL PC1012) مطابق شکل (۳-۳) با ارزیابی و دقت ۱/۰ میکرو ثانیه استفاده شده است. مبدل با فرکانس لرزشی۵۴ (KHZ) با دقت %۱± برای زمان حرکت کردن و %۲± برای مسافت بوده است.

شکل ۳-۳ : دستگاه آزمایش اولتراسونیک
۳-۷ آزمایش های بتن سخت شده
۳-۷-۱روش حرارت و برودت
در این تحقیق آزمونه‌های بتنی در داخل حوضچه آب در دمای ۵ ±۲۰ نگهداری شدند. و پس از ۹۰ روز از حوضچه خارج شده و در دستگاه گرمکن در دمای ۱۰۵ درجه سانتی‌گراد خشک شدند. پس از آن نمونه‌ها در داخل کوره تحت دمای ۳۰۰، ۶۰۰ و ۹۰۰ درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند. شکل (۳-۴) نرخ افزایش دما برای آزمونه‌ها ˚^c /min1تعیین شده است. برای حصول اطمینان از صحت نفوذ درجه حرارت در مرکز نمونه‌های بتنی، نمونه پس از قرار گرفتن تحت درجه حرارت‌های مذکور، به مدت ۱ ساعت در همان درجه حرارت قرار داده شد. سپس دمای نمونه‌های حرارت دیده شده به آرامی به دمای محیط رسانده و تغییرات در خواص مکانیکی بتن با توجه به تأثیر درجه حرارت بالا بر روی آزمونه‌های بتنی مورد بررسی قرار گرقت.
شکل(۳- ۴ ) کوره الکتریکی
۳-۷-۲آزمایش مقاومت فشاری
جهت اندازه‌گیری مقاومت فشاری بتن سخت شده از نمونه‌های مکعبی با ابعاد ۱۰×۱۰×۱۰ سانتی‌متر مطابق با استانداردB.S 1881:Part 116 استفاده گردید. نحوه‌ی انجام این آزمایش بدین‌گونه بود که پس از سخت شدن ۹۰ روزه بتن، نمونه‌ها از حوضچه خارج و در داخل دستگاه گرمکن در دمای ۱۰۵ درجه سانتی‌گراد خشک شده و در داخل کوره تحت درجه حرارت مورد نظر قرار داده شد، پس از آن دمای آزمونه‌ها در آزمایشگاه به آرامی به دمای محیط رسانده شد. برای اندازه‌گیری مقاومت فشاری، نمونه‌های بتنی را در زیر جک فشاری مخصوصی جهت انجام آزمایش قرار داده سپس نیروی قائمی از سوی جک فشاری با سرعتی ثابت به نمونه مکعبی شکل اعمال شده تا نمونه در اثر بار فشاری وارد بر آن گسیخته شود.
لازم به ذکر است نتایج مربوط به این بخش حاصل از میانگین سه آزمونه می باشد.
تنش فشاری مکعبی حاصل نیز با تقسیم این نیرو بر سطح مقطع نمونه مطابق رابطه (۳-۱) بدست می‌آید.
f ‘_c= (3-1)
f’_c: مقاومت فشاری (KPa)
P: نیروی حداکثر فشاری ( KN)
A: سطح مقطع بتن ( m²)
۳-۷-۳آزمایش امواج اولتراسونیک
در این تحقیق سعی شده است که نحوه عملکرد این نوع روش آزمون غیرمخرب، در مورد بتن خودتراکم‌ که تحت تأثیر درجه حرارت بالا قرار گرفته‌اند،
در تمامی آزمایشات ازگریس نسوز برای اتصال دادن مولدها^[۱۹] بر روی سطح بتن استفاده شد، که قبل از انجام آزمایش، سطوح تحت آزمایش، صاف و مسطح می‌شدند.
بر روی هر وجه نمونه ۵ قرائت از زمان عبور پالس در نقاط مختلف سطح بتن انجام می‌شد تا اینکه تقریباً تمامی سطح نمونه و در نتیجه تمام حجم نمونه مورد آزمایش قرار گیرد. امواج برای هرنمونه،متوسط سرعت در دو جهت عمود بر هم در نظرگرفته شده است. نهایتاً میانگین ۱۰قرائت به عنوان مدت زمان انتقال پالس برای هر نمونه ثبت شد.
پس از محاسبه زمان انتقال پالس و با توجه به اینکه طول مسیر انتقال ۱۰سانتی‌متر بود،(نمونه‌های مکعبی۱۰×۱۰ سانتی‌متر) با بهره گرفتن از فرمول زیر براساس استاندارد ایران، سرعت انتقال پالس فراصوت در نمونه بتنی برحسب (km/s) رابطه (۳-۲) محاسبه می‌شد.
V = (3-2)
L: طول مسیر انتقال ( km)

۱-قلمرو مکانی: شعب مدیریت جنوب غرب بانک مسکن شهر تهران
۲-قلمروزمانی :از فروردین۱۳۹۳به مدت۹ماه وزمان توزیع پرسشنامه تابستان ۱۳۹۳می باشد.
۳-قلمرو موضوعی :این تحقیق به تعیین موانع کار آفرینی سازمانی در کار کنان مدیریت شعب جنوب غرب بانک مسکن شهر تهران پرداخته و هدف آن شناسایی موانع مذکور ورتبه بندی موانع می باشد .لذا قلمرو موضوعی آن کارآفرینی است.
۱-۱۰جامعه و حجم نمونه تحقیق
جامعه تحقیق کارمندان بانک مسکن مدیریت شعب جنوب غرب شهر تهران با تعداد ۵۶۳نفرمی باشد.و با بهره گرفتن از روش نمونه گیری تصادفی ساده،فرمول کوکران حجم نمونه برابر است با ۲۲۸نفر

N=563 P=0/5 d=%05 n=228
Z=آماره نرمال استاندارد و برای سطح اطمینام ۹۵درصد برابر ۱٫۹۶است.

P=درصد توزیع صفت در جامعه یعنی درصد افرادی که دارای صفت مورد مطالعه هستند.
-q(1-p)درصد افرادی که دارای صفت مورد مطالعه نیستند.
d=بیانگر خطای برآورد استانداردکه در این تحقیق حداکثر%۰۵در نظر گرفته می شود.
روش تجزیه و تحلیل
در این تحقیق ابتدا با بهره گرفتن از روش های آماری و توصیفی و استنباطی با بهره گرفتن از آزمون کولموگروف اسمیرنوف به بررسی نرمال بودن و نرمال نبودن جامعه می پردازیم و اگر جامعه نرمال بود از آزمون های پارامتری(در این تحقیق،tتک نمونه ای/تک گروهیOne-Sample T Test) و اگر جامعه نرمال نبود از آزمون های ناپارامتری(در این تحقیق،دوجمله ای/نسبتBinomial test) استفاده می کنیم.
۱-۱۱محدودیت ها ومشکلات تحقیق
۱-۱۰-۱یکی ازمشکلات این تحقیق:در حین توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها ملاحظه شد، که برخی ازمدیران از تکمیل پرسشنامه هاخودداری نمودند . البته هر چند که بسیاری از این مدیران، کمبود وقت را به عنوان دلیلِ عدم همکاری خود مطرح می کردند، و محقق نیز در برخی از موارد به این مسأله اذعان دارد، اما در بعضی از موارد نیزمشاهده شد که عدم اعتماد مدیران به محقق در جهت حفظ اطلاعات و ترس از عواقب آن دلیل عدم همکاری آنان بود.
۱-۱۰-۲درخصوص محدودیت تحقیق:دسترسی به یک بانک اطلاعاتی مرکزی که به صورت کامل و جامع ،حاوی اطلاعات و تحقیقات انجام شده در زمینه مورد تحقیق باشد، به راحتی میسر نبود و یا برای دسترسی به تحقیقاتی که قبلاً انجام شده می بایست هزینه پرداخت می گردید.
فصل دوم:مطالعات نظری
مقدمه
ازآنجاکه شبکه های ارتباطی، بازارهای گوناگون تولید و عرضه خدمات را در سطح ملی، منطقه ای وجهانی به یکدیگر وصل ساخته، کلید ورود به این بازارهای جهانی را رقابت پذیری دانسته اند، بدیهی است که در این رقابت جهانی نه تنها کشورها، بلکه کلیه نهادها و افراد باید دائماً قابلیت‌های رقابت پذیری و سازگاری خود را افزایش دهند.(مشایخ، ۱۳۸۱)
برای دستیابی به این مهم پرورش ایده های خلاق وکارآفرینی که بتوانند خود را پیوسته با دنیای جدید هماهنگ و سازگار کنند، ضروری به نظر میرسد.
کارآفرینی فرایند یا مجموعه فعالیتهایی است که افراد را در فراگیری و توسعه دانش، مهارتها و ارزشها توانمند کرده، افراد را قادر به تعریف، شناخت، تحلیل وبرخورد با مسائل اطراف خود می سازد(۱۹۹۶،Hynes)
کارآفرینی تأثیر مستقیمی بر توسعه اقتصادی واجتماعی مردم دارد. هرچه یک جامعه بیشتر درفعالیتهای کارآفرینی شرکت کند، سریعتر به توسعه اقتصادی و اجتماعی دست می یابد.
جوامع امروزی به افرادی نیاز دارند که مصمم به کسب موفقیت باشند و قادر به تبدیل رؤیا به حقیقت بوده، دارای روحیه استقلال طلبانه برای کاوش موقعیتهای جدید باشند. اگر به تأثیرات اقتصادی واجتماعی کارآفرینی توجه شود نقش متخصصان ودانش آموختگان در توسعه جامعه روشن خواهد شد و دانش آموختگان به نیازهای مختلف جامعه پاسخ می دهند.
بنابراین، کارآفرینان پیوسته در حال ابداع و توسعهکالاها و خدمات جدید و نیز به دنبال روشهایی هستند که این کالاها و خدمات را به طور مؤثر تولید و عرضه کنند؛ ازاین رو، کارآفرینی زندگی را بهبود می بخشد. کارآفرینی موجب توزیع متناسب درآمد میشود. بدین ترتیب، مردم جامعه برای خرید کالاها و محصولات پول بیشتری می پردازند و سود بیشتری به کارآفرینان میرسانند.آنها میتوانند در خانه های خودشان سرمایه گذاری کنند و موجب افزایش بهره وری عظیم ملی شوند و از این نظر کشور سریعتر توسعه مییابد و سود اجتماعی نصیب دولت میکند. از طریق ایجاد فرصت برای کارآفرینان میتوان به درآمد سالانه بالاتر وزندگی بهتر دست یافت؛ زیرا میزان درآمد سرانه بالانشانه قابلیت بالا برای کارآفرینی است(هزارجریبی،۱۳۸۲)
کارآفرینی سازمانی به معنای توسعه شایستگی ها و فرصت ها در درون سازمان از طریق ترکیبات گوناگون منابع جدید است.کارآفرینی درون سازمانی به عنوان سیستمی تعریف می شود که ظرفیت خلاق مدیران وکل نیروی کار در سازمان را افزایش داده و قابل بهره برداری می سازد. این سیستم از
طریق توسعه حوزه ها و واحدهای سازمانی و هم چنین توسعه محصولات و خدمات،سازمان را در جهت تعیین و دستیابی به اهداف کارآفرینانه حمایت می کند، منابع راشناسایی و آماده بهره برداری می سازد و برای دستیابی به رشد تولید و سود، بهترین عرضه کنندگان و مشتریان را در درون و خارج سازمان می یابد۱۹۸-۲۰۴): (Elango, et al, : 2007
سازمان های عصر حاضر باتحولات و تهدیدات گسترده بین الملی روبرو هستند، از این رو تضمین، تداوم و حیات و بقاء سازمان ها نیازمند یافتن راه حل ها و روش های جدید مقابله با مشکلات می باشدکه به نوآوری، ابداع، خلق محصولات، فرآیندها و روش های جدید بستگی زیادی دارد (احمدپور داریانی، ۱۳۷۸) .
در این فصل سعی برآن است ضمن بیان مفاهیم پایه، به بیان مطالعات نظری در خصوص کارآفرینی سازمانی و موانع آن پرداخته شود.
۲-۱مفهوم کارآفرینی
در تعریف واژه کارآفرینی میان صاحب نظران اتفاق نظر وجود ندارد، در حقیقت از معنی کلمه آن نمی‌توان به مفهوم واقعی آن پی برد. ریشه واژه کارآفرینی از کلمه فرانسویEntreprendre به معنای متعهد شدن نشات گرفته است. در واژه نامه وبستر : کارآفرین کسی است که متعهد می شود خطرهای یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی اداره و تقبل کند ( هزار جریبی، ۱۳۸۳، ۱۳).
کارآفرینی فرآیندی است که منجر به ایجاد رضایت مندی و یا تقاضای جدید می شود. کارآفرینی عبارت است از فرایند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه ی منحصر به فردی از منابع، به منظور بهره گیری از فرصت ها (سعیدی کیا، ۱۳۸۸، ۲۳). پیتر دراکر در خصوص کارآفرینی چنین می گوید اکثر چیزهایی که درباره کارآفرینی می شنوید و آمریکا را پیشرو در تفکر مدیریتی قلمداد می کنید، گزافه ای بیش نیست، نه سحری در کار است، نه رازی در میان است و نه ربطی به ژن دارد. کارآفرینی یک علم است و همچون علوم دیگر می توان آن را فرا گرفت (کوراتکر، هاجتس، ۱۳۸۳، ۵۰). از سویی کارآفرینی عبارت است از ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از فرصت ها ( همان منبع، ۱۸). در اوایل سده شانزدهم کسانی را که در سمت هدایت ماموریت های نظامی بودند کارآفرین می خواندند، از آن پس برای انواع مخاطرات نیز همین واژه با محدودیت هایی مورد استفاده قرار می گرفت (فرهنگی و صفرزاده، ۱۳۸۶، ۱۷). کارآفرینی موضوعی میان رشته ای است و در برگیرنده رویکردهای خلاقیت شناختی ، مدیریتی، روان شناختی، جامعه شناختی و اقتصادی می باشد. از کارآفرین و کارآفرینی تعاریف مختلفی مطرح شده است که از میان آنها سه تعریف با رویکردی جامعه شناختی، روانشناختی و مدیریتی مورد تامل قرارمی گیرد (گلستان هاشمی، ۱۳۸۲، ۱۱-۱۰).
کارآفرینی عبارت است از قبول مخاطره ،تعقیب فرصت ها و ارضای نیازها و خواست ها از طریق ، نوآوری و تاسیس یک کسب وکار (وارث، ۱۳۷۸،۲۲)
کارآفرین فردی است که یک کسب وکاررا ر اه اندازی می کند و یا از طریق رو ش های نوآورانه آن را بهبود می بخشد (فرای، ۱۹۹۳،۵۹)
کارآفرینی درون سازمانی فعالیت هایی است که به طور صریح از حمایت قانونی ومنابع انسانی در جهت تلاش های نوآورانه برای ارائه محصول جدید ، رشد، بهبود محصول و فرآیندهای جدید تولید، برخوردار می گردد (احمدپورداریانی، (۱۳۸۱
کارآفرین سازمانی فردی است که تحت حمایت یک سازمان محصولا ت ، فعالیت ها و فن آوری جدید را کشف و به بهره برداری می رساند )احمدپورداریانی، ۱۳۸۱)
سازمان کارآفرین : سازمان کارآفرین سازمانی است که بدون در نظر گرفتن منابع موجو د و تحت کنترل ، فرصت ها را پیگیری می کند (مقیمی، ۱۳۸۳)
در رویکردی جامعه شناختی کارآفرینی نوعی فعالیت اجتماعی ارزشمند است و با مفاهیم جامعه شناختی مانند نیاز جامعه، حل مسئله اجتماعی و فرهنگ توصیف می گردد.
رویکرد روانشناختی ، عبارت است از نوعی نگرش، رفتار و به طور کلی نوعی سبک زندگی است و با مفاهیم روانشناختی همچون شناخت، شخصیت، یادگیری و انگیزش توصیف می شود.
رویکرد مدیریتی ، کارآفرینی نوع خلاقی از فرآیندهای مدیریتی است و با مفاهیم مدیریتی از قبیل طراحی راهبرد، برنامه ریزی و سازماندهی توضیح داده می شود.
۲-۲تاریخچه کارآفرینی
در اوایل سده شانزدهم میلادی کسانی که در کار ماموریت نظامی بودند کارآفرین محسوب می شدند. پس از آن نیز برای مخاطرات دیگر نیز همین واژه با محدودیت هایی مورد استفاده قرار گرفت . از حدود سال ۱۷۰۰ میلادی به بعد درباره پیمانکاران دولت که دست اندکار امور عمرانی بودند از لفظ کارآفرین زیاد استفاده شده است.کارآفرینی و کارآفرین اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و همه مکاتب اقتصادی از قرن شانزدهم میلادی تاکنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه های خود تشریح کرده اند. ژوزف شومپیتر با ارائه نظریه توسعه اقتصادی خود در سال ۱۹۳۴ که همزمان با دوران رکود بزرگ اقتصادی بود، موجب شد تا نظر او در خصوص نقش محوری کارآفرینان در ایجاد سود مورد توجه قرار گیرد و به همین دلیل وی را پدر نظریه کارآفرینی لقب داده اند. از نظر وی کارآفرینی نیرومحرکه اصلی در توسعه اقتصادی است ونقش کارآفرینی عبارت است از نوع آوری یا ایجاد ترکیب های تازه از مواد.کارآفرینی از سوی روانشناسان و جامعه شناسان با درک نقش کارآفرینان در اقتصادو به منظور شناسایی ویژگیهاو الگوهای رفتاری آنها با بررسی و تحقیق در خصوص آنان نیز مورد توجه قرار گرفته است . جامعه شناسان، کارآفرینی را به عنوان یک پدیده اجتماعی در نظر گرفته و به بررسی رابطه متقابل بین کارآفرینان وسایر قسمت ها وگروههای جامعه پرداخته اند. دانشمندان مدیریت هم به تشریح مدیریت کارآفرینی و ایجاد جو ومحیط کارآفرینانه در سازمانها پرداخته اند.
دوره اول قرون ۱۵و۱۶ میلادی: در این دوره به صاحبان پروژه های بزرگ که مسئولیت اجرایی این پروژه ها همانند ساختن کلیسا ، قلعه ها تاسیسات نظامی وغیره از سوی دولت های محلی به آنها واگذار گردید، کارآفرین اطلاق می شد، در تعریف این دوره ، پذیرش مخاطره لحاظ نشده است.
دوره دوم (قرن۱۷ میلادی ) : این دوره همزمان با شروع انقلاب صنعتی در اروپا بوده و بعد مخاطره پذیری به کارآفرینی اضافه شد کارآفرین در این دوره شامل افرادی همانند بازرگانان، صنتگران و دیگر مالکان خصوصی است .
دوره سوم ( قرون ۱۸ و۱۹ میلادی ) : در این دوره کارآفرین فردی است که مخاطره می کند وسرمایه مورد نیاز خودرا از طریق وام تامین میکند.
دوره چهارم ( دهه های میانی قرن بیستم میلادی ): در این دوره مفهوم نوآوری شامل خلق محصولی جدید ، ایجاد نظام توزیع جدید یا ایجاد ساختار سازمانی جدید به عنوان یک جزء اصلی به تعاریف کارآفرینی اضافه شده است.