۱۲۷.۰۹۸۷

۴-۳- آزمون فرضیه‌ها
۴-۳-۱- آزمون فرضیه اول
فرضیه H₀: رابطه معنیداری بین اهرم مالی و عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود ندارد.
فرضیه H₁: رابطه معنیداری بین اهرم مالی و عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود دارد.
رگرسیون برازش شده برای فرضیه فوق عبارتست از:

مدل (۱)
K = ارزش افزوده اقتصادی / جریان نقدی آزاد
G = رشد شرکت
ML = اهرم مالی
EPS = عایدی هر سهم.
β_i = ضرایب متغیرها
با توجه به مدل رگرسیون فوق، فرضیه های آماری به صورت زیر بیان میشود:
H₀ : β_i = ۰
H₁ : β_i ≠ ۰
برای بررسی رابطه بین ساختار سرمایه و ارزش افزوده اقتصادی وجریان نقدی آزاد به عنوان معیارهای عملکرد از مدل(۱) استفاده میشود. با توجه به اینکه داده های مورد تجزیه و تحلیل از نوع داده های ترکیبی میباشند، ابتدا باید با بهره گرفتن از آزمون F لیمر و آزمون هاسمن نوع تخمین مدل مشخص شود. با توجه به اینکه مقدار آماره به دست آمده از آزمون F لیمر برابر با ۳.۰۱۶ بوده و بزرگتر از آماره جدول است ، فرض H₀ یعنی یکسان بودن ضرایب متغیرها رد شده و روش داده های تابلویی^[۶۴] پذیرفته میشود. و از آنجایی که آماره به دست آمده از آزمون هاسمن برابر با ۷.۰۴۲۴ بوده و از آماره جدول کوچکتر میباشد، فرض H₀ یعنی عدم وجود اثرات تصادفی تایید شده و در نتیجه روش اثرات ثابت پذیرفته میشود. نتایج برآورد مدل برای نمونه تحقیق در نگاره ۴-۲ منعکس شده است:
نگاره شماره۴- ۲: نتایج آزمونهای لیمر و هاسمن

آماره محاسبه شده

آماره جدول

آزمون F لیمر

۳.۰۱۶

۰.۳۵

آزمون هاسمن

۷.۰۴۲۴

۷.۸۱۵

برای آزمون فرضیه اول مدل (۱) یکبار با بهره گرفتن از ارزش دفتری داراییها به عنوان متغیر رشد و یکبار دیگر با بهره گرفتن از ارزش بازار سهام به عنوان متغیر رشد بکار گرفته شده است.
۴-۳-۱-۱-آزمون فرضیه اول با بهره گرفتن از ارزش دفتری داراییها به عنوان متغیر رشد
۴-۳-۱-۱-۱- ارزش افزوده اقتصادی به عنوان معیار عملکرد
با مقایسه آماره F فیشر با مقدار جدول فرض  مبنی بر صفر بودن ضرایب رد میشود (P-value≤ ۰.۰۵) و معنیدار بودن کل مدل رگرسیون تایید میشود. همانطور که در نگاره ۴-۳ نشان داده شده است، آماره t مربوط به ضریب _۲β که مربوط به اهرم مالی است برابر با ۲.۶۹۵۵ و P-value آن برابر با ۰.۰۰۷۲ بوده که از نظر آماری در سطح خطای ۵ درصد معنادار است.و از طرفی ضریب همبستگی (۰.۸۱۳( R = در حد همبستگی بالا است، بنابراین میتوان نتیجه گرفت که رابطه مثبت بین ارزش افزوده اقتصادی و ساختار سرمایه است.بنابراین فرضیه اول تحقیق مبنی بر وجود رابطه معنادار بین ساختار سرمایه و عملکرد تایید میشود..
نگاره ۴-۳ : برآورد مدل (۱) بر اساس داده های تابلویی با اثرات ثابت- متغیر رشد بر اساس ارزش دفتری داراییها

متغیرهای توضیحی

پارامتر

ضرایب استاندارد شده

آماره t

۲-۲-۲- سبک های دلبستگی
سبک های دلبستگی
دلبستگی یک رابطه هیجانی خاص است که مستلزم تبادل لذت، مراقبت و آسایش می‌باشد. ریشه پژوهش‌ها در زمینه دلبستگی به نظریه فروید^[۵۵](۱۹۴۸)، درباره عشق باز می‌گردد اما غالبا از پژوهش گر دیگری به نام پدر نظریه دلبستگی نام برده می‌شود. جان باولبی پژوهش‌های گسترده‌ای درباره مفهوم دلبستگی به عمل آورد. او دلبستگی را چنین توصیف کرده است: «ارتباط و پیوند روانی پایدار بین دو انسان» (باولبی، ۱۹۶۹). باولبی با این دیدگاه روان کاوانه موافق بود که تجربیات اولیه کودکی، تاثیر مهمی بر رشد و رفتارهای بعدی در زندگی دارد. به عقیده او، سبک های دلبستگی اولیه ما در دوران کودکی و از طریق رابطه کودک / پرستار شکل می‌گیرد. باولبی هم چنین عقیده داشت که دلبستگی دارای مولفه‌ای تکامل یابنده است و به بقای انسان کمک می کند. «گرایش به ایجاد پیوندهای عاطفی قوی به افراد به خصوص، یک مولفه اصلی طبیعت انسان است» (باولبی، ۱۹۸۸).
در خلال دهه ۱۹۷۰، آینثورث^[۵۶] کارهای قبلی باولبی را توسعه بخشید. او مطالعه خود را «وضعیت عجیب» نامید. در این مطالعه، کودکان بین ۱۲ تا ۱۸ ماهه زیر نظر قرار گرفتند و واکنش آن ها به وضعیتی که مدت کوتاهی تنها مانده و سپس به آغوش مادرشان بازمی‌گشتند، مورد بررسی قرار گرفت (آینثورث، ۱۹۷۹). بر پایه این مطالعات، آینثورث چنین نتیجه‌گیری کرد که سه سبک عمده دلبستگی وجود دارد: دلبستگی مطمئن، دلبستگی دوسوگرا- نامطمئن و دلبستگی اجتنابی- نامطمئن. بعداً در سال ۱۹۸۶ دو پژوهش گر دیگر به نام‌های مین و سولومن^[۵۷]، سبک چهارمی را نیز به نام دلبستگی سازمان نیافته- نامطمئن به سه سبک قبلی افزودند. پژوهش‌های متعدد بعدی، نتیجه‌گیری‌های آینثورث را تایید کرده و مشخص نموده‌اند که سبک های دلبستگی اولیه بر روی رفتارهای بعدی در زندگی تاثیر گذارند:
سبک ایمن:
کودکانی که دلبستگی مطمئن دارند، به هنگام جدا شدن از پرستار یا مراقب، چندان احساس ناراحتی نمی کنند. این کودکان به هنگام ترس، برای کسب آرامش و آسایش به والدین یا پرستار روی می‌آورند. این کودکان هرگونه تماسی که از سوی والد برقرار شود را با آغوش باز می‌پذیرند و با رفتار مثبت به آن واکنش نشان می‌دهند. این کودکان با وجودی که از غیبت والدین خیلی احساس ناراحتی نمی کنند اما آن ها را به وضوح بر بیگانگان ترجیح می‌دهند. والدین این کودکان معمولا تمایل بیشتری برای بازی با کودکانشان دارند. به علاوه، این والدین به سرعت به نیازهای کودکانشان واکنش نشان می‌دهند و به طور کلی نسبت به والدین کودکانی که دلبستگی نامطمئن دارند، به فرزندانشان پاسخ گوترند. افراد دارای این سبک ارتباط با دیگران برایشان آسان است و از این که به دیگران تکیه کنند و نیز اجازه دهند که دیگران به آن ها تکیه کنند احساس راحتی می کنند. این افراد از این که دیگران آن ها را ترک کنند و یا خیلی به آن ها نزدیک شوند احساس نگرانی نمی‌کنند (مظاهری، ۱۳۷۹).

سبک اجتنابی:
کودکانی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند از والدین و پرستاران دوری می کنند. این اجتناب غالبا پس از یک دوره غیبت ابراز می‌شود. این کودکان ممکن است توجه والدین را رد نکنند اما نه در جست و جوی جلب توجه آن ها بر می‌آیند و نه کسب آرامش و آسایش از ارتباط با آن ها می کنند. این کودکان بین والدین خود و یک فرد کاملاً غریبه ترجیحی قایل نمی‌شوند. افراد دارای این سبک از این که به دیگران نزدیک شوند احساس ناراحتی کرده و نمی توانند به طور کامل به دیگران اعتماد کنند. برای این افراد مشکل است که به دیگران تکیه کنند و وقتی می بینند که کسی می خواهد خیلی به آن ها نزدیک شود عصبی شده و احساس می کنند که دیگران اغلب بیشتر از حدی که آنان احساس راحتی می کنند با آن ها صمیمی هستند (مظاهری، ۱۳۷۹).
سبک دو سوگرا:
کودکانی با دلبستگی دوسوگرا به شدت نسبت به بیگانگان مشکوک هستند. این کودکان به هنگام جدا شدن از والد یا پرستار، ناراحتی زیادی نشان می‌دهند اما با بازگشت آن ها نیز به نظر نمی‌رسد که آرامش یافته‌اند. در بعضی موارد، کودک ممکن است والدین را طرد کند و به سراغ آن ها نرود و یا به طور آشکار به آن ها پرخاش کند. بر طبق مطالعات و پژوهش‌های کاسیدی و برلین^[۵۸] (۱۹۹۴)، دلبستگی دوسوگرا نسبتا غیر متداول است و تنها در ۷ تا ۱۵ درصد کودکان وجود دارد. کاسیدی و برلین در مورد مطالبی که درباره دلبستگی دوسوگرا نوشته شده است نیز دریافتند که پژوهش‌های مشاهده‌ای، همگی دلبستگی دوسوگرا- نامطمئن را با در دسترس نبودن مادر به قدر کافی مرتبط دانسته‌اند. این کودکان به تدریج که بزرگتر شده‌اند، معلمانشان آن ها را وابسته و متکی به دیگران توصیف کرده‌اند. افراد دارای این سبک، کسانی هستند که احساس می کنند دیگران مایل نیستند آن قدر که آن ها دوست دارند با آنان رابطه نزدیک داشته باشند. آن ها اغلب نگران هستند که همسرانشان واقعا آن ها را دوست نداشته باشد. آن ها مایلند که با بعضی افراد کاملا یکی شوند ولی این خواسته بعضی اوقات باعث ناراحتی و دوری مردم از آن ها می شود (مظاهری، ۱۳۷۹).
نظریه های دلبستگی^[۵۹]
نظریه دلبستگی هازان و شیور^[۶۰]
طبق نظریه دلبستگی هازان و شیور (۱۹۸۷)، افراد هنگام برقراری رابطه نزدیک و صمیمانه یکی از این سه سبک دلبستگی را می پذیرند: ایمن، اجتنابی، و مضطرب دو سوگرا. سبک دلبستگی ایمن با میل به قدردانی، توجه و فدا کردن خود به خاطر افراد نزدیک و مهم ارتباط دارد. سبک دلبستگی اجتنابی با فقدان دلبستگی و علاقه نسبت به افراد مهم و نزدیک همراه است. افراد با دلبستگی مضطرب دو سواگرا در روابط صمیمانه خود احساس نا امنی و حسادت می کنند (محمدخانی، ۱۳۸۳). بر اساس این نظریه، تنش در روابط با عدم امنیت دلبستگی ارتباط دارد هنگامی که امنیت دلبستگی مورد تهدید قرار می گیرد، عصبانیت اولین پاسخ است. این عصبانیت اعتراضی در مقابل از دست دادن دلبستگی ایمن است. اگر چنین اعتراضی منجر به پاسخ دهی نشود ممکن است با ناامیدی و فشار توام شود و به صورت یک استراتژی مزمن برای کسب و حفظ الگو دلبستگی درآید. قدم بعدی، کندوکاو و جست و جو است که بعدا منجر به افسردگی و ناامیدی می شود. اگر همه این اقدامات شکست بخورد، رابطه دچار مشکل می شود، غم انگیز شده و جدایی رخ می دهد. پاسخ های خشن در روابط با وحشت از دلبستگی مرتبطند که در آن زوج ها عدم امنیت خود را با اعمال کنترل و بدرفتاری تنظیم می کند. رخدادهای تروماتیک یا آسیب زایی که به پیوندها صدمه می‌زنند و اگر برطرف نشوند باعث نگهداری چرخه های منفی و ناامنی در دلبستگی می شوند، از جمله آسیب های دلبستگی اند. رخدادهای منفی مربوط به دلبستگی، مخصوصا ترک کردن ها و خیانت ها، اغلب باعث وارد آمدن آسیب همیشگی به روابط نزدیک می شوند (رحمت الهی و همکاران، ۱۳۸۴).
نظریه روان کاوی:
فروید^[۶۱]، روان کاو اتریشی روابط کودک با والدین خود را براساس این فرض بنا کرد که غرایز زیستی کودکی که به دنیا می آید باید ارضا شوند. مثلا در زمان شیر خوارگی هر چیزی که مربوط به غذا خوردن و به طور کلی دهان کودک باشد مورد توجه قرار می گیرد و یا در حدود دو سالگی فعالیت های مربوط به عمل دفع سرچشمه توجه و لذت او است. هنگامی که از کودکان مراقبت می شود و نیازهایشان بر آورده می گردد توجه شان بر شخصی که این نیازها را تامین می کند معطوف می شود. بنابراین کنش متقابل بین کودک و والدین در خصوص ارضا نیازها از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. در این دیدگاه فنیکل^[۶۲] هم چنین معتقد است که مادر اولین کسی است که هر فردی با آن رابطه برقرار می کند. از این رو، مادر اولین پایگاه شکل گیری تصورها و باورهای کودک در مورد پیرامونش است. در این دیدگاه، والدین و کودک هر کدام بخشی از یک سیستم پیچیده و پویا به حساب می آیند و دارای تاثیر متقابل هستند. مادر و کودک با هم رابطه زیستی - روانی دارند (بلو^[۶۳] و همکاران، ۲۰۰۶).
نظریه کردار شناسی:
این موضوع که نوزاد انسان به هنگام تولد آمادگی بروز رفتارهایی را دارد که باعث می شود اطرافیان به او توجه کرده، از او مراقبت کنند و در کنارش بمانند، توجه یک روان پزشک انگلیسی به نام جان باولبی را به سوی خود جلب نمود. این رفتار ها شامل گریه کردن، خندیدن و سینه خیز رفتن است. به عقیده باولبی(۱۹۵۰)، کردارشناس علاقه مند به روان کاوی، پایه های زیستی رفتارهای دلبستگی در صورتی که از دیدگاه تکاملی مطالعه شود، آسان‌تر قابل درک خواهد بود. بنابراین باولبی معتقد است که بچه انسان به طور زیستی تعدادی الگوهای رفتاری دارد که آماده اند تا بر اثر مکانیسم های آزاد سازی محیط فعال شوند. کودک خود را به کسی که دوست دارد نزدیک می کند، از او آویزان می شود و نشانه هایی چون لبخند، گریه و فریاد به او ابراز می‌کند. با این اعمال کودک نشان می دهد که برخی اشخاص برای او مهم هستند و آن ها را خوب ارزیابی می کند. بدین ترتیب، تماس بدنی نزدیک مخصوصا بغل گرفتن، نوازش کردن و تکان دادن می تواند کودک نگران و هیجان زده را آرام کند. برطبق نظر باولبی، نتیجه کنش متقابل بین مادر و کودک به وجود آمدن نوعی دلبستگی عاطفی بین آن دو است. این مفهوم دلبستگی که آینثورث و همکارانش درباره آن تحقیقاتی کرده اند ارتباط عاطفی با مادر است که سبب می شود کودک دنبال آسایش حاصل از وجود مادر باشد به خصوص هنگامی که احساس ترس و عدم اطمینان می کند. نظریه دلبستگی ابتکار جان باولبی، در دهه، ۱۹۵۰ پس از گذشت دو نسل مرجع اصلی نظریه پردازی و آزمایش گری در روان شناسی تحولی محسوب می شود، به طوری که بسیاری از پیشرفت های روان پزشکی اجتماعی از این نظریه تاثیر پذیرفته اند (مظاهری، ۱۳۷۹).
نظریه یادگیری اجتماعی
برخلاف باولبی که ریشه رفتارهای دلبستگی را به مکانیسم های ذاتی نسبت می دهد، نظریه پردازان یادگیری، دلبستگی را محصول فرایند اجتماعی شدن می دانند. به عقیده این روان شناسان از جمله سیرز^[۶۴](۱۹۶۱)، جی ویرتز^[۶۵](۱۹۷۰)، بی جو^[۶۶](۱۹۷۸) و بایر^[۶۷] (۱۹۹۵)در ابتدای کار، مادر چیز خاصی برای کودک عرضه نمی کند اما به تدریج که مادر کودک را شیر می دهد، گرم می کند، بغل می گیرد، ویژگی های پاداش دادن را یاد می گیرد. نظریه پردازان یادگیری اجتماعی فرض را بر این دارند که شدت وابستگی کودک به مادر بستگی دارد به این که مادر تا چه حد نیازهای کودک را تامین کند. یعنی مادر تا چه اندازه وجودش با لذت و کاهش درد و ناراحتی همراه است. این نظریه پردازان هم چنین براین واقعیت تاکید دارند که فرایند دلبستگی یک راه دو طرفه است و به رابطه رضایت بخش متقابل و تقویت های دو جانبه وابسته است. مادر رضایت خود را در پایان دادن به فریادهای بچه پیدا می کند و در نتیجه خود را نیز آرام می کند. کودک با لبخندها ی خود به کسانی که او را آرام می کنند، پاداش می دهد (مومن زاده و همکاران، ۱۳۸۴).
نظریه بوم نگری
در دیدگاه بوم نگری تلاش می شود تا انسان در متن محیط زندگی اش مورد مطالعه قرار گیرد. ویگوتسکی^[۶۸](۱۹۸۰)، عقیده داشت کارکردهای عالی ذهنی در کودکان از راه تعامل با والدین، معلمان و دیگر افراد مهم در محیط رشد می کند. برهمین اساس، اهمیت دیدگاه بوم نگری و رویکرد پیروان این دیدگاه به تعامل والدین فرزند به طور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است(مظاهری، ۱۳۷۸).
نظریه روان شناسی شناختی
در دیدگاه روان شناسی شناختی نیز والدین پایگاه شکل گیری و تحول فرایندهای روان شناختی کودک به شمار می آیند. بل^[۶۹](۱۹۸۹)، موفق شده بود تا پایداری شی و پایداری شخص را مورد آزمایش قرار دهد. نتایج پژوهش او نشان داد که ۷۰ درصد از آزمودنی ها در پایداری شخص نمره هایی، بهتر از پایداری شی به دست می آورد. بل معتقد است پایداری شخص از احساس امنیت و دلبستگی کودک به مادر ناشی می شود. در همین پژوهش او دریافت که بین امنیت و دلبستگی و پایداری شخص در کودک رابطه معنی دار وجود دارد. بل اظهار می کند که پایداری شخص بسیار تحت تاثیر رفتار مادری است در حالی که پایداری شی چنین وضعیتی ندارد. هم چنان که کودکان بزرگ می شوند، تمایل پیدا می کنند که پیوند عاطفی را با والدی که به او دلبستگی دارند حفظ کنند، در نتیجه توانایی پذیرش رفتارهایی را که با ارزش های والد محبوبشان مطابقت دارد پیدا می کنند. از آن جا که بیشتر موارد والدین رفتارهای انطباقی را تشویق می کنند یعنی رفتارهایی که به کودک کمک می‌کند تا با جامعه کنار بیاید- دلبستگی معمولا به نفع کودکان است ولی اگر رفتاری را تشویق کنند که ناسازگار است، در این صورت کودکی که به والدینش دلبستگی دارد و می خواهد مطابق میل آنان رفتار کند، از این دلبستگی‌اش سودی نخواهد برد (منصور و دادستان، ۱۳۷۶).
تحقیقی که توسط واترز^[۷۰] و همکاران(۱۹۹۲)، انجام شده است، محققین موفق به یافتن ۵۰ جوان ( ۲۰ تا ۲۲ساله) شدند که در دوران کودکی در موقعیت نا آشنا مورد مطالعه قرار گرفته بودند. نتایج این تحقیق حاکی از این بود که:
ـ روابط کودک، نمونه اصلی برای روابط عشقی این آزمونی ها بود.
ـ کیفیت مراقبت مادرانه در این گروه گرایش داشت که نسبتا ثابت باقی بماند.
ـ وقتی الگوهای موثر ایجاد شدند، گرایش به حفظ خود دارند. به رغم بیست سال فاصله بین این دو ارزیابی ۳۱ نفر از ۵۰ نفر سبک دلبستگی شان همان سبک دوران کودکی شان بود. تغییر سبک دلبستگی بسیاری از آزمودنی ها احتمالا ناشی از تجربیات آنان بود. مهم ترین این تجربیات عبارت بودند از: از دست دادن یکی از والدین، ابتلای والدین یا خود آن ها به بیماری های دشوار، ابتلای والدین به بیماری های روان گسسته وار و مورد سو استفاده بدنی یا جنسی قرار گرفتن. آزمودنی هایی که هیچ یک از این موارد را تجربه نکرده بودند. با احتمال بیشتری الگوی دلبستگی کودکی و بزرگسالی شان همسان بود. اگر چه ممکن است عدم همسانی به مسایل و محدودیت های اعتبار و روایی اندازه گیری نسبت داده شود ولی به نظر می رسد که تجارب دوران کودکی و پس از آن، نقش مهمی را در ایمنی یا نا ایمنی دلبستگی در بزرگسالی ایفا می کنند (منصور و دادستان، ۱۳۷۶).
کارن هورنای^[۷۱](۱۹۹۰)، پس از سال ها مطالعه و بررسی به این نتیجه رسید که انگیزه اصلی رفتار انسان، احساس امنیت است. به باور او، اگر فرد در رابطه با اجتماع به خصوص کودک در رابطه با خانواده، احساس امنیت خود را از دست بدهد دچار اضطراب اساسی می شود. از نظر هورنای، عواملی که از طرف جامعه و به خصوص خانواده، در کودک احساس ناامنی ایجاد کند عبارتند از: تسلط زیاد، بی تفاوتی، رفتار بی ثبات، عدم احترام برای احتیاجات کودک، توجه و محبت بیش از حد، عدم گرمی و صمیمیت کافی، تبعیض، محافظت شدید. واگذاری مسئولیت زیاد یا عدم آن، پرخاش گری و خشونت برای کسب احساس امنیت. کودک در مقابل این عوامل، روش های مختلفی از خود نشان می دهد و همان ها را فرا می گیرد. این رفتارها نوع شخصیت و منش او را تشکیل می دهند. بنابراین به اعتقاد آینثورث و همکارانش همه کودکان بهنجار احساس دلبستگی پیدا می کنند و دلبستگی شالوده رشد عاطفی و اجتماعی سالم در دوران بزرگسالی را پی ریزی می کند. برای مثال، انتظار می رود که کودکانی که دلبستگی به مادرانشان دارند، در آینده از لحاظ اجتماعی برون‌گرا باشند، به محیط اطرافشان توجه نشان داده و بخواهند که در اطراف خود کاوش کرده و به توانند با ناراحتی مقابله کنند. بنابر نظر محققان افراد دارای دلبستگی ایمن از ویژگی هایی برخوردارند: اعتماد به خود و اعتماد به دیگران دو ویژگی اصلی افراد ایمن محسوب می شود. اعتماد به خود به عنوان یکی از مبانی درون روانی فردی که دارای دلبستگی ایمن می باشد به فرد این توانایی را می دهد که در روابط بین شخصی با مهارت، اطمینان و آرامش بیشتر به تعامل بپردازد. اعتماد فرد ایمن به دیگران، به عنوان جزء مکمل اعتماد به خود، وی را در جلب کمک دیگران یاری می رساند. به نظر این محققین، برخورداری از توان اکتشاف گری و جوارجویی، دو ویژگی دیگر این افراد می باشد. به این معنی که توان اکتشاف گری و انعطاف پذیری، جسارت لازم را در روابط بین شخصی، آزمون گری و تجربه آموزشی در اختیار فرد ایمن قرار می دهد. مهارت های حل مساله در این افراد محصول کنش بهنجار اکتشاف گری است. جوارجویی نیز به منزله یکی از نیازهای فرد ایمن که پیوسته در جست و جوی ارضا می باشد، به کمک بازخوردهای مثبت و دو سویه پس از روابط با دیگران و در کناراکتشاف گری به مهارت های فرد می افزاید. هم چنین بنابر نتایج پژوهش ها، دلبستگی ایمن با ویژگی های ارتباطی مثبت صمیمیت و خرسندی، مرتبط است. به عکس تاثیرات مثبت دلبستگی، بررسی ها عنوان می کنند که دو مشخصه اصلی افراد نا ایمن اجتنابی و دو سوگرا است (منصور و دادستان، ۱۳۷۶).
فقدان اعتماد به خود با تحلیل بنیادهای درون روانی، توان رویارویی با موفقیت های استرس زا را کاهش داده و درماندگی روان شناختی را بر فرد نا ایمن تحمیل می کند. این پریشانی و درماندگی که به نوبه خود برحسب تجربه های نامطلوب به احساسات حقارت و اضطراب شخص دامن می زند، ناتوانی وی را در ایجاد روابط بین شخصی سالم توجیه می کند. فقدان اعتماد به دیگران نیز با تخریب زمینه های بین شخصی، فرصت های یاری طلبی و جلب هم دردی دیگران را از بین می برد. تاثیرات عمیق سبک دلبستگی در دو گستره درون شخصی و بین شخصی بار دیگر نقش بنیادین و پویای کیفیت پیوند های عاطفی نخستین بین کودک و مادر را در شکل گیری استقرار و تداوم اعتماد اساسی، جوارجویی، اکتشاف گری، تجربه آموزی و قدرت مواجهه و حل مساله برجسته می سازند (منصور و دادستان، ۱۳۷۶).
۲-۲-۳- سازگاری اجتماعی
سازگاری اجتماعی^[۷۲]
تعریف سازگاری
واژه«سازگاری» در لغت نامه دهخدا به معنای موافقت در کار، حسن سلوک، و… به کار رفته است. مفهوم سازگاری از واژه انطباق در زیست شناسی گرفته شده که یکی از پایه‌های نظریه تکامل داروین(۱۸۹۵)، است و به ساختارهای بیولوژیکی و فرایندهایی که زنده ماندن انواع را تسهیل می کند، اشاره دارد. در این مفهوم سازگاری به انسان محدود نمی‌شود و حیوانات و نباتات را نیز در بر می گیرد. روان شناسان مفهوم بیولوژیکی انطباق را از نظریه داروین اقتباس کرده و آن را به جهت تاکید بر تلاش‌های فرد برای پیش رفتن و زنده ماندن در محیط‌های اجتماعی و فیزیکی خود، به مفهوم سازگاری تغییر داده اند (لازاروس^[۷۳]، ۱۹۷۶ به نقل از قابل نژاد سردرودی، ۱۳۹۱).
سازگاری یک ساختار فیزیولوژیکی یا کالبد شناختی، یک فرایند زیست شناختی، یا یک الگوی رفتاری است که در طول تاریخ به بقا و تولید مثل کمک کرده است. سازگاری از راه انتخاب طبیعی به وجود می‌آید و باید قابل انتقال از راه توارث باشد (هرگنان و السون^[۷۴]، ۱۹۳۴).
سازگاری در قاموس روان شناسی عبارت است از رابطه ای که هرارگانیسم با توجه به محیطش، با محیط برقرار می کند. این اصطلاح معمولا به سازگاری روان شناختی یا اجتماعی اشاره دارد و با اشاره به معنای ضمنی مثبت آن، یعنی فرد خوب سازگاری یافته. این اصطلاح وقتی به کار گرفته می‌شود که فرد در یک فرایند مستمر و پر مایه برای ابراز استعدادهای خود و واکنش نسبت به محیط و در عین حال در جهت تغییر آن به گونه ای مؤثر و سالم، درگیر است. از طرفی این واژه به یک حالت تعادل کامل بین ارگانیسم و محیط اشاره دارد؛ حالتی که در آن نیازها ارضا شده اند و عملکردهای ارگانیسمی به آسانی تحقق می یابند. از این واژه یک اشاره ضمنی ظریف و منفی نیز استنباط می‌شود، این معنی، هم پوشی معنایی را با تعبیر هم رنگ شدن، انعکاس می دهد ؛ به این معنی که فرد از خلاقیت و ابتکار عمل شخصی دست می کشد (هرگنان و السون، ۱۹۳۴).
پیاژه در رابطه با سازگاری موجود زنده با محیط این گونه آورده است: سازگاری کودک در دنیا فقط از ترکیب دو شیوه تعامل جاندار با محیط اطراف که همان جذب و انطباق است صورت می گیرد. هر دوی این اصطلاحات زیستی هستند که سازگاری را تعریف می کنند. جذب شامل دادن پاسخ از قبل فرا گرفته شده است و انطباق تغییر پاسخ است (مک دولاند^[۷۵]، ۲۰۰۱ به نقل از قابل نژاد سردرودی، ۱۳۹۱).
به نظر پرلز انسان سه مرحله‌ی اجتماعی، روانی، جسمانی دارد و در مرحله‌ی اجتماعی که چندی پس از تولد آغاز می شود به وسیله‌ی آگاهی و توجه به دیگران به خصوص والدین مشخص می شود و انسان باید این۳ مرحله را پشت سر بگذارد و به بودن برسد. در این فرایند فرد درباره‌ی تفاوت‌ها، ارتباط‌ها، تماس‌ها و وجوه تمایزش چیزهایی فرا می گیرد، این فرایند تعامل و یادگیری، سازگاری نامیده می شود (شفیع آبادی و ناصری، ۱۳۷۷).
سازگاری عبارت است از پیشرفت در ادراک خودمان و دیگران، رفتارها، افکار و احساساتی که برای رشد مناسب لازم است و موجب می‌شود روش‌های سازگاری مورد نیاز برای تغییرات محیطی بروز کند (پمپ، ۱۹۹۰؛ شهسواری، ۱۳۸۲).
سازگاری و هماهنگ شدن با خود و با محیط پیرامون خود برای هر موجود زنده یک ضرورت حیاتی است. تلاش روزمره همه آدمیان نیز عموماً بر محور همین سازگاری دور می‏زند. هر انسانی، هوشیارانه یا ناهشیارانه می‏کوشد نیازهای متنوع و متغیر و گاه متعارض خود را در محیطی که در آن زندگی می‏کند، برآورده سازد. این نیازهای فطری^[۷۶] و اکتسابی به مثابه نیرویی پر فشار آدمی را بر می‏انگیزانند و در جهت تأمین نیازها و بازیابی تعادل و آرامش بر هم خورده به حرکت در می‏آورند (والی‌پور، ۱۳۶۰).
انسان در بسیاری از شئون زندگی اجتماعی خود با سایر افراد جامعه در یک رابطه فعل و انفعال مداوم‏ قرار دارد. او باید برای ادامه حیات و تأمین نیازهای خود به زندگی گروهی تن در دهد و با دیگران برای رسیدن به هدف‏های مشترک تشریک مساعی کند. در چنین شرایط و در رابطه با سایر افراد جامعه است که هر کس ناگزیر باید به نوعی سازگاری رضایت بخش دست یابد و به همین دلیل است که مشکلات و موانع سازگاری آدمی از حیات اجتماعی او مایه می‏گیرد. در این بازی سازگاری و رفع نیاز و تحقق خواست‏ها، انسان خود را در شرایطی می‏بیند که محشون از مقررات، محدودیت‏ها، امر و نهی‏ها، معیار و آداب و رسوم اجتماعی است و باید خود را با این شرایط تطبیق دهد (والی‌پور، ۱۳۶۰).
نه تنها موانع، مشکلات، ناکامی‏ها^[۷۷] و شکست‏های آدمی ناشی از اوضاع و احوال محیط اجتماعی او است، بلکه نیازها و آرمان‏ها و هدف‏های او نیز رنگ اجتماعی به خود گرفته و ساخته و پرداخته فرهنگ و محیطی می‏شود که در آن زندگی می‌کند. مقررات، توقعات، اعتقادات، ارزش‏ها، رقابت‏ها، همکاری‏ها، کارشکنی‏ها، موانع و عوامل واقعیت‏هایی از این نوع که او را در راه تأمین خواسته‏هایش هیچ گاه تنها نخواهد گذاشت (اسلامی‌نسب، ۱۳۷۳).
علی الخصوص سازگاری اجتماعی بر این ضرورت متکی است که نیازها و خواسته‏های فرد با منافع و خواسته‏های گروهی که در آن زندگی می‏کند، هماهنگ و متعادل شود و حتی الامکان از برخورد مستقیم و شدید با منافع و ضوابط گروهی جلوگیری به عمل آید. ضرورت حفظ مبانی زندگی اجتماعی طبعاً محدودیت‏هایی را در راه ارضای نیازهای فردی انسان موجب می‏شود که چاره‏ای جز سازگاری با آن نیست یعنی انسان قبول می‏کند که این محدودیت‏ها اجتناب ناپذیر هستند و می‏کوشد تا خود را با آن تطبیق دهد (والی‌پور، ۱۳۶۰).
مفهوم سازگاری از پیچیدگی‏ها و مشکلات زیادی برخوردار است و همانطوری که در مورد اکثر مفاهیم صادق است، اختلاف نظرهای زیادی در این خصوص به چشم می‏خورد. در سال‏های اخیر ما شاهد تغییرات گسترده‏ای در نگرش نسبت به سلامت و سازگاری بوده‏ایم. انسان هر دم با مشکلاتی رو در رو می‌گردد و می‌کوشد تا بر این موانع و مصائب فائق آید و گونه‌ای تعادل نسبی را در امور زندگی پدید آورد. این تعادل از طریق هماهنگی و ارتباط بین مشکلات و ساز و کارهای موجود جهت حل آنها به دست می‌آید. ناهماهنگی در تعادل ساز و کارهای مشکل گشایی یا فرو گشودن مشکلات در ارتباط با تهدیدها منجر به ایجاد بحرانهای روانی می‌گردد. مک‌گروری (۱۹۷۸) هر گونه عاملی را که تعادل فرد را بر هم زند بحران نام داده است (اسلامی‌نسب، ۱۳۷۳).
سازگاری اجتماعی در اصطلاح، مراوده بین فرد و محیط و محیط اجتماعی تعریف شده است (ویزمن و پی‌کل، ۱۹۷۴). سازگاری اجتماعی به منظور اجرای وظایف، ارتباط با دیگران و خشنودی از این نقش‌ها را در بر می‌گیرد. سازگاری اجتماعی شامل انکار درونی و رفتارهای غیر مشهود نمی‌شود که معمولا در این مواقع بیماری به عنوان علائم بیماری تلقی می‌شود.
در تبین مفهوم سازگاری اجتماعی، ویزمن و پی‌کل (۱۹۷۴) مانند پارسون و بالز (۱۹۵۵) نقش‌ها را به دو دسته تقسیم کرده‌اند: نقش‌های وسیله‌ای و نقش‌های مستقیم.
نقش‌های وسیله‌ای، غالباً مربوط به حفظ روابط عاطفی در بین اعضاء خانواده می‌باشد. فردی ممکن است در یکی از اینها دچار مشکل شده باشد، ولی در دیگری مشکلی نداشته باشد. مثلاً درشغل ناسازگاری نشان بدهد ولی به عنوان پدر یا مادر موفق باشد.
منظور از سازگاری، انطباق متوالی با تغییرات و ایجاد ارتباط بین خود و محیط به نحوی است که حداکثر خویشتن سازی را همراه با رفاه اجتماعی، ضمن رعایت حقایق خارجی امکان پذیر می‏سازد، بدین ترتیب سازگاری به معنی همرنگ شدن با جماعت نیست. سازگاری یعنی شناخت این حقیقت که هر فرد باید هدف‏های خود را با توجه به چهار چوب‏های اجتماعی، فرهنگی تعقیب نماید (فرید، ۱۳۷۵).
وقتی می‏گوییم فردی سازگار است که پاسخ‏هایی را که او را به تعامل با محیطش قادر می‏کند آموخته باشد تا در نتیجه به طریق قابل قبول اعضای جامعه خود رفتار ‏کند تا احتیاجاتی در او ارضا شوند. یک فرد در یک موقعیت اجتماعی خاص می‏تواند خود را به طریق مختلف با آن موقعیت تطبیق دهد یا سازگار کند (فرید، ۱۳۷۵).
جریانی که با به وجود آمدن احتیاجی شروع شده و انسان پس از انجام فعالیت‏هایی به برطرف کردن آن احتیاجات اقدام کند، سازگاری می‏نامند (پورمقدس، ۱۳۶۷).
هرگاه تعادل جسمی و روانی فرد به گونه‏ای دچار اختلال شود که حالت ناخوشایندی به وی دست می‏دهد و برای ایجاد توازن نیازمند به‌کارگیری نیروهای درونی و حمایت‏های خارجی باشد و در این اسلوب ساز و کارهای جدید موفق شود و مسأله را به نفع خود حل کند، گویند فرایند سازگاری به وقوع پیوسته است (اسلامی‌نسب، ۱۳۷۳).
روان شناسان به طور سنتی سازگاری فرد را در برابر محیط مورد توجه قرار داده ‏اند و ویژگی‏هایی از شخصیت را به هنجار تلقی کرده‏اند که به فرد کمک می‏کند تا خود را با جهان پیرامون خویش سازگار سازد. یعنی با دیگران در صلح و صفا زندگی کند و جایگاهی برای خود در جامعه به دست آورد. اکنون بسیاری از روان شناسان احساس می‏کنند که اگر اصطلاح «سازگاری» در معنای همنوائی با اعمال و اندیشه‏های دیگران تلقی شود، در این صورت چنان باری از تلویحات منفی خواهد داشت که دیگر نمی‏تواند توصیفی از شخصیت سالم به دست دهد. آنان بیشتر به ویژگی‏های مثبتی مانند فردیت، آفرینندگی و شکوفایی استعدادهای بالقوه تأکید دارند (فرید، ۱۳۷۵).
سازگاری اجتماعی براین ضرورت متکی است که نیازها و خواسته‌های فرد با منافع و خواسته‌های گروهی که در آن زندگی می‌کند هماهنگ و معتدل شود و تا حد امکان از برخورد و اصطکاک مستقیم و شدید با منافع و ضوابط گروهی جلوگیری به عمل آید (اسلامی‌نسب، ۱۳۷۳).
سازگاری فرایندی در حال رشد و تحول پویا است که شامل توازن بین آنچه افراد می‏خواهند و آنچه جامعه‏شان می‏پذیرد به عبارت دیگر، سازگاری یک فرایند دوسویه است؛ از یک طرف به صورت مؤثر با اجتماع تماس برقرار می‏کند و از طرف دیگر، اجتماع نیز ابزارهایی را تدارک می‏بیند که فرد از طریق آنها توانایی‏های بالقوه خویش را واقعیت می‏بخشد. در این تعامل، فرد و جامعه دستخوش تغییر و دگرگونی شده و سازشی نسبتاً پایدار به وجود می‏آید (شادمان، ۱۳۸۳).

C92

۰/۴۳

۰/۵۲

۱/۶۸

C0

۱/۶۰

۳/۶۳

۵/۶۴

با توجه به نتایج جدول ۴-۵ دیده می‌شود که، پس از گذشت مدت زمان بیست دقیقه، درصد ژل در نمونه‌های تهیه شده به روش دوم، بیشتر از نمونه­های تهیه شده به روش اول است.
در واقع هنگامی که غلظت پراکسید فعال‌شده زیاد باشد، می‌توان به ایجاد اتصالات عرضی به صورت یکنواخت در تمام حجم نمونه و عملکرد یکنواخت پراکسی رادیکال‌ها بدبین بود. به همین دلیل از نانو ذرات خاک رس استفاده شده است تا علاوه بر بهره­ گیری از خواص تقویت کنندگی آن­ها، با قرار دادن مولکول‌های پراکسید در میان این صفحات از واکنش همزمان همه‌‌ی پراکسیدها جلوگیری شود. به عبارت دیگر محافظت پراکسید بین صفحات خاک رس باعث عمل کردن تدریجی آن با گذشت زمان و افزایش بازده ایجاد اتصالات ‌عرضی شده است. علاوه بر این برای نمونه‌های تهیه شده به روش دوم، روند مشاهده شده برای تغییر در درصد ژل با افزایش درصد خاک رس، صعودی است. به این معنا که افزایش در صد خاک رس، موجب افزایش دانسیته­ی اتصالات عرضی نیز شده است.

آزمون رئولوژی

رئولوژی آمیخته‌ها و نانو کامپوزیت‌های پلیمری ‌در ناحیه‌ی ویسکو الاستیک خطی اطلاعات با ارزشی را چه از نظر صنعتی در زمینه‌ی فراورش و چه از نظر تحقیقاتی در اختیار قرار می‌‌دهند. هدف ما از آزمون روبش زمان، بررسی تفاوت در رفتار پخت نمونه‌ها با تغییر دماست . نمودارهای به دست آمده از این آزمون در شکل­های ۴-۱ ، ۴-۲، ۴-۳ و ۴-۴ نشان داده‌شده است.آزمون در دو دمای °C 130 و °C 150 بر روی نمونه‌های پخت نشده انجام گرفت و تغییرات مدول ذخیره و مدول اتلاف در بازه‌ی زمانی یک ساعته بررسی شد.
شکل ‏۴‑۱ نمودار روبش زمان برای نانو کامپوزیت‌های تهیه شده به روش اول در دمای C^◦ ۱۳۰٫
شکل ‏۴‑۲ نمودار روبش زمان برای نانو کامپوزیت‌ها­ی تهیه شده به روش دوم در دمای C^◦ ۱۳۰٫
در نمودارهای رئولوژی به نقطه ای که در آن  و یا  است، نقطه‌ی ژل شدن^[۶۳] می‌گویند [۴۶,۴۷]. این نقطه محلی است که رفتار ویسکوالاستیک ماده از حالت ویسکوز به حالت الاستیک تغییر می‌کند.
در شکل ۴-۱ که مربوط به نمونه­های تهیه شده به روش اول و دمای °C 130 است، مشاهده می­ شود افزایش درصد وزنی خاک رس باعث افزایش زمان رسیدن به نقطه ژل می‌شود. از آنجا که در این دما پراکسید فعال نشده است و همچنین در نمودار مربوط به نمونه­ فاقد نانو ذره، تغییری روی نداده است، به نظر می‌رسد تنها خاک رس مسئول این افزایش است.
افزایش خاک رس باعث افزایش ویسکوزیته می‌شود. در واقع حضور صفحات خاک رس باعث سخت تر شدن حرکت زنجیرهای پلیمری شده و موجب می‌شود که زنجیرها برای آرایش یافتن تحت برش و افزایش الاستیسیته به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. به همین علت نقطه­ی ژل شدن با افزایش درصد نانو ذرات در این دما، به زمان­های بالاتر انتقال پیدا کرده است. برای شکل ۴-۲ که مربوط به نمونه­های تهیه شده به روش دوم است نیز همین روند دیده ‌می­ شود. لازم به ذکر است که در روش دوم، به علت توزیع بهتر ذرات مشاهده می­ شود که در نمونه­های حاوی۳ و۶ درصد خاک رس، نقطه­ی ژل شدن دیده نمی­ شود و از ابتدا نمودار مدول ذخیره در بالای مدول اتلاف قرار می­گیرد و با افزایش میزان خاک رس به ۹ درصد، نقطه ژل شدن در نمونه U92 خود را نشان می‌دهد.
در شکل­های ۴-۳ و ۴-۴ که مربوط به آزمون روبش زمان در دمای °C 150 است، مشاهده می‌شود که با افزایش درصد خاک رس زمان رسیدن به نقطه‌ی ژل کاهش ‌یافته است. در این دما این کاهش به عملکرد پراکسید مربوط می‌شود [۴۸] . به این ترتیب که با افزایش درصد نانو ذرات در ماتریس و ایجاد حرارت ناشی از ویسکوزیته­ی برشی^[۶۴]، دما بالا رفته، پراکسید سریع تر فعال‌شده و در نتیجه سرعت ایجاد اتصالات عرضی و افزایش الاستیسیته بیشتر شده است. به این ترتیب با افزایش درصد نانو ذرات، در این دما، نقطه­ی ژل شدن به دمای پایین­تر انتقال پیدا کرده است. در دمای°C 150 نیز مشابه با دمای °C 130، مشاهده می­ شود که در نمونه­های حاوی ۳و ۶ درصد نانو ذره وتهیه شده به روش دوم، نقطه­ی ژل شدن دیده نمی­ شود و نمودار مدول ذخیره از ابتدا بالای مدول اتلاف قرار گرفته است.
همچنین از مقایسه­ نمودارها در دو دما، مشخص می‌شود که سرعت ایجاد اتصالات عرضی در نمونه­ها در دمای °C 150 بیشتر از دمای °C 130 است. بدیهی است که در دمای بالاتر، پراکسید سریع تر فعال شده و با افزایش دانسیته‌ی اتصالات عرضی، سرعت افزایش مدول افزایش یافته است [۱۸,۴۹].
شکل ‏۴‑۳ نمودار روبش زمان برای نانو کامپوزیت‌ها‌ی تهیه شده به روش اول در دمای C^◦ ۱۵۰٫
شکل ‏۴‑۴ نمودار روبش زمان برای نانو کامپوزیت‌ها‌ی تهیه شده به روش دوم در دمای C^◦ ۱۵۰٫
برای آزمون روبش زمان انجام‌شده، همان‌گونه که انتظار می‌رفت، الاستیسیته‌ی نمونه‌های تهیه‌شده به روش دوم در هر دو دما بالاتر است. که به علت توزیع بهتر ذرات و بازده بالاتر اتصالات ‌عرضی ایجاد شده در این نمونه‌ها نسبت به نمونه‌های تهیه شده به روش اول است. در واقع در روش دوم جایگذاری مولکول‌های پراکسید بین صفحات خاک رس موجب فعال شدن پراکسید به صورت تدریجی در طول زمان فرایند و در نهایت سبب رسیدن به توزیع دانسیته‌ی ا تصالات ‌عرضی بالاتر و یکسان تر شده است.

آزمون SAXS

یکی از کاربردهای مرسوم آزمون پراش اشعه ایکس، تعیین چگونگی پراکنش صفحات نانو رس در ماتریس پلیمری است. جهت بررسی ساختار صفحات نانو رس در بستر پلیمر، نمونه‌ها در دستگاه از زاویه‌ی ۱ تا ۹ درجه مورد بررسی قرار گرفتند. نمودار SAXS مربوط به Cloisite 30B و نانو کامپوزیت­های دارای ۳% خاک رس در شکل۴-۵ نشان داده‌شده است.
شکل ‏۴‑۵ مقایسه‌ی الگوی SAXS نانو کامپوزیت‌های حاوی ۳% خاک رس.
نانو رس خالص پیکی در زاویه‌ی ۸/۴ درجه نشان می‌دهد که فاصله‌ی بین صفحات آن با بهره گرفتن از رابطه براگ برابر nm 8/1 است. مشاهده می‌شود که برای نانو کامپوزیت­های حاوی ۳% خاک رس در هر دو روش، پیکی وجود ندارد که این امر نشان­دهنده ساختار ورقه‌ای صفحات خاک رس در ماتریس پلیمری است. نمودار SAXS مربوط به نانو کامپوزیت­های حاوی ۶% خاک رس در شکل ۴-۶ آورده شده است.

. Halakhah ↑
. Iannaccone, Laurence R. ,”Progress in the economics of religion”, vol. 150, no. 4, pp. 737-744. ↑
. Exodus , 20: 8-11 , 15, 17 ↑
. Sabbath ↑
. Meir Tamari ↑
. Meir ,Tamari,With All Your Possessions:Jewish Ethics and economic Life, pp.25. ↑
. Tamari ↑
. Mishnah ↑
. Meir Tamari, op.cit. p.27. ↑
.James, D.Martin ,” Israel as a tribal socity” , in R.E. Glements,(ed) The World of Ancieht Israel : Sociological, Anthropological and Political Perspective , pp.95-117. ↑
. Tamari ↑
.Meir ,Tamari, op.cit, p.39. ↑
. Iannaccone, Laurence R. ,”Progress in the economics of religion”, vol. 150, no. 4, pp. 737-744. ↑
. Dusen berry ↑
. Peer group ↑
.James S. Dusenberry , Income, Saving and The Theory of Consumer Behaviour, P232. ↑
. Iannaccone, Laurence R. ,”Progress in the economics of religion”, vol. 150, no. 4, pp. 737-744. ↑
. Gordon ,Barry, The Economic Problem in Biblical and Pastristic Thought, pp.1-5. ↑
.Tamari, op.cit.,p30. ↑
. kippur Jom ↑
.Parnasah: livelihood(معیشت) . money required to live.(پول مورد نیاز برای زندگی) ↑

. Iannaccone, Laurence R. ,”Progress in the economics of religion”, vol. 150, no. 4, pp. 737-744. ↑
. Iannaccone, Laurence R., “Religious participation: a human capital approach”, vol. 29, no. 3, pp. 297-314. ↑
. Jubilee ↑
.Leviticus,25:10 ↑
. Jubilee ↑
. Iannaccone, Laurence R. ,art.cit., pp. 297-314. ↑
. Jubilee ↑
. Jubilee ↑
. Leviticus,25:28 ↑
.Eryl W.Davies.”Land: its rights and privileges:” , in R.E. Clements,(ed), The World of Ancient Israel , pp.360-1 ↑
. Jubilee ↑
. Leviticus,25:30 ↑
. Leviticus,19:9-10 ↑
.Deuteronomy,26:12 ↑
. mishanic ↑
. Tractate peah: Roger Brooks, Support for the Poor in the Mishnanic of Agriculture, Browm Judaic Study. number 43 , pp,17-33
(پشتیبانی از فقرا در کشاورزی) ↑
. Peck, Alan, The Priesyly Gift in Mishnah, Brown Judaic Study , number 20 , pp.1-28 ↑
. Iannaccone, Laurence R. ,”Religious participation: a human capital approach”, vol. 29, no. 3, pp. 297-314. ↑
. Tzniyut ↑
. Rhineland: historically controversial area of western Europe lying in western Germany along both banks of the middle Rhine River
منطقه تاریخی بحث برانگیز اروپای غربی در قسمت غربی آلمتن در طول رودخانه راین. ↑
. Castile, Spanish Castilla, traditional central region constituting more than one-quarter of the area of peninsular Spain. The region formed the core of the Kingdom of Castile, under which Spain was united in the late 15th and early 16th centuries.
منطقه مرکزی سنتی کاستیا، Castilla اسپانیایی، که بیش از یک چهارم از مساحت شبه جزیره اسپانیا را در بر دارد .منطقه اصلی تشکیل پادشاهی کاستیل، که تحت آن اسپانیا در اواخر قرن ۱۵ و اوایل ۱۶ به وحدت رسید. ↑
.Admor ↑
. غوریان :دودمانی تاجیک-ایرانی بودند که بین سده‌های ۱۰ و ۱۱ میلادی در نواحی صعب غور واقع در کوهستان‌های مابین هرات و غزنه فرمانروایی می‌کردند. ↑
. اشدود:نام یکی از شهرهای کشور اسرائیل است که در استان جنوبی اسرائیل و در کنار ساحل دریای مدیترانه قرار گرفته است. ↑
. kibbutz, ( Hebrew: “gathering” or “collective”), Israeli collective settlement, usually agricultural and often also industrial.
مزرعه اشتراکی در کشور اسرائیل، (به عبری: “جمع ​​آوری” یا “دسته جمعی ) مجموعه مسکونی اسرائیلی که معمولاً در مناطق کشاورزی و صنعتی ایجاد می شود . که دارای آشپزخانه و غذا خوری مشترک بوده و در اعضای کار به ساکنین سرپناه،غذا ، پوشاک و خدمات پزشکی ارائه می شود. ↑

این بیان قرآن نظیر همان خطاب الهی است که در یک مورد از قرآن با عنوان «هدیً للناس»(بقره/۱۸۵) یاد کرده و در جای دیگر با عبارت «هدیً للمتقین»(بقره/۲) تنها پرهیزگاران را از آن هدایت یافته و بهره مند می داند.(معرفت شناسی در قرآن،جوادی آملی،ص۲۱۷)
در کل دین چهار ابزار و وسیله برای شناختن به انسان نشان می دهد:

1. 1. راه حس؛ که این راه برای همگان باز است.

1. 1. راه عقل؛ خواص توان پیمودن آن را دارند.

1. 1. راه تهذیب و تزکیه؛ این راه برای عارفان گشاده است.

1. 1. راه کتاب منیر و راه وحی.(همان،ص ۲۱۵و۲۱۶)

در کتاب حیات حقیقی انسان در قرآن شکل بهره گیری انسان از ادراکات را به شکلی بیان می دارد که رابطه آن با سبک سازی زندگی دینی در حوزه رفتار را نمایان می سازد. در صفحه ۱۲۰ این کتاب آمده است: « حس انسان او را در یافتن حقایق حسی یاری می کند و با این خدمت بزرگ، زمینه تداوم زندگی را برای او فراهم می سازد. قوه خیال نیز که مخزن صورت هاست، چنان برکاتی به همراه دارد که اگر کوتاه زمانی از آدمی جدا شود، تاروپود زندگی او از هم می گسلد؛ چنان که حتی راه خانه خویش را فراموش می کند و از شناختن دوستان دیرین بلکه خانواده اش عاجز می شود و از عمل به وعده های خود بی آنکه پیمان شکن باشد، باز می ماند و …؛ زیرا این امور همگی در دفتر خیال، ثبت است و اگر این دفتر بسته شود، آدمی تا بدین حدّی که اشارت رفت، درمانده و ناتوان می گردد.
ثبت و ضبط معانی و مفاهیم نیز بر عهده وهم است و به روشنی می توان تصوّر کرد که اختلال در واهمه انسان، او را حتی از مفاهمه با کودکان، عاجز و ناتوان می سازد؛ چه رسد به گفتگو و تفهیم و تفهم با بزرگان.
قوه متخیله نیز، میان خیال و واهمه ، نقش آفرینی می کند، یعنی از یک سو، همسایه خیال (خزانه صور) و از سوی دیگر هم مرز با واهمه (خزانه معانی) است؛ و از این رو، با گرفتن صور جزئی از خیال و مفاهیم جزئی از واهمه، به یک فن آوری شگفت انگیز در س ناراحت اندیشه انسان دست می یابد و با ترکیب این صورت های جزئی به خلق پدیده های اعجاب آوری می پردازد که حصول آن در بیرون از تخیّل، امکان ندارد.
هرچه صورتگری و چهره پردازی از ماورای طبیعت، تجلی کرده و بر دست و زبان و قلم هنرمندان بشر جاری شده است، ریشه در همین متخیله با برکت انسان دارد و بخش عمده ای از نبوغ شاعران، چهره پردازان، مجسمه سازان، نویسندگان، داستان سرایان، نوازندگان و…، از نیروی تخیّلِ پروریده آنان سرچشمه می گیرد و انسان های عادی نیز با کمک این نیرو، ماورای طبیعت را تصور می کنند و با معیارهای حسّی و مادی، مثلا بهشت و دوزخ را به تصویر می کشند و از این راه، ایمان و باورهای اصولی خویش را تقویت می کنند.
این شئون چهارگانه ادراکی (حس،خیال،واهمه،متخیله)، اگر تحت فرماندهی پنجمین نیرو، یعنی عقل نظری درآید، چنین برکات و ثمراتِ بزرگی به بار خواهد آمد؛ اما اگر انسان، عقلِ امیر را از مسند فرماندهی به زیر آورد و شئون ادراکی خود را از تأدیب و تعدیل و راهنمایی عقل محروم سازد، چنان است که کابل فشار قوی برق را بدون حریم و پوشش، به درون خانه خود وارد کرده، در معرض تماس مستقیم با خویش قرار دهد.(حیات حقیقی انسان در قرآن،جوادی آملی،۱۳۹۰،ص۱۲۰)
اینگونه می شود که عده ای در محدوده ادراکات حسی می مانند و عده ای نیز از سایر ادراکات که همه آنها نعم الهی برای شناخت بهتر زندگی است استفاده می نمایند.

• • 1. 1. نگرش:

     

     

آنگونه که گفتیم؛ سبک زندگی تنها به جلوه های عینی رفتار، مانند الگوی مصرف یا شیوه گذران اوقات فراغت محدود نیست، بلکه باورها و نگرش های افراد و گروه های اجتماعی را نیز در بر می گیرد. به علاوه، این باورها در سطوح رفتاری افراد نیز اثرگذار است و از راه ایجاد ارزش ها و هنجارهای اجتماعی می تواند در جهت گیری رفتاری افراد، که از آن با عناوینی چون سلیقه یا ترجیحات فردی و گروهی یاد می شود، تعیین کننده و مؤثر می باشد.
بین تعیین سطح ادراکات و نگرش های ما رابطه تعاملی وجود دارد. همانگونه که ادراکات ما نگرش ما را می سازند نگرش ما نیز سطح به کارگیری ادراکات ما برای تبیین، تفسیر و شناخت جهان پیرامون را مشخص و معین می نماید.
نگرش در تعریف روانشناسی امروز عبارت است از یک روش نسبتاً ثابت در فکر، احساس و رفتار نسبت به افراد، گروه ها و موضوع های اجتماعی یا قدری وسیع تر، هر گونه حادثه ای در محیط فرد.
مؤلفه های نگرش عبارتند از: افکار و عقائد، احساسات یا عواطف و تمایلات رفتاری. محققان در زمینه مؤلفه های نگرش نیز اتفاق نظر دارند و برای آن ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری در نظر می گیرند. مؤلفه های عاطفی به هیجان های منفی و مثبت یا مؤلفه های رفتاری به نحوه خاصی از کنش فرد و مؤلفه های شناختی، به فکر و تفسیر های خاص اشاره دارد.
با اندکی تأمل خواهیم یافت که بین ادراک،سلیقه،سبک زندگی و نگرش ارتباط معنا داری وجود خواهد داشت به گونه ای که ادراکات را باید ریشه نگرش ها و نگرش ها را ریشه سلیقه ها و سلایق شخصی را نیروی زیبایی شناسانه درون دانست که در انتخاب بین گزینه های متعدد زندگی نقش مهمی را ایفا می کنند. انتخاب این یا آن در زندگی همان سبک زندگی خواهد بود.

• • • • 1. 1. رابطه نگرش ایمانی با رفتار

         

         

     

     

ایمان، مفهومی است که از اعتقاد و باور درونی حکایت دارد. ایمان در لغت به معنای تصدیق بوده و ابن منظور در لسان العرب آن را اینگونه تعریف نموده است: « الایمانُ مصدر آمَنَ یؤمنُ ایماناً، فهو مؤمنٌ. واتَّفَقَ اهلُ العلم من اللُّغویین و غیرهم أَنُّ الایمان معناه التصدیق»(محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، ج۱) در متون اسلامی، افزون برآن، به معنای باور قلبی و التزام عملی نیز آمده است. به عبارتی، ایمان دو رکن اساسی دارد:«التزام معرفتی و قلبی» و «ظهور عملی». امام صادق علیه اسلام در این باره می فرماید:«مَن أقَرَّ بدین الله فهو مسلمٌ و من عمل بما أمرالله فهو مؤمن» (هر کس به دین خدا اقرار کند، مسلمان است، و هر کس به آنچه خدا امر کرده است عمل کند، مؤمن است). (اصول کافی،ج۲ص۳۲)
بنابراین هر رفتار ناشی از یک یا چند نگرش است. رابطه نگرش_رفتار در قصص قرآنی نیز به خوبی قابل مشاهده است. نگرش ایمانی به طور مستقیم یا غیر مستقیم و از طریق حالات روان شناختی فرد بر رفتارش مؤثر واقع می شود.
تمام تکالیف رفتاری مثل نماز،روزه،صدقات،جهاد،امربه معروف و نهی از منکر که در دین آمده از نوع اول است. ماچون مؤمن هستیم، به آن تکالیف چنان که در متون دینی آمده عمل می کنیم. آنان که نگرش ایمانی ندارند، به این تکالیف دینی عمل نمی کنند. آنان که نگرش ایمانی متفاوت دارند،ممکن است این تکالیف را به گونه ای دیگر عمل می کنند.
گاهی نیز نگرش ایمانی ما نه به طور مستقیم بلکه از طریق حالات روان شناختی ما بر رفتار ما اثر می گذارد. بعضی از این حالات عبارتند از: آرامش روانی، عدم ترس و حزن، اعتماد برخداوند، دل بسته نبودن به زندگی دنیوی، امید داشتن به زندگی پس از مرگ و صبر در سختی ها به گونه ای که تحمل و کارآمدی آن ها چندین برابر می شود. سازوکار این تأثیر و تأثر را می توان به صورت زیر بیان کرد:
اگر تأثیر و تأثر نگرش ها را بر یک دیگر به نمایش بگذاریم، دایره های متحدالمرکزی خواهیم داشت که مرکزی ترین و کوچک ترین آن ها، از نگرش های اصلی و بیرونی آن ها از نگرش های فرعی تر تشکیل شده و دایره های بیرونی تحت تأثیر دایره های درونی هستند. اگر بخشی از این دایره های متحد المرکز را برش زده و به صورت یک نمودار مخروطی شکل به آن نگاه کنیم، نگرش اصلی ما در رأس این مخروط واقع است و آن عبارت است از، نگرش ایمانی نسبت به مبدأ و معاد و غیره (نگرش های رده ۱) ، در این صورت، تحت تأثیر آن نگرش ایمانی، هم از امکانات روان شناختی خاصی مثل توکل، امید، ایثار، و عدم حزن برخوردار خواهیم بود و هم به هدف زندگی نگرش خاصی خواهیم داشت(نگرش های رده ۲) و آن هدف و امکانات روان شناختی نیز به نوبه خود تعیین کننده نگرش های اعتقادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره خواهند بود.(نگرش های رده ۳) و با بهره گرفتن از همین نگرش هاست که به شغل، ازدواج، تحصیل، آزادی و غیره نگرش های خاص خود را پیدا می کنیم.(نگرش های رده ۴) و در نهایت به وضوح پیداست که رفتار های فردی و اجتماعی و اخلاقی و مناسبت های بین فردی و گروهی، همه و همه ، از نگرش های قبلی ناشی می شوند.(روانشناسی اجتماعی،جمعی از نویسندگان،ص۱۶۱) که جدول آن به صورت زیر است.
نگرش رده اول ایمان به خدا و معاد و .. امکانات روانشناختی فرد،هدف زندگی
نگرش رده دوم امکانات روانشناختی فرد،هدف زندگی نگرش های اقتصادی_سیاسی،
نگرش های اجتماعی فرهنکی،
نگرش های اعتقادی