دسته دوم از خط واره ها دارای روند N20،N30 ، N40 بوده که تقریباً عمود بر روند زاگرس می باشند. رگه های معدنی نیز در این روند قرار دارند، ولی گسترش آن ها بسیار محدود است . در این روند یکسری دایک های بازیک و حدواسط نیز قرار دارد که در این پایان نامه دایک های بازیک بررسی خواهند شد.
دسته سوم از شکستگی ها دارای روند غالب شمالی – جنوبی هستند که گسترش زیادی در منطقه ندارند.
۳۳
فصل سوم
ویژگی های صحرایی، کانی شناسی و پتروگرافی
فصل سوم پتروگرافی و کانی شناسی
۳-۱) مقدمه:
در این فصل با بهره گرفتن از رده بندی کانی شناسی سعی شده که دایک های بازیک را از لحاظ صحرایی بافت و ترکیب کانی شناسی مورد بررسی قرار گیرد. پتروگرافی، بررسی خصوصیات کانی شناسی و بافت سنگ است که در قالب مشاهدات انجام شده در مقاطع نازک توسط میکروسکوپ پلاریزان قرار می گیرد. عوامل مختلفی در به وجود آوردن سنگ های آذرین موثر است و بر حسب شدت تاثیر این عوامل ،سنگ ها دارای ساخت ،بافت و ترکیب شیمیایی متفاوت می شوند.همچنین محل انجماد ماگماها بسته به اینکه در اعماق پوسته یا در سطح زمین و یا در عمق کم منجمد شوند، در تنوع سنگ ها موثر است ( وینتر۱، ۲۰۰۱).در این پزوهش تعداد ۱۶ مقطع نازک ونازک صیقلی برای شناسایی کانی ها و مطالعه پتروگرافی با میکروسکوپ پلاریزان تهیه شد و همچنین برای شناخت و بررسی دقیق کانی ها و مشخص کردن ترکیب عنصری آن ها آنالیز میکروپروپ انجام شد .
۳-۲) ویژگی صحرایی:
دایک های بازیک موجود در منطقه مورد مطالعه به طور دقیق و سیستماتیک در اطراف روستای گیجالی (به طول جغرافیایی’۴۶°۴۸ و عرض جغرافیایی’۵۶°۳۳) نمونه برداری شده و مورد مطالعه قرار گرفته اند که حاصل این مطالعات به صورت زیر می باشد:
۳-۳) دایک های گیجالی و کهریز :
۱-۳-۳ ویژگی ماکروسکوپی:
این دایک ها با روند شمال شرقی – جنوب غربی (N30E / 70SE ) به طول چند صدمتر و پهنای چند مترسایر سنگ های موجود در منطقه و بویژه واحد گرانودیوریتی را قطع می کنند ( شکل ۱−۳)که بیشتر در
۱- Winter
۳۵
فصل سوم پتروگرافی و کانی شناسی
غرب روستاهای گیجالی بالا و پایین و حوالی کهریز دیده می شوند . بنظر می رسد این دایک ها جوانترین
فعالیت ماگمایی در منطقه می باشند که در امتداد شکستگی ها نفوذ کرده اند که حتی رگه های آپلیتی منطقه را نیز قطع کرده اند.
این سنگ ها ازنظر ترکیب هم ارز گابرو (دولریت) بوده و به رنگ سبزتیره (شکل ۳-۲)،دانه ریز تا دانه متوسط و دارای بافت افیتیک تا ساب افیتیک هستند.
شکل ۳-۱: تصویر صحرایی از دایک های بازیک در شرق روستای گیجالی پایین.
۳۶
فصل سوم پتروگرافی و کانی شناسی
شکل ۳-۲: تصویری نزدیک ازدایک های بازیک مورد مطالعه.
۳-۳-۲) ویژگی های میکروسکوپی :
کانی های تشکیل دهنده دایک های بازیک شامل آمفیبول،پلاژیوکلاز،آپاتیت و اسفن(لوکوکسن) و بیوتیت هستند.سریسیت ، کلسیت ،کلریت،اپیدوت،پرهنیت و کوارتز به صورت ثانوی در این سنگ ها دیده می شود (شکل های ۳-۳ و ۳-۴).در این سنگ ها پیروکسن و اولیوین یافت نشد اما بر اساس شیمی سنگ کل (جدول ۵-۱) این کانی ها درنورم سنگ وجود دارند به عبارت دیگر پیروکسن و اولیوین به صورت نورماتیو وجود دارد.
کانی های اصلی :
آمفیبول
آمفیبول به صورت بلورهای نیمه شکل باچندرنگی سبز و سبز متمایل به آبی و به مقدار فراوان در این سنگ ها دیده می شود . این کانی در بخش حاشیه ای به بیوتیت های رشته ای شکل تبدیل شده است .
بیوتیت
بیوتیت به صورت ریز بلور و نیمه شکل دار در زمینه سنگ دیده می شود. این کانی تا حدودی به کلریت تبدیل شده است و همچنین در امتداد رخ های آن کانی پرهنیت تشکیل شده است .
۳۷
فصل سوم پتروگرافی و کانی شناسی
پلاژیوکلاز
پلاژیوکلاز به صورت بلورهای کشیده و تیغه ای دیده می شود و حاوی ادخال های فراوانی از آپاتیت ،آمفیبول و بیوتیت است. این کانی به سریسیت،اپیدوت و کلسیت تجزیه شده است و کوارتز به صورت ثانویه در لابه لای آن دیده می شود.به لحاظ فراوانی ۵۰- ۴۰درصد مقطع سنگ را شامل می شود.
اسفن
اسفن به مقدار نسبتأ زیاد بر روی آمفیبول ها دیده می شود که به لوکوکسن تبدیل شده است.
آپاتیت
آپاتیت به صورت سوزنی شکل و ادخال و به مقدار فراوان در پلاژیوکلازها دیده می شود.شکل سوزنی این کانی ، حاکی از تبلور سریع می باشد (وایلی۱و همکاران ،۱۹۶۲).
کانی های ثانویه
کلسیت
این کانی به صورت پراکنده و بدون رخ درون شکستگی را پر کرده اند.
اپیدوت
این کانی به صورت دانه های ریز می باشد و به علت ترکیبات متفاوت به رنگ های مختلفی دیده می- شود.اپیدوت حدود ۱۵-۱۰ درصد مقطع سنگ را تشکیل می دهد.
کلریت
این کانی از مهمترین کانی های ثانویه بوده، در نور طبیعی ، سبز کمرنگ است و چند رنگی نشان می دهد، معمولأ بی شکل و گاهی هم شکل دار است و از دگرسانی آمفیبول های موجود در سنگ بوجود آمده است.
