– جعفری لنگرودی، ۱۳۸۸، دائره المعارف عمومی حقوق، الفارق، ج۳، ص۱۳۰ و ترمینولوژی حقوق، همان منبع، ص ۴۲۶، شماره ۲۱۶۶به نظر ایشان در ترمینولوژی حقوق، ص ۳۸۰، «شرط انتفای حق، شرطی است که هر گاه محقق شود، تعهد موجودی را از بین می‌برد، چنان که شرط کند اگر مشتری ثمن بیع را در رأس موعد معینی ندهد، بیع فسخ شود.»

و در دائره المعارف عمومی حقوق مدنی و تجارت، همان منبع، ص ۷۵۵ و ۷۵۶، معتقدند، « تعلیق فاسخ، در حقیقت موجب معلق شدن عقد، نیست بلکه بقاء اثر عقد را در حال تزلزل، نگه می‌دارد. عقد مذکور، عقد منجز است یعنی حدوثاً منجز است اما بقائاً معلق است. » ↑

– see also: dissolving condition, resolutory conditionیعنی، شرطی که تحقق آن موجب انتفاء تعهد می شود یعنی تعهد موجودی را از بین می‌برد.

باقری، جاوید پور، حسینی، سیری منصور، ۱۳۸۱، فرهنگ حقوقی مجد، انگلیسی، فارسی، ص ۱۰۴ و ترجمه دیوان داوری دعاوی ایران (لاهه)، ۱۳۸۶، فرهنگ اصطلاحات حقوقی، انگلیسی، فارسی، ص ۱۵ ↑