نتایج این بررسی نشان داد که شاخص تحمل فرناندز (۱۹۸۰) در گونه بلوط ایرانی در تمام پارامتر­ها به جز وزن تر و خشک برگ نسبت به وی­ول بیشتر می­باشد. منصوری و همکاران (۱۳۹۰) طی تحقیقی که انجام داده بودند، بیان کردند که شاخص تحمل برای ارقام متحمل بیشتر از ارقام حساس می­باشد، این می ­تواند به دلیل اجتناب از خشکی بیشتر در گونه بلوط ایرانی باشد. زیرا یکی از مکانیسم­های اجتناب از خشکی کنترل و یا کاهش میزان اتلاف تعرقی آب از گیاه از طریق بستن روزنه­ها و ریختن برگ­ها می­باشد (لوجیو و همکاران، ۲۰۰۳ ؛ ناردینی و پیت، ۱۹۹۹). درختان بلوط در مقابل خشکسالی از طریق هر دو مکانیسم اجتناب از خشکی و تحمل به خشکی استفاده می­ کنند (اپرون و دریر، ۱۹۹۳). ولی گونه­ وی­ول مدت زمان بیشتری برگ­های خود را نگه می­دارد که این به دلیل تحمل بیشتر به خشکی در گونه­ وی­ول می­باشد. بنابراین با توجه به نتایج به­دست­ آمده از این مطالعه به طور کلی می­توان گفت که تنش خشکی تاثیر متفاوتی بر پارامتر­های رویشی، مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در دو گونه بلوط مورد نظر نداشت، چون بر همکنش گونه و تنش خشکی معنی­دار نشد و این می ­تواند به دلیل کوتاه بودن دوره تنش باشد و اگر تنش طولانی­تر شود و یا در شرایط آزمایشی متفاوت ممکن است عکس­العمل دو گونه با هم متفاوت باشد.

۴-۵- نتایج فتوسنتز
نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که گونه­ های مختلف تنها درفتوسنتز، کارایی مصرف آب و تعرق با هم تفاوت معنی­دار دارند (جدول۴-۱۱). نتایج مقایسه میانگین هم نشان داد که گونه وی­ول فتوسنتز ، کارایی مصرف آب و تعرق بیشتری نسبت به بلوط ایرانی داشت (جدول۴-۱۲). هم­چنین نتایج حاصل از تجزیه واریانس در دو زمان مختلف برای هدایت روزنه­ای و کارایی مصرف آب معنی­دار بود، به­ طوری که هدایت روزنه­ای در زمان دوم کاهش یافت ولی کارایی مصرف آب در زمان دوم افزایش معنی­داری پیدا کرد، یعنی با کاهش نور، هدایت روزنه­ای کاهش معنی­دار اما مقدار کارایی مصرف آب افزیش معنی­دار یافت (جدول۴-۱۳). هم­چنین نتایج حاصل از تجزیه واریانس در دو رژیم آبیاری کنترل و تیمار تنش کمبود آب برای تمام پارامتر­های مورد اندازه ­گیری بجز کارایی مزوفیلی، کارایی مصرف آب برگ و دی­اکسیدکربن زیر روزنه­ای و محیطی معنی­دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که با کاهش محتوای آب خاک از ۱۰۰ تا ۷۰ درصد ظرفیت مزرعه­ای خاک، هدایت روزنه­ای و به همراه آن نرخ تبخیر و تعرق در هر دو گونه افزایش یافت. اما این افزایش تأثیری در نرخ خالص فتوسنتز و سایر پارامترهای فتوسنتزی مورد اندازه گیری نداشت. زمانی که محتوای نسبی آب به ۵۰ درصد ظرفیت مزرعه­ای رسید، نرخ خالص فتوسنتز و هدایت مزوفیلی کاهش معنی­داری نسبت به حالت کنترل یافت و این در حالسیت که کارایی مصرف آب افزایش معنی­داری را نسبت به تنش ملایم (۷۰ درصد) داشت اما در سایر پارامتر­های مورد اندازه ­گیری تغییر معنی­داری مشاهده نشد. با کاهش بیشتر محتوای آب خاک تا ۳۰ درصد ظرفیت زراعی، علاوه بر فتوسنتز و هدایت مزوفیلی، پارامتر­های دیگری مانند هدایت روزنه­ای، نرخ تبخیر و تعرق و نسبت دی­اکسیدکربن زیر روزنه­ای به محیطی کاهش معنی­داری را نسبت به شرایط کنترل شده نشان دادند.
همچنین درصد تغییرات پارامتر­های گازی تحت تنش شدید نسبت به کنترل نشان داد که فتوسنتز در گونه وی­ول ۶۴% ولی در بلوط ایرانی ۹۴ % کاهش نشان داد. همچنین میزان هدایت روزنه­ای وی­ول ۸۵% و بلوط ایرانی ۸۷% کاهش داشت. اما هدایت مزوفیلی در وی­ول ۶۵% ولی در بلوط ایرانی ۹۵% کاهش نشان داد. میزان تعرق نیز در وی­ول ۵۷% ولی در بلوط ایرانی ۷۹% کاهش داشت.
جدول۴-۱۱- نتایج تجزیه واریانس (میانگین مربعات) صفات مورد مطالعه

منابع تغییرات

هدایت روزنه­ای
(gs)

نرخ فتوسنتز خالص
(A)

هدایت مزوفیلی
(A/Ci)

کارایی مزوفیلی
(Ci/gs)

wue
(A/E)

کارایی مصرف آب داخلی برگ (A/gs)

نسبت دی‌اکسید کربن زیر روزنه‌ای به محیط
(ci/cref)

بین گروهی