• Huyse, “Conclusions and Recommendations“, op.cit, p. 191 ↑

 

• “Interest of Justice“, September 2007 Policy Paper on the Interests of Justice, op.cit, pp. 7-8 ↑

 

• در رابطه با نقش محاکم امروزی گاکاکا در تحقق سازش در جامعه روآندا تردیدهای جدی وجود دارد. از آن جا که گاکاکای امروزی با گاکاکای سنتی بسیار متفاوت است و گاکاکای امروزی در واقع تنها در عنوان مشابه گاکاکای قدیم است و از نظر عملکرد بیشتر همانند محاکم کیفری به سبک مدرن امروزی است.
  Huyse, “Introduction: Tradition-Based Approaches in Peacemaking, Transitional Justice and Reconciliation Policies“, op.cit, p. 12 ↑

 

• Mobekk, op.cit, p. 287 ↑

 

• Huyse, “Introduction: Tradition-Based Approaches in Peacemaking , Transitional Justice and Reconciliation Policies“, op.cit, p. 16 ↑

 

• Latigo, op.cit, pp. 113-114 ↑

 

• Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, Making Peace Our Own: Victims’ Perceptions of Accountability, Reconciliation and Transitional Justice in Northern Uganda, op.cit, pp.7.52-53 ↑

 

• Baines, “The Haunting of Alice: Local Approaches to Justice and Reconciliation in Northern Uganda“, op.cit, pp. 66-67,107; Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, Making Peace Our Own: Victims’ Perceptions of Accountability, Reconciliation and Transitional Justice in Northern Uganda, op.cit, p. 8 & 53 ↑

 

• جنگ های داخلی در سیرالئون بین سال های ۱۹۹۱ الی ۲۰۰۲ این کشور را در هرج و مرج سیاسی و اجتماعی و تحت شرایط ناگوار اقتصادی و در یک وضعیت ناگوار حقوق بشری قرار داد. ابعاد جنگ داخلی تنها محدود به مرزهای سیرالئون نماند، بلکه این جنگ با حضور مزدورانی از کشورهای همسایه مانند لیبریا و دخالت سازمان ملل برای پایان بخشیدن به آن ابعاد بین المللی یافت. در مارس ۱۹۹۱ سیرالئون مورد هجوم نیروهای شورشی که خود را جبهه متحد انقلابی(راف) می نامیدند، قرار گرفت. شورشیان متشکل از سه گروه از مبارزان بودند: گروه اوّل شامل آن دسته افرادی بود که در لیبی آموزش دیده بودند، گروه دوم شامل مخالفان سیرالئونی بودند که در لیبریا استقرار داشتند و گروه سوم مبارزانی از جبهه میهن پرستان ملی لیبریا بودند (NPFL) که مرکب از مزدورانی از لیبریا و بورکینافاسو بودند.
  
  Alie, op.cit, p. 123 ↑

 

• Baines, “The Haunting of Alice: Local Approaches to Justice and Reconciliation in Northern Uganda“, op.cit, p. 105 ↑

 

• Crane, David, “White Man’s Justice: Applying International Justice after Regional Third World Conflicts“, Cardozo Law Review, Vol.27, No.4, 2005-2006, p. 1686 ↑

 

• Alie, op.cit, p. 145 ↑

 

• Reisman, Michael.W, “Legal Responses to Genocide and Other Massive Violations of Human Rights“, op.cit, pp. 79-80 ↑

 

• سازوکارهای سنتی در برخی جوامع انتقالی مانند تی مور شرقی و سیرالئون به بررسی جرایم سبک تر محدود شدند. در مقابل در موازمبیک برای جرایم سنگین هم از سازوکارهای سنتی استفاده شد که به نظر می رسد این امر کاملاً بسته به اوضاع و احوال و شرایط حاکم بر جامعه انتقالی دارد.
  Mobekk, op.cit, p. 286; Baines, “The Haunting of Alice: Local Approaches to Justice and Reconciliation in Northern Uganda“, op.cit, p. 114 ↑

 

• Waldorf, op.cit, p. 9 ↑

 

• Latigo, op.cit, p. 114 ↑

 

• Ibid, p. 115 ↑

 

• Huyse, “Conclusions and Recommendations“, op.cit, p. 187 ↑

 

• Ibid, p. 188 ↑

 

• Ibid, pp. 186-187 ↑

 

• Drumbl, Atrocity, Punishment, and International Law, op.cit, p. 94 ↑

 

• Ibid, p. 92 ↑

 

• “Interest of Justice“, September 2007 Policy Paper on the Interests of Justice, op.cit, pp. 7-8 ↑

 

• Waldorf, op.cit, p. 49 ↑

 

• Huyse," Conclusions and Recommendations“, op.cit, p. 187 ↑

 

• Ciorciari & Ramji-Nogales, op.cit, p. 11; Waldorf, op.cit, p. 18; Baines," Roco Wat I Acholi. Restoring Relationships in Acholi-land: Traditional Approaches to Justice and Reconciliation", op.cit, pp. 10-12; kelsall, op.cit, p. 385 ↑

 

• فرایند کشف حقیقت در کمیسیون های حقیقت یاب برگرفته از رویه اقرارهای شخصی در مذهب کاتولیک و آموزه های سکولار علم روانشناسی است.
  kelsall, op.cit, pp. 383-385 ↑

 

• Huyse, “Introduction: Tradition-Based Approaches in Peacemaking , Transitional Justice and Reconciliation Policies“, op.cit, p. 13 ↑

 

• در یک جنگ داخلی که جامعه غرق در خشونت و جرم است، ارزیابی رفتار افراد به عنوان اشخاص مستقلی که در جوامع در حالت صلح و ثبات زندگی می کنند، مشکل است. تعیین مرز بین رفتار درست و نادرست به راحتی زمان صلح و ثبات نیست. برای نمونه به کارگیری از کودکان جنگ در جنگ های داخلی در کشورهای اوگاندا و سیرالئون بسیار رایج بوده است. این کودکان به اجبار از خانواده هایشان ربوده می شدند و سپس آموزش داده می شدند و از آن ها برای ارتکاب جرایم بسیاری استفاده می کردند. قواعد دادرسی و ادله اثبات محاکم قضایی در این گونه موارد مانعی برای وارد شدن آن ها در این جزئیات مهم است. اجبار در قواعد حقوقی تعریف مشخصی دارد که لزوماً با شرایط مذکور مطابقت نمی نماید.
  Ibid, p. 15 ↑

 

• برای نمونه می توان به جبران خسارت صادره طی مراسم ماتواوپات در آکلی اوگاندا اشاره نمود.
  Baines,“ Roco Wat I Acholi. Restoring Relationships in Acholi-land: Traditional Approaches to Justice and Reconciliation“, op.cit, p. 56 ↑

 

• Baines, “The Haunting of Alice: Local Approaches to Justice and Reconciliation in Northern Uganda“, op.cit, p. 114 ↑

 

• Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, Rule-of-law Tools for Post-conflict States: Reparations Programs, op.cit, pp. 2-3 ↑

 

• De Greiff, Pablo, “Introduction: Repairing the Past: Compensation for Victims of Human Rights Violations“, De Greiff, The Handbook of Reparations, Oxford University Press, First published, New York, 2006, p. 2 ↑

 

• در این زمینه نظر مخالفی وجود دارد مبنی بر این که جبران خسارات باید کافی، مؤثر، به هنگام، مطلوب و مورد توافق قربانیان باشد. در حالی که تحقق چنین امری در جوامع انتقالی امکان پذیر نیست. برای اطلاع از نظر مخالف رجوع شود به: ذاکریان، مهدی، عمادی، سیدرضی، «سازوکارها و کارکرد عدالت انتقالی: تحولی مهم در حقوق بین الملل»، فصلنامه سازمان های بین المللی، سال اول، شماره اول، بهار ۱۳۹۲، همان، ص. ۲۴۱ ↑

 

• Shelton, op.cit, pp. 389-391 ↑

 

• Lykes & Mersky, op.cit, p. 592; Oshea, op.cit, p. 76 ↑

 

• Oshea, op.cit, p. 76 ↑

 

• Teitel, Transitional Justice, op.cit, pp. 139-140 ↑

 

• Lykes & Mersky, op.cit, p. 593 ↑

 

• Weinrib, “Corrective Justice in Nutshell“, op.cit, p. 349 ↑

 

• Malamud-Goti, Grosman, op.cit, pp. 544-546 ↑

 

• De Greiff," Justice and Reparations“, op.cit, p. 454; Carrillo, op.cit, pp. 529-530 ↑

 

• Decree Num.70/91,Issued on January 10, 1991, Guembe, Maria Jose, “Economic Reparations for Grave Human Rights Violations: The Argentinean Experience“, De Greiff, Pablo, Handbook of Reparations, Oxford University Press, First published, New York, 2006, p. 29 ↑

 

• کنگره ملی این کشور در بیست و هفتم نوامبر ۱۹۹۱ قانون ۲۴.۰۳ را با هدف جبران خسارت از قربانیان بازداشت های غیرقانونی قبل از ده دسامبر ۱۹۸۳ را تصویب نمود.
  Guembe, op.cit, p. 31 ↑

 

• Hayner, Unspeakable Truths: Transitional Justice and the Challenge of Truth Commissions, op.cit, p. 170 ↑

 

• Malamud-Goti, Grosman, op.cit,p. 544 ↑

 

• Law 24.411, Absence due to Forced Disappearance (December 7,1994) De Greiff, The Handbook of Reparations, op.cit, p. 718 ↑

 

• Guembe, op.cit, pp. 42-43 ↑

 

• این عبارت در آرژانتین به فرزندان والدینی اشاره دارد که به دلیل ناپدیدی اجباری از طرف دولت به عنوان فرزندان مشروع و قانونی سایر افراد از جمله نظامیان حامی دولت به رسمیت شناخته می شدند. به این ترتیب دولت برای این افراد هویت جعلی ایجاد می نمود. ↑

 

• Ibid ↑