۲-۱۵-۲-۸٫ روش پرداخت بر مبنای استاندارد- پرداخت تشویقی تسهیمی
روش پرداخت تشویقی تسهیمی یا مشارکت در منافع بر مبنای این سؤال شکل می‌گیرد که آیا تمام مبالغی که به علت بهره‌وری فردی و یا گروهی کارکنان حاصل می‌شود باید به آن‌ها پرداخت شود و یا بخشی از آن؟ زیرا درست است که تلاش فرد یا گروه، موجب افزایش در تولید یا ارائه خدمت گردیده، لیکن فعالیت سایر افراد گروه و یا دیگر گروه‌ها درمجموع مرتبط با فعالیت فرد و یا گروه موردنظر بوده و چنانچه آن‌ها دست به فعالیت خود نمی‌زدند زمینه برای افزایش تولید بیشتر از استاندارد توسط متصدی یا کارکنان مستقیم فراهم نمی‌شد.

تجربه نشان داده است که اگر تمامی پاداش افزایش تولید به متصدی (متصدیان) پرداخت شود و دیگر کارکنان محروم بمانند، انگیزه در جهت همکاری بیشتر و بهتر با آن‌ها کاهش‌یافته و در بعضی موارد موجب کندی کارشده و درمجموع کارایی و اثربخشی سازمانی را کاهش می‌دهد (ابومسعودی،۱۳۹۰).
۲-۱۶٫ روش‌های مختلف پرداخت دستمزد بر اساس استاندارد زمان
زمانی که کلیه امور و مراحل انجام کار زمان‌سنجی و طرز عمل هم قبلاً مطالعه و تعیین‌شده باشد و وظیفه هر کارگر به‌طور دقیق مشخص باشد، در حقیقت استاندارد دقیق زمان آن کار یا وظیفه مشخص‌شده است. لذا تهیه و تنظیم بودجه و استاندارد کردن قیمت‌ها و تعیین نرخ دستمزد و سایر عوامل موردنیاز جهت اداره امور آسان می‌شوند (رونق،۱۳۹۰).
۲-۱۶-۱٫ انواع روش‌های پرداخت دستمزد بر اساس استاندارد زمان
الف) کارمزدی روی قطعه و بر اساس استاندارد: روش کارمزدی قطعه که بر اساس زمان‌سنجی و حرکت سنجی دقیق باشد ساده‌ترین سیستم دستمزد تشویقی است. در این سیستم نرخ‌ها توسط کارفرما تثبیت می‌شود و در زمان تغییر عنوان کار روی محاسبات زمان‌سنجی و حرکت سنجی اثر نموده و نرخ جدیدی تهیه می‌شود (رونق،۱۳۹۰).
۲-۱۶-۱-۱٫ طرح کارمزدی تصاعدی تیلور
این طرح را فردیک تیلور ابداع کرد. در این طرح دو ماخذ برای پرداخت مزد برای هر شغل یا وظیفه تعیین می‌شود. یکی مأخذ بالا برای کارگرانی که وظیفه را در حد استاندارد و یا بهتر از آن انجام می‌دهند و دیگری مأخذ پایین برای افرادی که بتوانند وظیفه را در حد قابل‌قبول انجام دهند. اگر بازده کار کارگری در زمان انجام دادن کار کمتر از استاندارد باشد مزد بر اساس مأخذ پایین را دریافت می‌کند و چنانچه بازده کارگر مساوی یا بیش از استاندارد باشد مزد بر اساس مأخذ بالا به وی پرداخت می‌شود. تیلور برای تعیین مأخذ بالا و پایین پیشنهاد می‌کند که استاندارد برای یک شغل را باید بالا برد تا فقط کارگرانی که واقعاً یا کفایت‌اند بتوانند به آن برسند و پرداخت مزد به چنین افرادی، لااقل باید ۵۰ درصد بیشتر از کارگرانی باشد که در حد پایین‌تر از استاندارد تولید می‌کنند. وی وجود این اختلاف زیاد بین دو مقدار بالا و پایین را چنین توجیه می‌کند: ۱) با پرداخت مزد بر اساس مأخذ پایین مقداری از وجوه ذخیره می‌شود که از این مقدار می‌توان برای پرداخت مزد بر اساس مأخذ بالا استفاده کرد.۲) چون نرخ مزد بر اساس مأخذ بالا به میزان چشمگیری بالاتر از مزد بر اساس مأخذ پایین است، این امر سبب می‌شود که هر کارگر تلاش کند تا بازده خود را به حد استاندارد برساند و درنتیجه میزان تولید افزایش می‌یابد. طرح تیلور برای جایی مناسب است که شرایط زیر محقق باشد:
اولاً، کار جنبه تکراری داشته باشد و اختلاف و تنوع در ماهیت کار خیلی زیاد نباشد؛
ثانیاً، برای روش‌های تولید و زمان انجام دقیق کار استانداردی تعیین‌شده باشد؛
ثالثاً، امکان به وجود آمدن مانع یا تأخیر برای کارگران در کار نباشد یا خیلی کم باشد.
معایب طرح تیلور

1. 1. پرداخت دستمزد ر اساس مأخذ پایین نوعی مجازات برای کارگرانی است که ازنظر میزان کارایی ضعیف به‌حساب می‌آیند و درواقع نوعی انگیزه منفی در آنان به وجود می‌آورد.

1. 1. تفاوت مدار زیاد بین مأخذ پایین و بالا، که تیلور آن را انگیزه‌ای برای به حداکثر رساندن تلاش کارگران به‌حساب می‌آورد، بر این پیش‌فرض مبتنی است که کارگر همواره تا حداکثر توانایی خودکار می‌کند، بدون اینکه به‌سلامت خود ضرری بزند درحالی‌که این فرض مبتنی بر واقعیت نیست و هیچ کارگری نمی‌تواند هرروز در سطح حداکثر کارایی خودکار کند، بدون اینکه سلامتش به خطر بیفتد.

1. 1. در طرح تیلور تضمینی برای حداقل مزد وجود ندارد، ازاین‌رو کارگران با این طرح به‌شدت مخالفت می‌کنند (زاهدی،۱۳۹۰).

۲-۱۶-۱-۲٫ طرح کارمزدی مریک
مریک^[۲۵] طرح تیلور را تا حدودی اصلاح کرد. وی معتقد بود که کارگران زیادی هستند که در حدی بین دو حد بالا و پایین تولید می‌کنند و لذا سه مقدار به شرح زیر پیشنهاد کرد:
بازده مزد

1. 1. کمتر از ۸۳ درصد مقدار پایه

1. 1. از ۸۳ درصد تا ۱۰۰ درصد ۱۱۰ درصد مقدار پایه

1. 1. بیشتر از ۱۰۰ درصد (بالاتر از استاندارد) ۱۲۰ درصد مقدار پایه

مریک به‌این‌ترتیب با واردکردن مقدار پایه برای بازده پایین جنبه تنبیهی طرح تیلور را تعدیل کرد(زاهدی،۱۳۹۰).
ب) روزمزدی بر اساس میزان تولید محصول: در این روش دو نوع طبقه‌بندی برای دستمزد به کار می‌رود. نوع اول تعیین یک سری نرخ‌های روزمزدی به‌تناسب محصول که توسط کارکنان تهیه‌شده است و نوع دوم، نرخ کارمزدی زیاد برای اشخاصی که تولید آن‌ها بالاتر از میزان تولید محصول استانداردشده برسند (رونق،۱۳۹۰).
پ) کار روزانه تعیین‌شده: در این روش عوامل دیگری به‌غیراز میزان تولید محصول در نظر گرفته می‌شود که درعین‌حال مزیت‌هایی که روش‌های تشویقی دربردارنده، حفظ می‌گردد. از مزایای این روش می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
-تخصص لازم برای انجام کار
-شرایط انجام کار
-نیروی جسمانی و کافی و انرژی لازم برای انجام کار
-تمرکز و نیروی فکری موردنیاز برای انجام کار(رونق،۱۳۹۰).
ت) روش دیفرانسیل قطعاتی تیلور: در این روش سیستم دستمزد تیلور احتیاج به تعیین دقیق استانداردهای زمان و استاندارد نمودن کار و محل کار و مصالح دارد. این روش بر این اساس بناشده که مدیریت به کلیه وظایف خود برای انجام کار در بهترین شرایط عمل کند و کلیه وسایل لازم را در اختیار کارگر قرار دهد(رونق،۱۳۹۰).
ج) روش وظیفه‌ای: در این روش تا آنجا که کارگر وظیفه خود را انجام دهد، دستمزد روزانه می‌گیرد و به‌محض اینکه سطح کار از این حد بالا رفت، درآمد وی به‌طور ناگهانی بالا می‌رود(رونق،۱۳۹۰).
ث) طرح تشویقی گانت: هنری گانت از همکاران تیلور، اولین بار طرح تشویقی خود را در سال ۱۹۰۱ در یک کارخانه فولادسازی پیاده نمود. برای کسب نتایج مطلوب او شرایط کارگاه را استاندارد کرد، روش‌های تولید را بهبود بخشید و ماشین‌آلات را در بهترین شرایط خود نگهداری کرد. زمان استاندارد انجام کاربر مبنای زمان‌سنجی تعیین می‌گردید. طرح گانت با طرح تیلور تفاوت داشت، زیرا در این طرح اگر زمان واقعی کار زیادتر از زمان استاندارد بود، کارگر تازه‌کار یا کندکار، به‌وسیله پرداخت تضمینی نرخ روز کار تشویق می‌گردید. اگر کارگری کار خود را در زمان استاندارد یا کمتر از آن به پایان می‌رسانید، دریافتی او برابر با دستمزد ساعتی عادی ضربدر زمان اعتباری (تعداد قطعه تولیدشده ضربدر زمان استاندارد هر قطعه) به‌اضافه درصد ثابتی از این مقدار به‌عنوان پاداش بود. برای تشویق کارکنان جهت استفاده از حداکثر توانایی نرخ پاداش بین ۵۰ تا ۵۰ درصد برحسب نوع کار متغیر بود. فرمول‌های محاسبه مجموع دستمزد دریافتی به‌صورت زیر است:

1. 1. تولید در کمتر از استاندارد

(۲-۷) W=T.R
که در آن:
مجموع دستمزد دریافتی W=
تعداد ساعات کار T=
نرخ دستمزد ساعتی (واحد پول) R=

2. 2. تولید در سطح بالاتر از استاندارد

(۲-۸)
W=N.Sp(R+
که در آن:

خط ۱۴

میدان بسیج

دربستی

۳۳

منبع : تلخیص از مطالعات رهیافت اندیشه فردا توسط نگارنده ، ۱۳۹۲
در نقشه زیر نیز مسیر خطوط تاکسیرانی و حوزههایی که تحت پوشش این خدمات قرار دارند، آمده است.
نقشه شماره ۵-۴ : مسیر خطوط تاکسیرانی شهر نیشابور ( سال ۱۳۹۰) (منبع: رهیافت اندیشه فردا، ۱۳۹۰: ۵۰)
براساس نقشه فوق با توجه به اینکه اغلب مقاصد سفر در بخش مرکزی شهر قرار دارند، بیشترین مسیر خطوط تاکسیرانی نیز در این حوزه قرار گرفته است. اما مناطق شمال شهر، که شهرکهای تازهساز در آن قرار دارند و ساکنین این بخش برای تأمین بخش اعظمی از مایحتاج خود مجبورند به بخش مرکزی شهر مراجعه نمایند، از خدمات سازمان تاکسیرانی بیبهرهاند.

۲-۵-۲-۴- مطالعات مربوط به شبکه دوچرخهسواری نیشابور

این مطالعه در آبان ۱۳۹۱ در سه بخش کلی شامل مبانی نظری ( بررسی معیارهای انتخاب مسیر دوچرخه و انواع مسیرهای دوچرخه )، شبکه پیشنهادی برای نیشابور و روش های اجرا تهیه شده است.
در بخش شبکه پیشنهادی دوچرخهسواری نیشابور پس از بررسی انواع مسیرهای دوچرخه ( مسیرهای درجه ۱، ۲ و ۳ )، قابلیت احداث مسیر دوچرخه در نیشابور را بررسی کرده و پیشنهادات خود را در دو حوزه شمال کمربندی و جنوب کمربندی ارائه داده است و در نهایت در بخش روش های اجرای مسیرهای دوچرخه براساس پیشنهاداتی که در بخش قبل داشتهاند، راه های اجرایی مطرح شده است.
عواملی که در این طرح براساس مصوبات و قوانین و مقررات برای احداث مسیر دوچرخه مد نظر قرار گرفته عبارتند از: وضعیت فعلی خیابان از نظر یکطرفه و دوطرفه بودن، وجود و یا عدم وجود پارک حاشیهای و تعداد خطوط عبور وسایل نقلیه.
در بخش پیشنهاد شبکه دوچرخه در شهر نیشابور این مطالعات شهر را در دو حوزه شمال و جنوب کمربندی مورد بررسی قرار داده و پیشنهادات ارائه شده در ادامه به اختصار بیان میگردد:

• حوزه شمال کمربندی: در این حوزه خیابانها عریض، پیادهروهایی با عرض زیاد ( بهطور متوسط ۸ متر ) ، حجم تردد خودرو کم و مراکز جاذب سفر دوچرخه مانند دانشگاهها، ادارات و مسکن مهر وجود دارد .

در این حوزه معابر با عرض پیادهرو بالا و با پتانسیل ایجاد فضای بسیار جذاب به همراه خط درجه یک دوچرخهسواری با پیوستگی بسیار بالا و پوشش کل حوزه میباشد.

• حوزه جنوب کمربندی: معابر شکل گرفته از قدیم با مقاطع عرضی نامناسب جهت استفاده از دوچرخه و ترافیک سنگین در معابر ( ساز ایستا، ۱۳۹۱ : ۱۳ ).

نقشه شماره ۶-۴ : مسیرهای پیشنهادی ایجاد شبکه دوچرخه در نیشابور ( منبع: سازایستا، ۱۳۹۱)
در این نقشه با توجه به فراهم بودن بسیاری از زیرساختها و امکانات لازم در حوزه شمال کمربندی، شبکهای پیوسته که تقریباً تمام معابر اصلی را پوشش داده و دسترسی به اغلب کاربری های جاذب سفر در این حوزه را از طریق شبکه دوچرخه درجه یک فراهم نماید.
و در حوزه جنوب نیز از آن جایی که این حوزه بخش مرکزی و قدیمتر نیشابور را در برگرفته و ترافیک در این بخش بیشتر به چشم میخورد و هسته تجاری شهر در این حوزه قرار دارد، مقاطع عرضی راه و سایر عوامل مؤثر ازجمله سرعت حرکت در معابر و غیره معین میسازد که در صورت امکان میتوان مسیر دوچرخه را در معابر مذکور بهصورت درجه۲ احداث نمود.

۴-۲-۵- ۳-بررسی عبور و مرور عابرین پیاده و کریدورهای مربوطه در سطح شهر نیشابور

در این شهر تنها پیاده‌ راه موجود، مسیر سرپوشیده داخل بازار است. اهمیت پیادهروهای شهر، لزوم مطالعهی آنها را ضروری ساخته است.
جدول شماره ۶-۴ : ویژگیهای پیادهروهای عمده شهر نیشابور

ردیف

نام خیابان

عرض پیادهرو

نقش عمده

کیفیت پوشش

کاربری مجاور

۱

بلوار جانبازان

۱۳٫۷

دسترسی به خدمات شهری و ناحیهای

تسهیم دانش انتشار داوطلبانه مهارت ها و تجربیات اکتسابی به سایر افراد است، به بیان دیگر تسهیم دانش به عنوان اقدامی تعریف می شود که افراد طی آن اطلاعات مربوط را میان دیگران منتشر می کنند.
تسهیم دانش توسط مک درمت^[۳۹](۱۹۹۹)، بدین صورت تشریح شده که وقتی می گوییم فردی دانش خود را تسهیم می کند، به این معنی است که آن فرد، فرددیگری را با بهره گرفتن از دانش، بینش و افکار خود راهنمایی می کند تا او را کمک کند که موقعیت خود را بهتر ببیند. بعلاوه فردی که دانش خود را تسهیم می کند، ایده آل این است و باید از هدف دانش تسهیم شده، و کاربرد آن و همچنین از نیازها و شکاف های اطلاعاتی فرد گیرنده دانش اطلاع داشته باشد. این بیانگر این نکته است که همه کارکنان نیاز به تسهیم دانش خود نداردند، زیرا ممکن است دانش آنان بکار گرفته نشود و یا از آن استفاده مجدد نشود، به عبارت دیگر، تسهیم دانش زمانی مفید خواهد بود که همه کارکنان در کار خود به آن نیاز داشته باشند و یا حداقل بیشتر دانشی را که دریافت می کنند بکار گیرند( زندی، ۱۳۸۹).
۲ـ۲ـ ۳ـ ۵ـ تئوری های مربوط به تسهیم دانش
اخیراً بسیاری از تئوریها مانند تئوری مبادله اجتماعی، تئوری شناخت اجتماعی، تئوری قدرت سیاسی، تئوری تبادل اقتصادی، تئوری هزینه تراکنش، تئوری رفتار برنامه ریزی شده و تئوری اقدام اجتماعی توسط محققان برای پیش بینی فاکتورهای تأثیرگذار بر رفتار تسهیم دانش مورد استفاده قرار گرفته اند. به عنوان مثال، بارتول و سری واستاوا ( ۲۰۰۲ ) تئوری تبادل اقتصادی را برای آزمودن نقش پاداشهای مادی در تشویق تسهیم دانش در سازمانها بررسی کرده اند. همچنین باک و کیم( ۲۰۰۲ )، تئوری تبادل اجتماعی و تئوری اقدام منطقی را برای بررسی فاکتورهای تأثیرگذار بر تسهیم دانش در بستر سازمانی بکار گرفته اند.

از سوی دیگر، لین و لی( ۲۰۰۶ ) تئوری رفتار برنامه ریزی شده را برای ارزیابی فاکتورهایی برای تشویق تمایل به تسهیم دانش و رفتار آن توسط مدیران ارشد بررسی کرده اند. نیز تئوری اقدام منطقی را به عنوان چارچوب مفهومی خود برای ایجاد یک درک یکپارچه از فاکتورهای پشتیبانی کننده و ممانعت کننده از قصد و میل به تسهیم دانش افراد ارائه کرده اند(صلواتی، ۱۳۸۳).
۲ـ۲ـ ۳ـ ۶ـ زیرساخت های تسهیم دانش
توجه به زیرساختهای تسهیم دانش از سوی سازمانها و مؤسسه‎های آموزشی و پژوهشی و نهادینه شدن سیاستها و برنامه‎های مرتبط با اشتراک دانش، سازمانها را در اجرای هر چه بهتر و تسهیل فرایند تسهیم دانش یاری می‎نماید. در این بخش، زیرساختهای مرتبط با تسهیم دانش در سه مقوله برنامه‎های تسهیم دانش، شیوه‎های رسمی و غیر رسمی در به اشتراک‎گذاری دانش و بسترها و مجراهای تسهیم دانش طبقه‎بندی شده است، و به طور مختصر توضیحاتی در ارتباط با هر یک ارائه می‎گردد( همان).
۲ـ۲ـ ۳ـ ۷ـ برنامه‎های تسهیم دانش
در راستای سیاست‎گذاری کلان برای پیاده‎سازی مدیریت دانش و در پی آن تسهیم دانش، برنامه‎ها و راهبردهایی توسط سازمانها و مؤسسه‎های آموزشی و پژوهشی مورد توجه قرار می‎گیرد. از جمله برنامه‎های مورد توجه می‎توان به برگزاری سمینارها و کنفرانس ها، برگزاری کارگاه‎های آموزشی و یا فراهم‎آوردن شرایط شرکت در آن به عنوان مدرس یا فراگیر، برگزاری مهمانی های علمی و غیر رسمی، تشکیل گروه‎های هم کارکرد، تشکیل جلسات حل مسئله(مشکل‎گشایی گروهی)، ایجاد مخازن دانش و استقرار نظام پاداش‎دهی اشاره کرد(صلواتی، ۱۳۸۳).
۲ـ۲ـ ۳ـ ۸ـ شیوه‎های به اشتراک‎گذاری دانش
شیوه‎های به اشتراک‎گذاری دانش، وضعیتی را توصیف می‎کند که دانش از آن طریق به اشتراک گذاشته می‎شود. مطالعه متون و پژوهشها نشان داد به طور کلی دو رویّه رسمی و غیر رسمی در تسهیم دانش وجود دارد. آنچه این دو رویّه را از یکدیگر متمایز می‎سازد، محتوای دانش نیست بلکه شرایط محیطی، امکانات و عوامل سازمانی دیگری در این امر دخیل است. به نقل از «کینگ^[۴۰]» (۲۰۰۱)، دانش، چه عینی و چه ضمنی، می‎تواند از طریق رویّه‎های رسمی و غیر رسمی به اشتراک گذاشته شود.
۲ـ۲ـ ۳ـ ۹ـ روش های غیر رسمی اشتراک دانش
اشتراک دانش به شیوۀ غیر رسمی از طریق گفتگوهای غیر رسمی و تعامل های شخصی بین همکاران رخ می‎دهد. این تعامل ها ممکن است، از طریق سمینارهای غیر رسمی، ملاقات های بدون برنامه، گفتگو هنگام نوشیدن چای و قهوه، چهره به چهره و از طریق پست الکترونیک و گفتگوی تلفنی بین دو نفر، ، و یا از طریق یادداشتهای شخصی، چت و گروه‎های بحث صورت پذیرد( منوریان، عسگری و آشنا، ۱۳۸۶).
به گفته برخی دیگر از پژوهشگران، از آنجا که تعاملهای غیر رسمی بر پایه ارتباطهای شخصی و اعتماد بنا گردیده است، موجب می‎شود دانش بیشتری بین افراد به اشتراک گذاشته شود.
۲ـ۲ـ ۳ـ ۱۰ـ بسترها و مجراهای تسهیم دانش
از جمله زیرساختهای مورد توجه برای تسهیم دانش، فراهم‎آوری بسترهای مناسب و مجراهایی است که فرایند تسهیم دانش را تسهیل و شرایط لازم را برای این امر فراهم می‎سازند. مطالعۀ متون حاکی از آن است که بسترهای اشتراک دانش را می‎توان در دو مقوله طبقه‎بندی کرد: بسترهای مبتنی بر فناوریها و بسترهایی که الزاماً به وجود فناوریها نیاز ندارند، بلکه در مواردی فناوری می‎تواند نقش تسهیل کننده در اجرای هر چه بهتر فرایند تسهیم دانش از طریق آن بستر به شمار آید. در ادامه، به نمونه‎هایی از این بسترها اشاره می‎شود(همان).
۲ـ۲ـ ۴ـ مدل های تسهیم دانش
نعمتی و جمشیدی(۱۳۸۶)، ابعاد پنجگانه ای برای تسهیم دانش شمردند، که شامل، بعدفرد، بعد گروهی، بعد ستادی، بعد فرهنگی و بعد فناوری ذکر کردند.
دانایی فرد، خائف الهی و حسینی(۱۳۹۰)، عوامل مؤثر بر تسهیم دانش در سازمان را، شامل:
عوامل انسانی
تسهیم دانش انتشار داوطلبانه مهارتها و تجارب اکتسابی به سایر بخشهای سازمان است. با اینکه دانش در سه سطح فردی، گروهی و سازمانی موجود است، تسهیم دانش در سطح فردی برای سازمان مهمتر است چرا که دانش سازمانی بر پایه دانش افراد شکل می گیرد (برزین پور و اسدی، ۱۳۹۰).
عوامل فردی: عوامل فردی موثر بر تسهیم دانش ویژگیهای شخصی افراد است، که از آن جمله:
۱ـ نوع دوستی
بسیاری از افراد تنها برای موفقیت شرکت و یا ارضای انگیزش درونی خود در خصوص کمک به دیگران دانش خود را عرضه می کنند. انگیزه عرضه دانش در آنها ناشی از عشق به رشته علمی و درجاتی از نوع دوستی است. آموزش و تدریس، نوعی انتقال دانش بر پایه نوع دوستی است. شرکت ها نمی توانند خالق چنین انگیزه هایی باشند ولی می توانند مشوق شکوفایی یا سرکوبگر آن باشند( زندی، ۱۳۸۹).
۲ـ سازگاری : افراد با سازگاری بالا مهربان، با گذشت هستند، آنها نوع دوستانه، دلسوزانه و مشتاقانه به دیگران کمک می کنند و بیشتر به دنبال تعاون و همکاری هستند تا رقابت با همدیگر.
۳ـ وجدان: افراد با وظیفه شناسی بالا امین، مورد اعتماد، پاسخگو، منظم، سختکوش و توفیق طلب هستند. تأثیر مثبت این افراد بر عملکرد شغلی در متون مختلف بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. افراد با وظیفه شناسی بالا بیشتر علاقه مندند دانش خود را جهت تسهیم با دیگران مستندسازی و مکتوب کرده و دانش خود را به منظور استفاده از دیگران واردبانکهای اطلاعاتی کنند( برزین پور و اسدی، ۱۳۹۰).
اما مدل مورد نظر برای تسهیم دانش در این پژوهش مدل نانسی دیکسون(۲۰۰۰) می باشد. نانسی دیکسون(۲۰۰۰)، معتقد است، که پنج شیوه اصلی تسهیم دانش در سازمان وجود دارد که شامل انتقال سریالی، انتقال نزدیک، انتقال دور، انتقال استراتژیک و انتقال خبره است. هر کدام از اینها  بسته به اهداف، متد ها وروشی که بکار گرفته می شوند، فرق دارند(تقوی، ۱۳۸۸).
انتقال سریالی: نوعی از انتقال دانش است، که دانش ضمنی و صریح که در یک حوزه یا زمینه بدست آمده برای استفاده بعدی به حوزه یا زمینه دیگر انتقال داده می شود. در کل،این حالت  می تواند  برای تیم های کاری مناسب باشد (محمدی فاتح، سبحانی و محمدی، ۱۳۸۵).
انتقال نزدیک: این انتقال صرفاً شامل انتقال صریح و اطلاعات خاصی که یک تیم برای برای انجام یک وظیفه لازم دارد به تیم دیگری که همان وظیفه را انجام می دهد انتقال داده می شود. این نوع از انتقال عموماً برای وظایف روتین، تکراری و مشابه مناسب بیشتری دارد. اغلب این نوع از اطلاعات  توسط ابزار های الکترونیکی توزیع شده  وبه صورت صریح بوده و تا حدی خلاصه و دقیق است(همان).
انتقال دور: به تسهیم دانش بین تیم ها در یک سازمان اشاره دارد و اغلب نقشی از همکاری بین تیم ها با بهره گرفتن از روش های رو در رو یا دیگر روشهاست؛ زیرا در اینجا اطلاعات از نوع ضمنی بوده و به آسانی نمی توان آنها را ضبط کرده و انتقال داد. انتقال دور برای اطلاعاتی مناسب است که غیر تکراری است (محمدی فاتح، سبحانی و محمدی، ۱۳۸۵).
انتقال استراتژیک: عبارت است از انتقال دانشی که بر کل سازمان اثر گذار است. در این نوع انتقال، هم دانش ضمنی وجود دارد و هم دانش صریح و هم برای راه حل هایی که غیر تکراری بوده و در سطح بالای سازمان قرار دارد، مناسب است(همان).
انتقال خبره: عبارت است از بدست آوردن دانش صریح از خبرگان و متخصصان. این حالت زمانی اتفاق می افتد که حجم پیچیدگی وظایف خارج از توانایی دانشی اعضای تیم در سازمان باشد (محمدی فاتح، سبحانی و محمدی، ۱۳۸۵). با توجه به اینکه در سازمانهای مختلف روش های مختلف تسهیم دانش استفاده می شود؛ بالتبع با توجه به نوع سازمان این موضوع قابل توجیه است. هر کدام از این روش ها، سازمان را در راستای یادگیری پیش خواهد برد.
۲ـ۳ـ بخش سوم: مبانی نظری خلاقیت شغلی
۲ـ۳ـ ۱ـ خلاقیت^[۴۱]
بی شک یکی از زیبا ترین ویژگی های انسان، قدرت آفرینندگی و یا خلاقیت اوست. به واسطه ی همین ویژگی است، که انسان می تواند اهداف آرمان گرایانه خود را پدید آورد، و توانایی های خود را شکوفا سازد. آنچه پیش از این در مورد خلاقیت تصور می شد، بر اساس نگرش نبوغ آمیز بنا شده بود، و طبق این نگرش، خلاقیت به افراد خاصی تعلق داشت؛ افرادی که از نبوغ استثنایی برخوردار بوده و توانایی های ذهنی آنان، فراتر از مردم عادی به شمار می رفت . بنابراین خلاقیت موهبتی آسمانی پنداشته می شد، که صرفاً در اختیار تعداد معدودی از افراد قرار گرفته است، در صورتی که خلاقیت به افراد معدودی تعلق نداشته و تمامی افراد می توانند خلاقانه فکر کنند. تنها تفاوت عمده بین افراد نابغه و خلاق وافراد عادی در این است، که گروه اول روش هایی را به کار می گیرند، که افراد دیگر از آن روش ها بی اطلاع هستند(پیرخالقی، ۱۳۸۴).
۲-۳-۲- تعاریف خلاقیت
خلاقیت از جمله مسائلی است که درباره ماهیت و تعریف آن تاکنون بین محققان و روان شناسان توافق به عمل نیامده است. در مجموع تعریف ها خلاقیت را چنین تقسیم بندی می نماید: بعضی از تعریف ها، ویژگی های شخصیتی افراد را محور قرار داده، و بعضی دیگر بر اساس فرایند خلاق و تعریف های دیگر بر حسب محصول خلاق به خلاقیت نگریسته اند.
تعاریف متعددی راجع به خلاقیت ارائه شده است، که در زیر به تعدادی از آنها اشاره می کنیم:
پارنز^[۴۲]: خلاقیت را می‌توان به شکل بسیار ساده بعنوان توانایی ایجاد چیزی نو و بدیع تعریف کرد.
تورنس^[۴۳]: تفکر خلاق مختصراً عبارتست، از فرایند حس کردن مسائل یا کاستی‌های موجود در اطلاعات، فرضیه سازی درباره حل مسائل و رفع کاستی‌ها، ارزیابی و آزمودن فرضیه‌ها، بازنگری و بازآزمایی آنها و سرانجام انتقال نتایج به دیگران(صمدآقایی ،۱۳۸۵).
پری^[۴۴]: خلاقیت، شکستن کلیشه ها، توانائی تغییر در چارچوب طرح و یک راه جدید برای رسیدن به ایده‌ها است.
ویسبرگ^[۴۵]: خلاقیت توانایی حل مسایلی است، که فرد قبلا حل آنها را نیاموخته است.
اشتاین^[۴۶]: خلاقیت فرآیندی است، که نتیجه آن کار تازه ای باشد که توسط گروهی در یک زمان مفید و ارزشمند تلقی شود(امیرحسینی، ۱۳۸۵).
خلاقیت، آفرینش آمیزه ای بدیع برای حل تناقضات، درقالب یک ایده است که خارج از محدوده جواب موجود قرار می گیرد( حقیقت جو و ناظم، ۱۳۸۷)..
خلاقیت، شکل دادن تجربه هادر سازمان بندی های تازه است.
تعریف خلاقیت از دیدگاه سازمانهای امروزی، توانایی ایجاد ایده های جدید دارای ارزش برای مشتری است.
تیلور^[۴۷] خلاقیت را شکل دادن تجربه ها در سازمان بندی های تازه می داند( شیخ مونسی و همکاران، ۱۳۸۹).
۲-۳-۳- تعریف خلاقیت

اسپیرومتری کامل باید شامل هر دو مانور ظرفیت حیاتی با فشارو بدون فشار باشد. بالاترین ظرفیت حیاتی بدست آمده در جریان تست چه در مانورهای با فشار و چه بدون فشار باید جهت تخمین نسبت  محاسبه شود و بزرگترین جریانهای میانگین مثلاً FEF_(25-75%) یا جریانهای آنی مثلاً (۵۰%Vmax) جهت تفسیر استفاه شود، باید از تنها اسپیروگرام قابل قبول از نظر کیفی که دارای بزرگترین مجموع FVC و  است انتخاب شوند هنگامی که شاخصهای اولیه  ،FVC ،  نزدیک به حداقل حدود نرمال هستند از متغیرهای جریان میانگین FEF _(۲۵-۷۵%) و آنی (۵۰%Vmax) جهت کمک به تصمیم گیری باید استفاده شود.
شکل (۱۴) : نمونه ای از اسپیرومتری قابل قبول و غیر قابل قبول
شکل (۱۴) : نمونه ای از اسپیرومتری قابل قبول و غیر قابل قبول
A: تلاش تنفسی عالی
B: درنگ کردن در شروع شیب منحنی را غیر قابل قبول ساخته است.
C: بیمار تمام تلاش تنفسی خود را در بازدم انجام نداده است، تست نیاز به تکرار مجدد دارد.
D: بیمار در اینجا تمام تلاش تنفسی را در شروع دم انجام نداده است اما این منحنی معتبر و قابل قبول است. بخصوص در بیماران خانم جوان و غیر سیگاری ها که به آن منحنی رنگین کمانی rainbow curve می گویند.
E: منحنی یک شروع خوب را نشان می دهد اما بیمار بازدم را خیلی زود قطع کرده است. تست نیاز به تکرار مجدد دارد.
F: سرفه منحنی را متأثر کرده است. اگر امکانش وجود دارد بهتر است پس از قطع سرفه تست تکرار شود.
G: بیمار در اینجا برای یک لحظه بازدم را قطع کرده است، تست باید تکرار شود.

H: این تست با Knee یک منحنی قابل قبول است که بخصوص در بیماران جوان غیر سیگاری دیده می شود.
شکل (۱۵)
شکل (۱۶)
شکل (۱۶) اسپیروگرامهای تیپیک انسداد راه های هوایی خفیف، متوسط و شدید . توجه کنید که با افزایش انسداد، در نمودار جریان – حجم، در محور افقی، تعقر به جلو افزایش می یابد . نمودار پایین شامل نمودار قبل و بعد از برونکودیلاتور، نشان دهنده پاسخ خوب به برونکودیلاتور استنشاقی است.
ارتباطات پاتو فیزیولوژیک اسپیرومتری:
از دیدگاه تشخیص ، اسپیرومتری تنها جهت کلاسه کردن بیماران به عنوان یکی از این سه الگو استفاده می شود. ۱- طبیعی ۲- انسداد راه های هوایی ۳- محدود شونده.
تشخیص بر اساس اسپیرومتری تنها بدست نمی آید بلکه الگوی اسپیرومتری باید بر اساس حدسیات بالینی مطرح شده، تفسیر شود.
حداکثر تهویه اختیاری، (Maximum voluntary ventilation) (MVV) حداکثر تهویه اختیاری ، حداکثر جریان هوایی است که یک شخص در جریان تنفس عمیق و سریع ( با آموزشهای فراوان ) می تواند بازدم کند که درعرض ۱۵-۱۲ ثانیه اندازه گیری می شود. اغلب به وسیله ضرب  در ۳۵ یا  در ۴۰ تخمین زده می شود. کاهش در MVV در وضعیت های زیر رخ می دهد:
۱- وجود انسداد راه های هوایی ۲- محدودیت قفسه سینه همراه با بیماری عصبی – عضلانی ۳- از دست دادن تمرکز ۴- کاهش عملکرد شناختی
همچنین ممکن است هنگامی که شخص بطور عمدی نخواهد ماکزیمم کار را در جریان تست انجام دهد، رخ دهد مثلاً در افراد مسن، کسانی که بیماریهای مزمن دارند ، افرادی که سود (Cain) ثانویه دارند. به علت غیر اختصاصی بودن کاربرد MVV بالینی آن محدود است.
تجویز برونکودیلاتور و آزمایش کردن:
در بیماران انسداد راه های هوایی گرفتن اسپیرومتری، قبل و پس از استفاده از _۲β آگونیست انتخابی استنشاقی سریع الاثر شایع است. به این صورت که ابتدا یک اسپیرومتری پایه گرفته می شود. سپس برونکودیلاتور استفاده می شود و یک مدت زمان کوتاه ( معمولاً ۱۵ دقیقه ) منتظر می مانیم و سپس اسپیرومتری را تکرار می کنیم. برخی مطالعات ۵ دقیقه انتظار را هم کافی می دانند بهبود  به میزان ۱۲% بعنوان پاسخ مثبت مشخص در نظر گرفته می شود. پاسخ مثبت مدرک قوی دال بر این است که بیمار از درمان با برونکودیلاتور سود خواهد برد ولی عکس قضیه صادق نیست یعنی عدم پاسخ به برونکودیلاتور در وضعیت آزمایشگاهی صرف؛ پیش بینی نمی کند که آیا برونکو دیلاتور تراپی بر روی بیمار مؤثر است یا خیر.
موفقیت آزمایش به چندین موضوع تکنیکی بستگی دارد شامل : دوز و روش استفاده از برونکودیلاتور زمان انتظار و کیفیت تلاشهای اسپیروگرام.
مقادیر رفرنس و تفسیر:
اولین گام در تفسیر تست های عملکرد ریوی انتخاب بهترین مقادیر ممکن رفرنس است که توسط انجمن آمریکایی قفسه صدری (ATS) و انجمن اروپایی ریوی (ERS) ارزیابی هایی جهت تعیین مقادیر رفرنس مناسب انجام شده است ، تصمیم گیریهای بالینی پس از مقایسه مشاهدات بالینی با یک یا چند سری از اطلاعات رفرنس گرفته می شود.
قوانین کلی که جهت کاربردهای ریوی کمی تغییر داده شده اند عبارتند از:
۱- جمعیت رفرنس باید کاملاً تعریف و شرح داده شود.
۲- جمعیت مورد آزمایش باید تا حد امکان به جمعیت مطالعه رفرنس شباهت داشته باشد، به منظور فاکتورهای بیولوژیکی مرتبط با متغیرهای عملکرد ریوی.
برای عملکرد ریوی این فاکتور ها عبارتند از :
جنس، سن ، وزن، قد، نژاد، گروه، بیماری قلبی و فعلی، وضعیت اجتماعی و اقتصادی و مواجهات محیطی شامل : سیگار ، آلودگی هوا و مواجهات شغلی.
۳- اندازه های مقادیر بالینی و رفرنس باید با روش های تا حد کافی استاندارد شده و کنترل کیفی مناسب بدست آمده باشد.
Illness
Exposure
Socieo economic
Chronobiological
Other
۲۹%
Technical
۳%
Gender
۳۰%
Ethnic
Origins
۱۰%
Age

۱- پیش بینی بیشتر از نیاز مصرف منجر به زیاد شدن ذخیره چرخان و در نتیجه هزینه های مرتبط با آن
می گردد.
۲- پیش بینی کمتر از نیاز مصرف منجر به افت فرکانس، ناپایداری شبکه و در مدار قرار دادن واحدهای خاموش و هزینه های مرتبط با آن می گردد.
پس از تجدید ساختار در صنعت برق کشور، پیش بینی نیاز مصرف ساعتی توسط شرکت های برق منطقه ای انجام شده و به تبع شفاف سازی هزینه ها، پیش بینی نادرست نیاز مصرف باعث می شود که شرکت های برق منطقه ای جریمه گردند. امروزه با راه اندازی بازار خرده فروشی پیش بینی نیاز مصرف توسط شرکت های توزیع انجام می گیرد و عواقب پیش بینی نادرست متوجه این شرکت ها خواهد بود. روش های متفاوتی برای پیش بینی کوتاه مدت بار وجود دارد، روش های ابتدایی عموما بر پایه روش های آماری و با توجه به منحنی بار روزانه استوار است اما در سال های اخیر پیش بینی کوتاه مدت بار، بیشتر با روش های هوش مصنوعی انجام شده که از جمله آنها می توان به شبکه عصبی، فازی-عصبی، عصبی تطبیقی و عصبی – فازی اشاره نمود.

در نگاه اول ممکن است تصور شود که پیش بینی نیاز مصرف با خطای کم، هزینه خرید برق را حداقل
می نماید اما قوانین حاکم بر بازار برق ایران به گونه ای تدوین شده که پیش بینی با خطای کم تنها پارامتر کاهش هزینه های خرید برق نمی باشد. به عبارت دیگر مطابق قوانین بازار برق ایران پیش بینی کمتر یا بیشتر از نیاز مصرف به خریداران هزینه های متفاوتی را تحمیل می نماید.
۱-۲) راهکارها
با توجه به مطالب ذکر شده در بخش قبل خریداران انرژی الکتریکی سعی می کنند پیش بینی نیاز مصرف خود را تا حد امکان کمتر از مقدار واقعی اعلام نمایند. چرا که این امر علاوه بر اینکه خریداران را از حداقل شدن قدرت درخواستی مطمئن می کند در صورت جریمه شدن نرخ جریمه کمتر از حالتی است که پیش بینی بیشتر از مصرف واقعی باشد. اما باید توجه داشت که پیش بینی کمتر از نیاز مصرف نیز پیامدهای زیر را به دنبال خواهد داشت.
۱- افزایش احتمال جریمه شدن به دلیل افزایش قدر مطلق خطا
۲- افزایش احتمال جریمه شدن به دلیل افزایش متوسط قدرمطلق خطا
۳- افزایش شاخص جریمه خطای پیش بینی نیاز مصرف و نیاز مصرف واقعی شرکت برق منطقه ای
جهت کاهش این پیامدها لازم است برای پیش بینی نیاز مصرف کمتر از مصرف تدابیری اندیشیده شود تا اثرات این عواقب کاهش یابد.
همانطور که ملاحظه می شود برای کاهش هزینه خرید انرژی الکتریکی بهتر است پیش بینی نیاز مصرف کمتر از میزانی باشد که امکان مصرف آن وجود دارد. اما نکته مهم این است که نیاز مصرف چه مقدار کمتر پیش بینی شود. برای این منظور لازم است به این نکته توجه داشت که در صورت تجاوز متوسط قدرمطلق خطا از حد مجاز، خریداران مشمول پرداخت جریمه می گردند. از این رو پیش بینی نیاز مصرف باید به گونه ای باشد که اولا خریدار مشمول پرداخت جریمه برای افزایش متوسط خطای از مقدار مجاز نگردد و ثانیا در ساعاتی که مصرف بیشتر است خریدار با توجه به افزایش بازه خطای مجاز، آزادی بیشتری در پیش بینی نیاز مصرف دارد. با توجه به نکات ذکر شده این ایده در ذهن القا می شود که برای پیش بینی کمتر در هر ساعت باید به مصرف و حد مجاز متوسط خطا توجه داشت.
۱-۳) پیش بینی بار از دیدگاه دوره های زمانی [۱۴][۹][۱۱]
برنامه ریزی و بهره برداری بهینه در سیستم های قدرت از نقطه نظر زمانی در چند مرحله بشرح زیر انجام می پذیرد:
برنامه ریزی دراز مدت ( ۳۰-۵ سال )
برنامه ریزی میان مدت ( تا یک سال )
برنامه ریزی کوتاه مدت (یک روز تا یک هفته )
برنامه ریزی لحظه ای ( چند دقیقه تا چند ساعت )
۱-۳-۱) برنامه ریزی دراز مدت ( ۳۰-۵ سال )
در برنامه ریزی دراز مدت، با در نظر گرفتن توان و ترکیب و طول عمر نیروگاه های موجود، توانائی شبکه های انتقال و توزیع، قرار دادهای دراز مدت برای تبادل انرژی الکتریکی با شرکت در سیستم به هم پیوسته در مورد نوع و اندازه و محل احداث نیروگاه های جدید نحوه گسترش شبکه ماشین ویا تجدید نظر در قرار دادها تصمیم گیری می شود.
۱-۳-۲) برنامه ریزی میان مدت ( تا یک سال )
در برنامه ریزی میان مدت با در نظر گرفتن توان وترکیب نیروگاه های موجود، میزان ذخیره سوخت، میزان آب ذخیره در مخزن ها، قرار داد شرکا، در مورد نحوه زمان بکارگیری نیروگاه های حرارتی و آبی، تهیه سوخت میزان تبادل انرژی الکتریکی با شرکا، زمانبندی بهینه برای بازرسی و تعمیرات نیروگاهها و شبکه تصمیم گیری می شود.
۱-۳-۳) برنامه ریزی کوتاه مدت(یک روز تا یک هفته )
در برنامه ریزی کوتاه مدت با در نظر گرفتن قیود موجود و محدودیت ها و با بهره گرفتن از حداکثر انرژی و توان خریداری شده از شرکا، در مورد در مدار قرار گرفتن بهینه نیروگاه های خودی، به منظور کاستن هزینه سوخت تصمیم گیری می شود.
۱-۳-۴)برنامه ریزی لحظه ای ( چند دقیقه تا چند ساعت )
در برنامه ریزی لحظه ای، توزیع اقتصادی بار در بین نیروگاه های موجود در هوا ونیز کنترل توان - فرکانس مدنظر می باشد. اطلاعات لازم برای انجام برنامه ریزی مرحله ای بهینه در سیستم های قدرت توسط پیش بینی میزان مصرف الکتریکی در زمانبندیهای قید شده در فوق در دسترس قرار می گیرند.
مصرف بار الکتریکی به صورت پیچیده و غیر خطی تابعی از پارامتر های متعددی از جمله شرایط آب وهوائی ( درجه حرارت، مقدار رطوبت، روشنایی هوا، سرعت باد ) می باشد در ضمن هر روز هفته منحنی بار خود را دارد. منحنی های مصرف بار در روزهای تعطیل وغیرتعطیل نیز از یکدیگر متمایز می باشد در فصول مختلف سال نیز با توجه به عوامل مختص هر فصل، نیز طول روز، منحنی مصرف بار تغیر می کند، در طول زمان نیز با توجه به رشد جمعیت، و رشد اقتصادی جامعه، میزان میانگین مصرف بار به مرور افزایش یا بالعکس بر اثر بهینه شدن ابزار الکتریکی و یا اقدامات صرفه جویانه مصرف کنندگان عمده برق، کاهش می یابد. تغییر عادت مصرف کنندگان، بر اثر مدیریت بار از سوی تولید کنندگان انرژی الکتریکی، و یا تغییر ساخت اقتصادی (کشاورزی، صنعتی، تجاری و… ) محل تغذیه ویا در کوتاه مدت عواملی به مانند برنامه های تلویزیونی، نیز بر ساختار اقتصادی بار موثر می باشد.
در مدل سازی برای پیش بینی بار، باید تمامی این عوامل بیان کننده منحنی بار در نظر گرفته شوند اضافه بر آن این مدل ها انتظار می رود که با خطای کم، منحنی بار را پیش بینی نماید.
۱-۴) عوامل موثر در پیش بینی بار الکتریکی
مهمترین عوامل محیطی موثر بر مصرف بار الکتریکی به صورت دسته بندی شده به شرح ذیل می باشد:
عوامل اقلیمی
عوامل اقتصادی
تاثیر زمان بر بار مصرفی
۱-۴-۱) عوامل اقلیمی
عوامل اقلیمی موجب می شود منحنی مصرف برق مربوط به دستگاه های گرم کننده و سرد کننده تغییر کند. عواملی چون درجه حرارت، رطوبت هوا و سرعت وزش باد از مهمترین عوامل اقلیمی می باشند.
۱-۴-۲) عوامل اقتصادی
عوامل اقتصادی به عنوان مکان برخی صنایع سنگین مانند فولاد و ذوب آهن نوسانات شدید و غیر قابل کنترل دارند. مشخص نبودن ساعت دقیق کارکرد این قبیل صنایع موجب می شود منحنی مصرف آنها شکل تصادفی به خود گیرد. همچنین طوفان، صاعقه، پخش برنامه های خاص تلویزیون که دارای مصرف مشخص نیستند و رویدادهای ورزش را می توان از این قبیل عوامل تصادفی دانست.
۱-۴-۳) تاثیر زمان بر بار مصرفی [۷][۶]
منحنی تغییرات بار نمایانگر رفتار مصرف کنندگان برق در هر جامعه است. روزهای مختلف هفته را می توان به چهار گروه شنبه، میان هفته، پنج شنبه، جمعه مناسبت های مختلف جشن، عزای عمومی تقسیم نمود که هر یک از نحوی جداگانه بر میزان بار مصرفی در شبکه سراسری اثر می گذارند. شنبه در۶ ساعت اول روز( بامداد ) به مناسبت تعطیلی شیفت سوم صنایع با سایر روزها تفاوت دارد و بار کم است.
مناسبت های مذهبی چون بر اساس سال قمری است و به دلیل گردش ۱۱ روز بر روی تقویم شمسی، باعث ایجاد روزهای خاص زیادی در دسته بندی های بر شمرده فوق ایجاد می نماید. ماه رمضان نیز بر شکل منحنی بار اثر می گذارد به نحوی که در هنگام سحر افزایش باری تا ۱۶۰۰ مگاوات و کاهش قله پیک شبانگاهی تا ۵ درصد در این ماه پدیدار می شود.
حداقل بار مصرفی در یکی از روزهای عاشورا و یا ۱۳ فروردین که تقریبا تمامی فعالیتهای صنعتی، تجاری، بخش اعظم عمومی و کشاورزی تعطیل است، اتفاق می افتد. مطالعات بار نشان میدهد که پخش برنامه های پربیننده تلویزیون مثل مسابقات مهم ورزش در نیمه ها شب باعث افزایش بار تا حدود ۶۵۰ مگاوات و به عکس به هنگام اوج مصرف باعث کاهش تا حدود ۳۰۰ مگاوات از بار مصرفی میگردد. علت عمده این اتفاق به ظاهر غیر عادی تعطیلی سایر فعالیت های برای تماشای برنامه مورد علاقه است. لحظه تحویل سال نو نیز بر حسب زمانی باعث افزایش بار به میزان ۶۰۰ تا ۱۴۰۰ مگاوات میگردد.
در فصل اول این پروژه، به اهمیت پیش بینی بار در سیستم های قدرت پرداخته شده است.
در فصل دوم با انواع مدلهای پیش بینی از جمله مدل سری زمانی، رگرسیون، مصرف نهائی، شبکه عصبی و فازی آشنا می شویم. با توجه به اینکه پیش بینی بار متداول در شرکت توزیع مازندران با بهره گرفتن از روش رگرسیون می باشد، در ادامه با بهره گرفتن از نرم افزار SAS به ارائه این مدل جهت پیش بینی بار پرداخته شده است.
با تحلیل مدل برازش شده مشاهده شده است که این مدل قادر به پیش بینی بار روزهای خاص، شامل روزهای تعطیل و نیز روزهای آخر هفته نمی باشد.
در ادامه برای دستیابی به مدل مطلوب به بررسی روش فازی پرداخته شده است. در این راستا ابتدا در فصل سوم به تشریح منطق فازی و روش پیاده سازی برنامه در محیط مطلب اشاره نموده و در فصل چهارم با بهره گیری از اطلاعات سالهای گذشته و نمودار مصرف و لحاظ نمودن تاثیر عوامل محیطی، بار کوتاه مدت استان مازندران را پیش بینی شده است.
فصل دوم:
روش های مدل سازی
۲-۱) پیش ‌بینی