رتبه میانگینی

۱۲/۱۲

۱۲/۱۲

۰۸/۱۲

۰۲/۱۲

۵۴/۱۱

۳۴/۱۱

۹۸/۷

۱۸/۷

۰۴/۷

رتبه

۲۱

۲۲

۲۳

۲۴

۲۵

۲۶

۲۷

۲۸

۲۹

شماره­ای که در ستون­های مقابل «مانع» وجود دارد شماره­ای است که در طبقه ­بندی موانع در صفحات قبل قابل مشاهده است؛ و اعداد مقابل «رتبه میانگینی» مربوط است به رتبه میانگینی این موانع که توسط نرم­افزار محاسبه شده است؛ و اعداد مقابل «رتبه»، رتبه­ای است که هر مانع در میان سایر موانع به دست آورده است و یکی از اعداد یک تا ۲۹ (کل تعداد موانع مربوط به اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها) است.
تجزیه و تحلیل­های مربوط به راهکارهای ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها با متخصصین بخش صنعت
الف. شناسایی راهکارها:
پس از اینکه موانع شناسایی و رتبه ­بندی شدند مهمترین موانع با توجه به نظر استاد مشاور، جدا شده و در اختیار همان اعضای هیأت علمی قرار گرفت تا راهکارهای رفع آنها را ذکر نمایند و پس از آن، آنها را بر اساس احتمال موفقیتشان در صورت اجرا و پیاده­سازی، رتبه ­بندی نمایند. بر این اساس، ۲۰ درصد اول موانع، که شامل شش مانع اول است جدا شده و در اختیار آنها قرار گرفت. یعنی موانع شماره: ۲۱، ۳، ۴، ۲۸، ۸، و ۲۹.
راهکارهای شناسایی شده ذیل هر مانع، فهرست شده ­اند که عبارتند از:
۲۱ ـ اعضای هیأت علمی، تجربۀ کافی برای شروع ارتباط با صنعت یا ادامۀ آن را ندارد

راهکارها عبارتند از:
تدوین استانداردهای تعامل و استفاده از فضای مجازی؛ ایجاد مراکز انتقال دانش و تکنولوژی و مراکز تحقیقاتی مشترک با صنعت در دانشگاه؛ حرکت دادن دانشگاه­ها به سوی نسل سوم دانشگاه­ها (مدل دولت ـ صنعت ـ دانشگاه).
۳ ـ اعضای هیأت علمی، در تجاری­سازی نتایج تحقیقات و تولید ثروت، آگاهی و شناخت کافی ندارند
راهکارها عبارتند از:
حضور صنعتگران در دانشگاه از طرق مختلف؛ تدوین استانداردهای تعامل و استفاده از فضای مجازی؛ ایجاد مراکز انتقال دانش و تکنولوژی و مراکز تحقیقاتی مشترک با صنعت در دانشگاه؛ انتقال تجربیات دیگر اساتید با بهره گرفتن از رسانه­های مختلف؛ حرکت دادن دانشگاه­ها به سوی نسل سوم دانشگاه­ها (مدل دولت ـ صنعت ـ دانشگاه).
۴ ـ اعضای هیأت علمی، در مورد نحوۀ برقراری ارتباط با صنعت، اطلاعات کافی ندارند
راهکارها عبارتند از:
حضور صنعتگران در دانشگاه از طرق مختلف؛ تدوین استانداردهای تعامل و استفاده از فضای مجازی؛ ایجاد مراکز انتقال دانش و تکنولوژی و مراکز تحقیقاتی مشترک با صنعت در دانشگاه؛ انتقال تجربیات دیگر اساتید با بهره گرفتن از رسانه­های مختلف؛ حرکت دادن دانشگاه­ها به سوی نسل سوم دانشگاه­ها (مدل دولت ـ صنعت ـ دانشگاه).
۲۸ ـ اعضای هیأت علمی به انجام رویه­های تکراری در دانشگاه (مثلاً آموزش، تحقیقات و…)، عادت کرده ­اند
راهکارها عبارتند از:
ایجاد مراکز انتقال دانش و تکنولوژی و مراکز تحقیقاتی مشترک با صنعت در دانشگاه؛حرکت دادن دانشگاه­هابه سوی نسل سوم دانشگاه­ها (مدل دولت ـ صنعت ـ دانشگاه)؛ ساماندهی نظام تحقیقات دانشگاهی و اختصاص قانونمند بخشی از زمان اساتید برای حضور در صنعت؛ تغییر رویۀوزارت علوم در ارزشیابی استادان دانشگاه.
۸ ـ اعضای هیأت علمی معتقدند شروع همکاری باید از طرف صنعت باشد نه دانشگاه
راهکارها عبارتند از:
حضور صنعتگراندر دانشگاه از طرق مختلف؛ ایجاد مراکزانتقال دانش و تکنولوژی و مراکز تحقیقاتی مشترک با صنعت در دانشگاه؛ انتقال تجربیاتدیگر اساتید با بهره گرفتن از رسانه­های مختلف؛ حرکت دادندانشگاه­ها به سوی نسل سوم دانشگاه­ها (مدل دولت ـ صنعت ـ دانشگاه).
۲۹ ـ اعضای هیأت علمی، برای کارراهۀ تحقیقاتی خود، برنامه­ ریزی ندارند تا همین موضوع، انگیزه­ای برای برقراری ارتباط با متخصصین صنعت باشد
راهکارها عبارتند از:
حضور صنعتگراندر دانشگاه از طرق مختلف؛ ایجاد مراکزانتقال دانش و تکنولوژی و مراکز تحقیقاتی مشترک با صنعت در دانشگاه؛ انتقال تجربیاتدیگر اساتید با بهره گرفتن از رسانه­های مختلف؛ حرکت دادن دانشگاه­هابه سوی نسل سوم دانشگاه­ها (مدل دولت ـ صنعت ـ دانشگاه)؛ ساماندهی نظامتحقیقات دانشگاهی و اختصاص قانونمند بخشی از زمان اساتید برای حضور در صنعت؛ تغییر رویۀ وزارتعلوم در ارزشیابی استادان دانشگاه.
ب. رتبه ­بندی راهکارها:
در این قسمت، راهکارهای مربوط به هر مانع، تک­تک و بطور جداگانه بررسی خواهد شد.