گردش نقدی/
بدهی جاری
فعالیت
فروش خالص/
کل دارائی
دوره وصول مطالبات
دوره گردش کالا
فروش/
سرمایه در گردش
دوره واریز بستانکاران
سرمایه گذاری
نسبت کل بدهی/
حقوق صاحبان سهام
بدهی جاری/
حقوق صاحبان سهام
بدهی بلند مدت/
حقوق صاحبان سهام
نسبت مالکانه
نسبت پوشش بهره
سودآوری
سود ناخالص/ فروش
سود عملیات/ فروش
بازده فروش
بازده حقوق صاحبان سهام
بازده دارائی
۷٫۲٫ نسبتهای نقدینگی
نقدینگی عبارتست از توانایی و قدرت شرکت در بازپرداخت بدهیهای کوتاه مدت خود. اساس کاربرد این نسبتها بر این فرض استوار است که دارایی های جاری منبع اصلی شرکت برای بازپرداخت بدهیهای جاریست و مدیران شرکتها میتوانند با بهره گرفتن از این گروه نسبتها، قدرت بنگاه خود را در بازپرداخت بدهیهای کوتاه مدت مورد سنجش قرار دهند. علاوه بر مدیران و سهامداران شرکت، اطلاع از این گروه نسبتها، برای بستانکاران تجاری و وام دهندگان کوتاه مدت نیز مفید خواهد بود، چرا که اینان برای وام دهی، بیش از هرچیز وضعیت نقدینگی شرکت را مورد توجه قرار می دهند.نقدینگی جهت اجرای فعالیتهای واحد تجاری ضروری است، به خصوص در زمانی که شرکت با مشکلات خاصی نظیر رکود اقتصادی و یا زیانهای ناشی از آن و یا افزایش ناگهانی در قیمت مواد اولیه و یا قطعات مورد استفاده شرکت روبه رو گردد. در چنین شرایطی چنانچه شرکت فاقد نقدینگی کافی باشد مشکلات مالی جدی برای آن به وجود خواهد آمد. (برادران حسن زاده و همکاران، ۱۳۸۸).
۸٫۲٫ معیارهای اندازه گیری نقدینگی
با توجه به دیدگاه های مختلفی که وجود دارد، شاخص های متفاوتی برای اندازه گیری نقدینگی شرکت ارائه شده است که ذیلاً در قالب دو دسته معیارهای سنتی و معیارهای نوین به بررسی آنها می پردازیم.
۱٫۸٫۲٫ شاخصهای سنتی اندازه گیری نقدینگی
در شاخص های سنتی نقدینگی، تاکید اصلی بر این موضوع است که هر چه دارایی های جاری بیشتر از بدهیهای جاری باشد، وضعیت نقدینگی شرکت مطلوبتر است. به عبارت دیگر دارایی های جاری صرفنظر از ترکیب آنها نمایانگر توان پرداخت شرکت و بدهیهای جاری نیز صرفنظر از ترکیب آن، نمایانگر نیازهای نقدی شرکت است. بر اساس همین دیدگاه نسبت های جاری و آنی برای اندازه گیری وضعیت نقدینگی ارائه شده اند (تیموتی و اندرو، ۱۹۹۷).
نسبت جاری: عبارتست از حاصل تقسیم دارایی های جاری به بدهیهای جاری. این نسبت نشاندهنده توانایی بازپرداخت بدهیهای جاری از محل دارائیهای جاری موسسه میباشد.
نسبت سریع (آنی): نسبت سریع از تقسیم نقدترین اقلام دارائی جاری (وجوه نقد، موجودی بانک و اسناد دریافتنی) به بدهیهای جاری بهدست می آید. موجودی کالا به دلیل اینکه برای نقد شدن به مدت زمان طولانیتری نیاز دارند، در این محاسبه لحاظ نمیشوند. پیش پرداختها نیز به دلیل اینکه اصولا” به وجه نقد تبدیل نمیشوند در این محاسبه جزء دارائیهای جاری محسوب نمیشوند. بدیهی است که رقم بیش از یک برای این نسبت نشاندهنده توانایی شرکت در بازپرداخت بدهیهای جاری است.
خالص سرمایه در گردش عبارت است از: دارایی جاری منهای بدهی جاری.
سایر نسبتهای نقدینگی:
نسبت وجه نقد: این نسبت از رابطه زیر محاسبه می شود: