شاهد
۰۰۳/۰
۰۸/۰
۲۲/۳
۸
تجربی ۱
۰۰۹/۰
۰۵/۰
۱۷/۳
۸
تجربی ۲
۰۰۳/۰
۲/۰
۵۰/۳
۸
تجربی ۳
با توجه به جدول فوق میزان آلبومین در گروه تحت تیمار با عصاره کرفس در دوزهای mg/kg/cc200 و ۴۰۰و۶۰۰، افزایش معنی داری در سطح (۰۱/۰P≤) نسبت به گروه شاهد داشته است.
نمودار ۳-۸- نتایج مربوط به میانگین غلظت آلبومین در گروه های آزمایشی
داده ها به صورت S.E±Mean نشان داده شده است. در نمودار فوق افزایش معنی داری در غلظت آلبومین در گروه های تجربی ۱،۲ و ۳ نسبت به گروه شاهد وجود دارد. به طوری که ** نشان دهنده تفاوت معنی دار در سطح (۰۱/۰P≤) می باشد.
۳-۵- نتایج مربوط به غلظت بیلی روبین توتال (T.Billi) در گروه های آزمایشی
ابتدا با بهره گرفتن از آزمون Independent-sample T- Test میانگین غلظت بیلی روبین توتال را در گروه کنترل و شاهد به صورت دو به دو مقایسه می کنیم، مقایسه نتایج آزمون آماری مربوط به میزان فعالیت بیلی روبین توتال نشان دهنده این است که میزان آنزیم فوق در گروه تتراکلریدکربن افزایش معنی داری در سطح ۰۰۱/۰ P≤ نسبت به گروه کنترل دارد(جدول و نمودار۳-۹). حال با بهره گرفتن از آزمون پارامتری ANOVA و post hoc دانکن اختلاف معنی دار، مابین گروه شاهد و دیگر گروه ها را بررسی می کنیم. بنابراین با توجه به جدول و نمودار۳-۱۰ در گروه های دریافت کننده عصاره کرفس با دوزmg/kg/cc 200، ۴۰۰،۶۰۰، میزان بیلی روبین توتال کاهش معنی داری را نسبت به گروه دریافت کننده CCl4در سطح (۰۰۱/۰P≤) نشان می دهد. به طوری که در گروه دریافت کننده دوز ۶۰۰ اثرات موثرتری را مشاهده می کنیم، چرا که میزان بیلی روبین توتال در این گروه نیز نسبت به دو گروه دریافت کننده دوز mg/kg/cc200 و۴۰۰ کاهش معنی داری را نشان می دهد.
جدول ۳-۹ مقایسه میانگین غلظت بیلی روبین توتال در گروه کنترل و شاهد
P-value
انحراف معیار
میانگین
N
گروه T.Billi
-
۱/۰
۲۴/۰
۸
کنترل
۰۰۱/۰P≤
۰۶/۰
۱۸/۲
۸
شاهد
