برای سنجش دانش اعضای هیأت علمی در سه بعد محتوایی، تربیتی و فناورانه از مقیاس (الشهری، ۲۰۱۲) استفاده شد.

این مقیاس ۴ بخش و ۴۶ گویه دارد. اولین قسمتشامل ۲۸ گویه به منظور سنجش دامنه دانش فناورانه، تربیتی و محتوایی و زیر دامنه های آنها (دانش فناورانه، دانش محتوایی، دانش تربیتی، دانش محتوای تربیتی، دانش تربیتی فناورانه، دانش فناورانه، تربیتی و محتوایی) می باشد. لازم به ذکر است که گویه ۷ مقیاس در پژوهش حاضر، به دلیل ناهمخوانی با فرهنگ جامعه حذف شد. در هر یک از هفت زیر مقیاس، ۴ گویه از نوع پنج درجه ای لیکرت بصورت : ۱) بسیار زیاد ۲) زیاد ۳)متوسط ۴) کم ۵)بسیارکم به کار برده شده است. زیر مقیاس­ها به صورت زیر می­باشند:
۱) دانش فناورانه، شرکت کنندگان دانش فناورانه خود را با پاسخ به چهار جمله مانند ” نحوه استفاده از فناوریهای دیجیتال مختلف را می دانم” مورد ارزیابی قرار دادند. ۲) دانش محتوایی شامل چهار جمله مانند ” قادر به برقراری ارتباط بطور محاسباتی و ریاضیاتی هستم ” بود و شرکت کنندگان دانش خود در زمینه محتوای ریاضی را با رتبه بندی سطح موافقت خود با هر جمله، مورد سنجش قرار می دادند. ۳) دانش تربیتی، دانش شرکت کنندگان در مورد فرآیندها و روش های تدریس را با بهره گرفتن از چهار جمله مانند ” نحوه ارزیابی عملکرد دانش آموز در کلاس را می دانم” می سنجید. ۴) دانش محتوای تربیتی، شامل چهار جمله مانند “اطلاع و ادراک خوبی از تدریس ریاضیات دارم، بطوریکه دانش آموزان قادر به یادگیری آن هستند” به منظور ارزیابی و سنجش دانش معلمان ریاضی از فرآیندها و روش های تدریس ریاضی بود. ۵) دانش محتوای فناورانه در بر گیرنده چهار جمله مانند “قادر به استفاده از فناوریهای دیجیتال برای کشف ایده ها و تصورات ریاضیاتی هستم” برای ارزیابی اطلاع و ادراک معلمان ریاضی از نحوه تأثیر فناوری بر افزایش یادگیری ریاضیات بود. ۶) دانش تربیتی فناورانه، چهار جمله مانند ” به منظور تقویت یادگیری در کلاسم، می توانم فناوریهای دیجیتال را با کلاسم تطبیق دهم” را به منظور سنجش و ارزیابی کیفیت اطلاع و ادراک معلمان ریاضی از نقش فناوریهای دیجیتال در تدریسشان، در بر می گرفت. ۷) دانش محتوایی تربیتی فناورانه، چهار جمله مانند ” می توانم فناوریهای دیجیتالی را انتخاب کنم تا هنگام هدایت و پیشبرد دانش آموزان در زمینه یادگیری ریاضیات، همراه با راهبردهای آموزشی خاص مورد استفاده قرار دهم” را در بر می گرفت تا میزان تبحر و مهارت معلمان ریاضی در به کارگیری مؤثر فناوریهای دیجیتال در تدریس خود را مورد ارزیابی قرار دهد.
جدول ۳-۴: ابعاد، تعداد سوالات، شماره سوالات و روش نمره گذاری مقیاس دانش

پرسشنامه تحقیق .
پرسشنامه مطالعه نیازها و رفتارهای اطلاعاتی نابینایان در ایران و ارائه الگوی پیشنهادی .
Abstract .
فهرست جداول
جدول۴- ۱ توزیع فراوانی نابینایان برحسب جنسیت .
جدول۴-۲. توزیع فراوانی نابینایان برحسب سن .
جدول ۴-۳. توزیع فراوانی و درصد بر اساس شغل نابینایان .
جدول ۴- ۴- توزیع فراوانی نابینایان برحسب تاهل .
جدول ۴-۵– توزیع فراوانی نابینایان برحسب سطح تحصیلات .
جدول ۴-۶- توزیع فراوانی نابینایان برحسب نوع معلومیت .
جدول ۴- ۷- توزیع فراوانی نابینایان برحسب زمان نابینایی .
جدول شماره ۴-۸- توزیع فراوانی نابینایان برحسب وضعیت درمان .
جدول ۴-۹- توزیع فراوانی نابینایان برحسب وضعیت معالجه .
جدول ۴-۱۰- توزیع نابینایان به تفکیک استانها .
جدول ۴-۱۱- توزیع نابینایان بر اساس نحوه زندگی .
جدول ۴-۱۲- توزیع نابینایان بر اساس محل سکونت .
جدول ۴-۱۳ توزیع فراوانی و درصد پاسخ های مربوط به نیازهای فرهنگی نابینایان .
جدول ۴-۱۴. رتبه مولفه های مربوط به انواع نیازهای فرهنگی .
جدول ۴-۱۵. نتیجه آزمون فریدمن برای نیازهای اطلاعات فرهنگی نابینایان .

جدول ۴-۱۶توزیع فراوانی و درصد پاسخ های مربوط به نیازهای اطلاعات اجتماعی نابینایان .
جدول ۴-۱۷. رتبه مولفه های مربوط به انواع نیازهای اطلاعات اجتماعی .
جدول ۴-۱۸. نتیجه آزمون فریدمن برای نیازهای اطلاعات اجتماعی نابینایان .
جدول ۴-۱۹ توزیع فراوانی و درصد پاسخ های مربوط به نیازهای اطلاعات سلامت نابینایان در ایران .
جدول ۴-۲۰. رتبه مولفه های مربوط به انواع نیازهای اطلاعات سلامت .
جدول ۴-۲۱. نتیجه آزمون فریدمن برای نیازهای اطلاعاتی سلامت نابینایان .
جدول ۴-۲۲. توزیع فراوانی و درصد پاسخ های مربوط به نیازهای اطلاعاتی نابینایان در ایران .
جدول ۴-۲۳. رتبه مولفه های مربوط به انواع نیازهای اطلاعاتی .
جدول ۴-۲۴. نتیجه آزمون فریدمن برای انواع نیازهای اطلاعاتی نابینایان .
جدول ۴-۲۵. ویژگی های خاص رفتار اطلاعاتی نابینایان .
جدول ۴-۲۶. رتبه مولفه های مربوط به انواع رفتارهای اطلاعاتی .
جدول ۴-۲۷. نتیجه آزمون فریدمن برای رفتارهای اطلاعاتی نابینایان ایران .
جدول ۴-۲۸- توزیع رسانه های اطلاعاتی خاص در تامین نیاز اطلاعاتی نابینایان در ایران .
جدول ۴-۲۹. رتبه مولفه های مربوط به رسانه های اطلاعاتی خاص در تامین نیاز اطلاعاتی نابینایان در ایران .
جدول ۴-۳۰. محاسبه آزمون کای‌دو رسانه های اطلاعاتی خاص در تامین نیاز اطلاعاتی نابینایان در ایران .
جدول ۴-۳۱. میزان استفاده نابینایان از منابع اطلاعاتی خاص .
جدول ۴-۳۲. رتبه مولفه های میزان استفاده نابینایان از منابع اطلاعاتی خاص .
جدول ۴-۳۳. نتیجه آزمون فریدمن برای میزان استفاده نابینایان از منابع اطلاعاتی خاص .
جدول ۴-۳۴. توزیع فراوانی میزان استفاده نابینایان از فناوری اطلاعات (منابع الکترونیکی و شبکه‌ی جهانی اینترنت) .
جدول ۴-۳۵. محاسبه آزمون دوجمله‌ای میزان استفاده نابینایان از فناوری اطلاعات (منابع الکترونیکی و شبکه‌ی جهانی اینترنت) .
جدول ۴-۳۶. میزان احساس به استفاده از کتابخانه در میان نابینایان .
جدول شماره۴-۳۷. میزان استفاده از ابزارها و فناوری‌های موجود توسط نابینایان .
جدول ۴-۳۸. رتبه مولفه های میزان استفاده نابینایان از ابزارها و فناوری‌های موجود .
جدول ۴-۳۹. مقدار آماره آزمون فریدمن میزان استفاده از ابزارها و فناوری‌های موجود توسط نابینایان .

بی اشتهایی روانی به نظر می رسد واکنشی در مقابل خواست­های نوجوان برای استقلال بیشتر و افزایش عملکرد اجتماعی و جنسی است. بیماران مبتلا به این اختلال، اشتغال ذهنی با خوردن و افزایش وزن را جانشین سایر مسائل طبیعی نوجوانی می­ کنند. این اشتغال ذهنی­ها به افکار وسواسی شباهت دارند. بیماران مبتلا به بی اشتهایی روانی نوعا فاقد احساس خود مختاری و خود بودن هستند(سادوک و سادوک، ۲۰۰۳).

بسیاری از این بیماران احساس می­ کنند جسم آنها به نوعی تحت کنترل پدر و مادرشان است. گرسنگی کشیدن ممکن است تلاشی برای کسب اعتبار به عنوان فردی خاص باشد. تنها از طریق اعمال خود انضباطی غیر عادی است که بیمار بی اشتها احساس خودمختاری و خود بودن می­ کند(سادوک و سادوک، ۲۰۰۳).
متخصصین روانکاوی معتقدند که این بیماران جوان از نظر روانشناختی نتوانسته­اند خود را از مادرانشان جدا کنند. ممکن است بیمار احساس کند که جسم او به تسخیر مادری مزاحم و فاقد هم حسی درآمده است. گرسنگی کشیدن ممکن است ناخودآگاه به معنی متوقف کردن رشد این شیء درونی مزاحم و لذا نابود کردن آن باشد. غالبا یک فرایند همانندسازی با فرافکنی در تعامل بین بیمار و خانواده او در کار است. بسیاری از بیماران بی اشتها احساس می­ کنند که امیال دهانی آزمندانه و نامقبولند؛ و به این طریق آن را با فرافکنی رد می­ کنند(سادوک و سادوک، ۲۰۰۳).
۵-۲-۲-پراشتهایی عصبی:
این اختلال سه ویژگی اصلی دارد: دوره های مکرر پرخوری، رفتارهای جبرانی نامناسب مکرر برای پیشگیری از افزایش وزن و ارزیابی خود بی جهت تحت تاثیر وزن و شکل بدن قرار دارد. پرخوری و رفتارهای نامناسب برای اینکه واجد شرایط این تشخیص باشند باید بطور متوسط حداقل یک بار در هفته به مدت سه ماه روی دهند(سید محمدی،۱۳۹۳).
دوره پرخوری به صورت خوردن در مدت زمان مجزا، با مقدار غذایی که قطعا بیشتر از آن است که اغلب افراد در مدت زمان مشابه تحت شرایط مشابه می­خورند. وقوع مصرف غذای بیش از حد باید با احساس نداشتن کنترل همراه باشد تا دوره پر خوری محسوب شود. شاخص نداشتن کنترل ناتوانی در خودداری از غذا یا متوقف کردن خوردن پس از شروع آن است. اختلال در کنترل مرتبط با خوردن ممکن است مطلق نباشد؛ برای مثال امکان دارد فرد در هنگامی که با تلفن حرف می زند به پرخوری ادامه دهد اما هنگامی که دوست یا همسرش وارد اتاق می شود خوردن را متوقف کند(سید محمدی،۱۳۹۳).
برخی افراد می­گویند که دوره های پرخوری آنها دیگر با احساس نداشتن کنترل مشخص نمی­ شود بلکه با الگوی کلی­تر خوردن کنترل نشده مشخص می­ شود. در صورتی که افراد بگویند از تلاش برای کنترل کردن خودشان دست کشیده اند، در این صورت باید وجود نداشتن کنترل در نظر گرفته شود. در برخی موارد، پرخوری می ­تواند برنامه ریزی شده نیز باشد.
نوع غذایی که هنگام پرخوری مصرف می­ شود در بین افراد و فردی خاص تفاوت دارد. به نظر می­رسد که پرخوری بیشتر با نابهنجاری در مقدار غذایی که مصرف می­ شود مشخص می­ شود تا با اشتیاق برای غذایی بخصوص. با این حال افراد هنگام پر خوری­ها گرایش دارند غذاهایی را بخورند که در غیر این صورت از آنها اجتناب می­کردند.افراد مبتلا به پرخوری عصبی معمولا از مشکلات خوردن خود خجالت می­کشند و سعی می­ کنند نشانه­ های خوردن خود را مخفی کنند. پرخوری معمولا تا حد ممکن مخفی صورت می­گیرد و معمولا تا زمانی ادامه می یابد که فرد به طور ناراحت کننده یا حتی دردناکی سیر شده است(سید محمدی،۱۳۹۳).
رایج ترین پیشایند پرخوری، عاطفه منفی است. راه اندازهای دیگر عبارتند از: عوامل استرس زای میان فردی، محدودیت غذایی، احساس­های منفی در رابطه با وزن بدن، شکل بدن، و غذا، بی حوصلگی و پرخوری می ­تواند عواملی را که موجب این دوره شده اند در کوتاه مدت به حداقل رسانده یا تسکین دهد، اما ارزیابی خود و ملالت اغلب پیامدهای درنگیده هستند.
ویژگی اصلی دیگر پرخوری عصبی استفاده مکرر از رفتارهای جبرانی نامناسب برای پیشگیری از افزایش وزن است که جمعاً با عنوان رفتارهای پاکساز یا پاکسازی به آنها اشاره می­ شود. شماری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی از چندین روش برای جبران کردن پرخوری استفاده می­ کنند. استفراغ رایج ترین رفتار جبرانی نامناسب است. تاثیرات فوری استفراغ، تسکین ناراحتی جسمانی و کاهش ترس از افزایش وزن است. در برخی موارد استفراغ به خودی خود هدف می­ شود، و افراد پرخوری می­ کنند تا استفراغ کنند یا بعد از خوردن مقدار کمی غذا استفراغ می­ کنند. افراد مبتلا به پرخوری عصبی برای استفراغ کردن از روش­های مختلف استفاده می­ کنند از جمله اینکه از انگشتان یا ابزارهایی برای تحریک کردن بازتاب عق زدن استفاده می­ کنند. افراد عموماً در استفراغ کردن ماهر می­شوند و سرانجام می­توانند به اراده خود استفراغ کنند. به ندرت افراد از شربت یا اپیکا برای استفراغ کردن استفاده می­ کنند.رفتارهای پاکسازی دیگر سوء مصرف ملین ها و مدرات را شامل می­شوند. در موارد نادر، از چند روش جبرانی دیگر نیز ممکن است استفاده شود. افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است بعد از دوره­ های پرخوری، تنقیه­ها را سوء مصرف کنند، اما این به ندرت تنها روش جبرانی مورد استفاده است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است برای اجتناب از افزایش وزن، هورمون تیروئید مصرف کنند. افراد مبتلا به دیابت و پرخوری عصبی ممکن است مصرف انسولین را حذف کرده یا کاهش دهند تا از این راه سوخت و ساز غذای مصرف شده را هنگام پرخوری­ها کاهش دهند. افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است به مدت یک یا چند روز روزه بگیرند یا بیش از حد ورزش کنند تا از افزایش وزن جلوگیری کنند. ورزش در صورتی بیش از حد محسوب می­ شود که به طور قابل ملاحظه­ای در فعالیت­های مهم اختلال ایجاد کند، در مواقع نامناسب یا موقعیت­های نامناسب صورت گیرد، یا فرد با وجود آسیب یا عوارض جسمانی دیگر به ورزش کردن ادامه دهد(سید محمدی،۱۳۹۳).
افراد مبتلا به پرخوری عصبی در ارزیابی خود بر شکل یا وزن بدن بیش از حد تاکید می­ کنند، و این عوامل معمولاً در تعیین عزت نفس فوق العاده مهم هستند. افراد مبتلا به این اختلال از نظر ترس از افزایش وزن، میل به کاهش دادن وزن، و سطح نارضایتی از بدنشان، خیلی شبیه به افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی هستند. با این حال در صورتی که این اختلال فقط هنگام دوره­ های بی اشتهایی عصبی روی دهد، تشخیص پرخوری عصبی نباید داده شود(سید محمدی،۱۳۹۳).
افراد مبتلا به پرخوری معمولا در دامنه وزن عادی یا اضافه وزن قرار دارند. این اختلال در افراد چاق روی می­دهد اما نادر است. افراد مبتلا به پرخوری عصبی مابین پرخوری ها معمولا مصرف کلی کالری خود را محدود کرده و ترجیحا غذاهای کم کالری را انتخاب می­ کنند و در عین حال از غذاهایی که تصور می­ کنند چاق کننده هستند یا احتمالا پر خوری را راه می­اندازند اجتناب می­ورزند(سید محمدی،۱۳۹۳).
پرخوری عصبی معمولا در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می­ شود. پرخوری اغلب هنگام دوره رژیم گرفتن یا کاهش وزن یا بعد از آن شروع می­ شود. تجربه کردن رویدادهای زندگی استرس زای متعدد نیز می ­تواند شروع پرخوری عصبی را تسریع کند. نگرانی­ها در مورد وزن، عزت نفس پایین، نشانه های افسردگی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب مفرط کودکی با خطر بیشتر برای ایجاد پرخوری عصبی ارتباط دارند(سید محمدی،۱۳۹۳).
همچنین درونی کردن آرمان بدن لاغر، خطر ایجاد نگرانی ها در مورد وزن را افزایش می­دهد که این به نوبه خود خطر ایجاد نگرانی­ها در مورد وزن را افزایش می­دهد که این به نوبه خود خطر ایجاد پرخوری عصبی را بیشتر می­ کند. افرادی که در کودکی مورد بهره کشی جنسی یا جسمی قرار گرفته اند بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به پرخوری عصبی قرار دارند.
چاقی کودکی و بلوغ زودرس خطر پرخوری عصبی را افزایش می­ دهند. امکان دارد که انتقال خانوادگی پرخوری عصبی و آسیب پذیری ژنتیکی در برابر این اختلال وجود داشته باشد(سید محمدی،۱۳۹۳).
سبب شناسی
از نظر روانشناختی بیماران مبتلا به پراشتهایی روانی مثل بیماران مبتلا به بی اشتهایی روانی در ارتباط با تقاضاهای نوجوانی دچار اشکالاتی هستند. اما بیماران مبتلا به پراشتهایی روانی خشمگین تر و تکانشی تر از مبتلایان به بی اشتهایی روانی هستند. الکلیسم، دزدی از فروشگاه ها و و بی ثباتی هیجانی با پراشتهایی روانی رابطه دارد. بیماران مبتلا به پراشتهایی روانی غذا خوردن کنترل نشده خود را بیشتر خود ناهمخوان می­دانند تا مبتلایان به بی اشتهایی روانی، به همین دلیل هم آسانتر به جستجوی کمک روی می­آورند(سادوک و سادوک، ۲۰۰۳).
بیماران مبتلا به پرخوری روانی فاقد کنترل سوپر ایگو و قدرت ایگو در مقایسه با همتاهای مبتلا به بی اشتهایی روانی هستند. مشکل بیماران مبتلا به پرخوری روانی در کنترل تکانه­های خود غالبا در وابستگی به مواد و روابط جنسی خود ویرانگر، علاوه بر پرخوری و اقدام به پاکسازی که شاخص­ های اختلال هستند تظاهر می­ کند. بسیاری از مبتلایان به پرخوری روانی سابقه مشکلاتی در جدا شدن از مراقبین خود دارند که با فقدان شیء انتقالی در دوران کودکی آنها تجلی می­ کند(سادوک و سادوک، ۲۰۰۳).
بعضی از متخصصین متوجه شده اند که مبتلایان به پراشتهایی روانی از بدن خود به عنوان شیء انتقالی استفاده می­ کنند. تلاش برای گسستن از مادر نماد در دوگانگی نسبت به غذا ابراز می­ شود؛ خوردن ممکن است معرف میل به درآمیختن با مراقب، و بالا آوردن تظاهر ناخودآگاه میل به جدایی باشد(سادوک و سادوک، ۲۰۰۳).
۶-۲-۲- اختلال پرخوری:
ویژگی اصلی اختلال پرخوری دوره های مکرر پرخوری است که باید به طور متوسط حداقل یک بار در هفته به مدت سه ماه روی دهند. دوره پرخوری به صورت خوردن در مدت زمان مجزا با مقدار غذایی که قطعا بیشتر از آن است که اغلب افراد در مدت زمان مشابه و تحت شرایط مشابه می­خورند. موقعیتی که پرخوری در آن روی می­دهد ممکن است برآورد متخصص بالینی را از اینکه آیا مصرف غذا بیش از حد است یا نه تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال مقدر غذایی که ممکن است برای یک وعده غذای معمول بیش از حد به حساب آید، امکان دارددر طول جشن یا تعطیلی عادی محسوب شود. مدت زمان مجزا به مدت محدود معمولا کمتر از دو ساعت اشاره دارد(سید محمدی،۱۳۹۳).
لزومی ندارد که دوره تکی پرخوری به یک موقعیت محدود شود؛ برای مثال امکان دارد فردی در رستوران پرخوری کند و بعد وقتی به خانه بر می گردد به خوردن ادامه دهد. خوراک مختصر مداوم با مقدار غذای کم در طول روز پرخوری محسوب نخواهد شد. وقوع مصرف غذای بیش از حد باید با احساس نداشتن کنترل همراه باشد تا دوره پرخوری محسوب شود. شاخص نداشتن کنترل ناتوانی در خودداری از غذا یا متوقف کردن خوردن پس از شروع آن است(سید محمدی،۱۳۹۳).
اختلال در کنترل مرتبط با خوردن ممکن است مطلق نباشد؛ برای مثال امکان دارد فرد در هنگامی که تلفن حرف می­زند به پرخوری ادامه دهد اما هنگامی که دوست یا همسرش وارد اتاق می­ شود خوردن را متوقف کند. برخی افراد می­گویند که دوره های پرخوری آنها دیگر با احساس نداشتن کنترل مشخص نمی شود بلکه با الگوی کلی تر خوردن کنترل نشده مشخص می­ شود. در صورتی که افراد بگویند از تلاش برای کنترل کردن خودشان دست کشیده اند، در این صورت باید وجود نداشتن کنترل در نظر گرفته شود. در برخی موارد، پرخوری می تواند برنامه ریزی شده نیز باشد(سید محمدی،۱۳۹۳).
نوع غذایی که هنگام پرخوری مصرف می شود در بین افراد و فردی خاص تفاوت دارد. به نظر می­رسد که پرخوری بیشتر با نابهنجاری در مقدار غذایی که مصرف می­ شود مشخص می­ شود تا با اشتیاق برای غذایی بخصوص. با این حال افراد هنگام پر خوری­ها گرایش دارند غذاهایی را بخورند که در غیر این صورت از آنها اجتناب می­کردند(سید محمدی،۱۳۹۳).
پرخوری باید با ناراحتی محسوس و حداقل سه ویژگی زیر مشخص شود: خوردن خیلی سریعتر از معمول، خوردن تا وقتی که فرد احساس کند به طور ناراحت کننده ای سیر است؛ خوردن مقادیر زیاد غذا هنگامی که فرد احساس نمی­کند از لحاظ جسمانی گرسنه است؛ خوردن در تنهایی به علت احساس شرمندگی از اینکه فرد چقدر غذا می­خورد؛ و احساس انزجار از خویش، افسردگی یا احساس گناه زیاد پس از آن. افراد مبتلا به اختلال پرخوری معمولا از مشکلات خوردن خود شرمنده هستند و سعی می­ کنند نشانه­ های خود را مخفی نگه دارند. پرخوری معمولا تا حد امکان مخفیانه صورت می­گیرد. رایج ترین پیشایند پرخوری عاطفه منفی است(سید محمدی،۱۳۹۳).
راه اندازهای دیگر عبارتند از عوامل استرس زای میان فردی، محدودیت غذایی، احساسات منفی در ارتباط با وزن، شکل بدن و غذا، و بی حوصلگی. پرخوری ممکن است عواملی که این دوره را در کوتاه مدت تسریع می­ کنند به حداقل برساند یا تسکین دهد، اما ارزیابی منفی خویشتن و ملالت اغلب پیامدهای درنگیده هستند(سید محمدی،۱۳۹۳).
اختلال پرخوری در افرادی که وزن طبیعی دارند / وزن اضافی دارند و چاق هستند روی می­دهد. این اختلال یا اضافه وزن و چاقی در افرادی که جویای درمان هستند، قطعا ارتباط دارد. با این حال پرخوری با چاقی تفاوت دارد. اغلب افراد چاق به پرخوری مکرر نمی­پردازند. علاوه بر این افراد مبتلا به این اختلال در مقایسه با افراد چاقی که وزن برابر دارند در تحقیقات آزمایشگاهی رفتار خوردن، کالری بیشتری مصرف می­ کنند و اختلال کارکردی بیشتر، کیفیت زندگی پایین­تر، ناراحتی ذهنی بیشتر، و همزمانی روانپزشکی بیشتری دارند(سید محمدی،۱۳۹۳).
پرخوری و خوردن بی کنترل بدون مصرف بیش از حد غذا در کودکان روی می­ دهند و با افزایش چربی بدن، افزایش وزن، و افزایش نشانه­ های روانشناختی ارتباط دارند. پرخوری در نمونه­های نوجوان و جوان شایع است. خوردن بی کنترل یا پرخوری دوره­ای ممکن است در برخی افراد مرحله مقدماتی اختلال خوردن باشد. در شماری از افراد مبتلا به اختلال پرخوری، رژیم گرفتن به دنبال شکل گیری پرخوری روی می­دهد(این با پرخوری عصبی مغایرت دارد که در آن، رژیم گرفتن کژکار معمولا قبل از شروع پرخوری واقع می­ شود).
اختلال پرخوری با دامنه­ای از پیامدهای کارکردی از جمله مشکلات سازگاری نقش اجتماعی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت معیوب و رضایت از زندگی، افزایش ناخوشی جسمانی و مرگ و میر ارتباط دارد. این اختلال همچنین ممکن است با خطر افزایش وزن و ایجاد چاقی ارتباط داشته باشد(سید محمدی،۱۳۹۳).
۷-۲-۲- اختلال تغذیه یا خوردن مشخص دیگر
این طبقه در مورد جلوه های بالینی به کار می­رود که در آنها نشانه­ های مخصوص اختلال نغذیه و خوردن که ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا زمینه ­های مهم دیگر عملکرد ایجاد می­ کنند غالب باشند ولی ملاک­های کامل را برای هیچ یک از اختلالات در طبقه تشخیصی اختلالات تغذیه و خوردن برآورده نکنند(سید محمدی،۱۳۹۳).
نمونه­هایی از جلوه­های بالینی که می توانند با بهره گرفتن از عنوان مشخص دیگر تعیین شوند موارد زیر را شامل می­شوند:
۱٫بی اشتهایی عصبی نا متعارف: تمام ملاک­های بی اشتهایی عصبی برآورده شده اند به جز اینکه با وجود کاهش وزن زیاد، وزن فرد در دامنه طبیعی یا بالاتر از آن است(سید محمدی،۱۳۹۳).
۲٫پرخوری عصبی (با فراوانی پایین و /یا مدت محدود): تمام ملاک ها برای پرخوری عصبی برآورده شده اند به جز اینکه پرخوری و رفتارهای جبرانی نامناسب به طور متوسط کمتر از یک بار در هفته و یا کمتر از سه ماه روی می­ دهند(سید محمدی،۱۳۹۳).
۳٫اختلال پرخوری (با فراوانی پایین و /یا مدت محدود): تمام ملاک ها برای پرخوری برآورده شده ­اند به جز اینکه پرخوری به طور متوسط کمتر از یک بار در هفته و یا کمتر از سه ماه روی می دهد(سید محمدی،۱۳۹۳).
۴٫اختلال پاکسازی: رفتار پاکسازی مکرر برای تاثیر گذاشتن بر وزن یا شکل بدن (مثل استفراغ عمدی؛ سوء استفاده از ملین ها، مدرات، یا داروهای دیگر) در غیاب پرخوری(سید محمدی،۱۳۹۳).
۵٫نشانگان خوردن شبانه: دوره های مکرر خوردن شبانه، به صورتی که با خوردن بعد از بیدار شدن از خواب یا مصرف غذای بیش از حد بعد از وعده ی شام آشکار می­ شود. در مورد خوردن آگاهی و یادآوری وجود دارد. خوردن شبانه با تاثیرات بیرونی مثل تغییرات در چرخه خواب - بیداری یا با هنجارهای اجتماعی محلی بهتر توجیه نمی­ شود. خوردن شبانه ناراحتی قابل ملاحظه و / یا اختلال در عملکرد ایجاد می­ کند. این الگوی معیوب خوردن با اختلال پرخوری یا اختلال روانی دیگر از جمله مصرف مواد بهتر توجیه نمی­ شود و ناشی از اختلال جسمانی دیگر یا تاثیر دارو نیست(سید محمدی،۱۳۹۳).
۸-۲-۲- اختلال تغذیه یا خوردن نامشخص
این طبقه در مورد جلوه های بالینی به کار می­رود که در آنها، نشانه­ های مخصوص اختلال تغذیه و خوردن که ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا زمینه ­های مهم دیگر عملکرد ایجاد می­ کنند غالب باشند، ولی ملاک­های کامل را برای هیچ یک از اختلالات در طبقه تشخیصی اختلالات تغذیه و خوردن مشخص برآورده نشده اند را مشخص نکند، و جلوه­های بالینی را منظور کند که در آنها اطلاعات کافی برای تشخیص دادن مشخص تر وجود نداشته باشد(سید محمدی،۱۳۹۳).
۳-۲- مکانیزم های دفاعی
مکانیزم دفاعی مفهومی است که اولین بار توسط فروید مطرح شد که به عنوان فرایندهای روانشناختی خودکاری که فرد را از هشیاری خطرات درونی و بیرونی حفظ می کند تعریف شد(یانگ جان و همکاران، ۲۰۱۵).اگرچه دفاعها خودشان سایکوپاتولوژیک نیستند اما نشان داده شده که اختلالات روانپزشکی بطور فروانی از سبک های دفاعی ناسازگارانه یا مکانیسم ها استفاده می کنند.مطالعات گوناکون نشان داده اند که اختلالات روانپزشکی یا نشانه های آنها با سبک های دفاعی ناسازگارانه مرتبط اند(باند و پری،۲۰۰۴؛ اکرمن وهمکاران، ۲۰۰۰؛ یانگ و ژانگ،۲۰۰۲،به نقل از یانگ جان و همکاران، ۲۰۱۵)
برای بحث در باب مکانیسم‌های دفاعی در ابتدا لازم است مختصری از دیدگاه فروید مطرح شود؛ نظام روان تحلیل گری فروید تأثیر عظیمی برنظریه و عمل در روانشناسی، روانپزشکی و تصور ما از ماهیت انسان و درک ما از شخصیت داشته است(شولتز و شولتز، ۱۳۸۷)
طبق دیدگاه فروید انسان موجودی تلقی می شود در یک دنیای محدود با منابع محدود که برای ارضای نیازهای شخصی تلاش می کند و برای ارضای این نیازها باید رفتاری از خود نشان دهد که اورا در جهت رفتار هدفمند سوق دهد چون عملا تمامی این هدفها در محیط اطراف قرار دارند انسان بایستی با محیط اطرافش سازش پیدا کند و نحوه زندگی کردن را فرا گیرد.حال از دیدگاه فروید این انسان دارای شخصیتی است که این شخصیت از سه سیستم بن^[۸۰]،من ^[۸۱]و فرا من^[۸۲] تشکیل شده استکه هریک از این سه مولفه دارای کنش معینی است. (خداپناهی، ۱۳۹۰)
۱-۳-۲٫ شخصیت و مولفه های آن
بن: فروید بن را نظام دیرینه فرد می شناسد.بن مخزن مجموع انرژی روانی (لیبیدو است)؛در اختیار بودن انرژی به بن فرصت می دهد که نسبت به نیازهای جسمانی مستقیما واکنش نشان می دهد. بن تنش های درونی را تحمل نمی کند و فورا برای تخلیه آن تلاش می کند.کنش پذیری بن براساس اصل لذت است و طبق اصل تعادل حیاتی منجر به کاهش تنش می شود.
محتوای بن غالبا ناهشیار است.بن مکانیزم های آشکاری برای تحقق اصل لذت در اختیار دارد چگونگی کنش بن از طریق فرایند نخستین تفکر مشخص می شود.فرایندهای نخستین بطور غیر منطقی و بدون تشخیص موقعیت زمانی روی می دهند.بن هنگام عدم دسترسی به ارضای نیاز بیرونی به فرایندهای ذهنی-درونی مانند توهم روی می آورد تا به خواسته هایش دست یابد. (خداپناهی، ۱۳۹۰). بن، ساختاری خودخواه، لذت‌جو، بدوی، غیراخلاقی، سمج و عجول است. (شولتز و شولتز، ۱۳۸۷).
من: ارگانیزم برای اینکه زندگی کردن را بیاموزد بایستی بتواند تفاوت بین واقعیت و تخیلات را بشناسد.بن که تا کنون از قواعد فرایندهای نخستین تفکر پیروی می کرد در وضعیتی نیست که این تفاوت ها را بشناسد بدین ترتیب گاهی ارضای نیازبی واسطه به جای لذت به آزردگی می انجامد.از آنجا که بن برای ارضای بی واسطه تلاش می کند نمی تواند لذت را به تاخیر بیاندازد به منظور تفاوت گذاشتن بین تخیلات و واقعیت و ضرورت تاخیر در ارضا سازه ای بوجود می اید که به عنوان واسطه ای بین بن و واقعیت عمل می کند که این سازه من نامیده میشود.
من از طریق اصل واقعیت هدایت می شود؛ البته این بدین معنا نیست که از لذت طلبی صرف نظر شود بلکه من بیشترین تلاش هایش را برای ارضای کشاننده ولذت تا جایی با واقعیت منطبق باشد حمایت می کند.
من از قواعد فرایندهای ثانوی تفکر تبعیت می کند فرایندی که بر اساس منطق تشخیص موقعیت زمانی و تفاوت بین واقعیت و غیر واقعیت در تفکر بزرگسالان مشخص می شود.من از ابزارهای حافظه تمرکز استفاده می کند بدین ترتیب می تواند ارضای نیازها را به تاخیر اندازد و برای اهداف بلند مدت برنامه ریزی کند.(خداپناهی،۱۳۹۰)
اگرچه محتوای من به طور وسیع هشیارانه است انسان نمی تواند به تمام جنبه های کنش من آگاهی داشته باشد همچنین مکانیزم های دفاعی که فرد را در مقابل اضطراب و درد روانی محافظت می کند از فعالیت های من به شمار می آید.عموما شخص نسبت به مکانیزم های دفاعی هشیار نیست. (خداپناهی،۱۳۹۰)
فرامن: براساس نظر فروید فرامن به آخرین مولفه شخصیت تحول می یابد و دو نوع کنش اصلی دارد که وابسته به مکانیزمهای تقویت است: ۱)به شخص در قبال رفتارهای اخلاقی پاداش می دهد؛ ۲)شخص را برای رفتارهای غیر مقبول اجتماعی اش با ایجاد احساس گناه تنبیه می کند.فرامن بیانگر درون سازی هنجارهای اخلاقی است و غالبا آن را وجدان شخص می نامند. بر عکس من فرامن نه تنها تظاهر تکانه های غیر مقبول را به تاخیر می اندازد بلکه بیشتر به مقابله با آنها می پردازد.

۷۳_/۰-

۵۳_/۱۷-

۶۶_/۱۷

V11

۳۸_/۲۳

۷۹_/۰-

۵۵_/۱۲-

۷۵_/۱۷

V12

۹۳_/۱۹

۳_/۰-

۹۱_/۱۳-

۱۹_/۲۱

شکل ۴- ۴٫مقایسه میزان روشنایی (L*) نمونه های رنگرزی شده با وسمه در غلظت ها و دماهای مختلف (۵۰ درجه سانتی گراد، به کمک امواج مافوق صوت)
نمودار۴- ۵٫مقایسه مولفه های a*b* نمونه های رنگرزی شده با وسمه در غلظت های مختلف رنگی (دما۵۰ درجه سانتی گراد، به کمک امواج مافوق صوت)
شکل۴- ۶٫ مقایسه مولفه های a*b* نمونه های رنگرزی شده با وسمه دردماهای مختلف دماهای مختلف (۲۰% رنگ، به کمک امواج مافوق صوت )
شکل۴- ۷٫مقایسه مولفه های a*b* نمونه های رنگرزی شده با وسمه به کمک امواج مافوق صوت و شرایط متداول (دما ۵۰ درجه سانتی گراد،۴۰% رنگ)
۴- ۴ آنالیز FTIR ، تغییرات شیمیایی و ساختار ترکیبات نمونه ها
۴- ۴- ۱ مقایسه طیف FTIR پشم خام و پشم دندانه شده با زاج سفید
ارتعاشات کششی و خمشی باند N-H در پشم معمولا در اعداد موجی۳۵۰۰-۳۱۰۰ و ۱۶۴۰-۱۵۵۰ ظاهر می شود،که به نوع آمید (اولیه و ثانویه)، محیط شیمیایی (جامد و مایع) و باندهای هیدروژنی داخل یا بین مولکولی وابسته است. باند کششی C=O در ناحیه ما بین ۱۶۳۰ و ۱۶۷۰ cm^-1 ظاهر شده است که معمولا از همپوشانی باند N-H نتیجه می شود و به ترتیب مربوط به گروه های آمیدی و کربونیل پشم است ” M. Parvinzadeh.,et.al.2009″.
باند های کششی ضعیف CH،CH₂ ، کشش نامتقارن C-O-C و ارتعاشات S-O-S (منوکسید سیستین) در پشم در اعداد موجی ۲۹۲۵،۹۳۱،۱۲۳۵،۱۰۷۲ ظاهر شده است. باندهای ضعیف دیگر در ۳۷۳۸ و ۳۵۲۴ cm^-1 ظاهر شده که به ارتعاشات کششی OH در الکل های اولیه و ثانویه آزاد نسبت داده می شود ” M.Parvinzadeh.2007 “.
به منظور بررسی و تحلیل دقیقتر تأثیر دندانه ­ها بر روی پشم خام به روش پیش دندانه FTIR گرفته شده است. برای مقایسه نمونه ها جا به جایی پیک ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. شکل (۴- ۸) مقایسه دو نمونه را نشان می دهد. در مقایسه دو طیف دیده می شود که دندانه باعث ایجاد پیوندهای قوی تری روی لیف شده است. در نمونه دندانه شده در محدوده ۳۲۰۹٫۲۵ و ۳۳۰۷٫۰۶ cm^-1 جذب های قوی تری در پیوند های OH و استری دیده می شود که به دلیل پیوندهای کووالانسی و کوئوردینانس می باشد. در پیک های محدوده عدد موجی ۱۶۰۰ و ۱۸۰۰ گروه های کربونیل و آمید جذب های قوی تری دیده می شود که به دلیل حضور دندانه می باشد.

شکل ۴- ۸٫مقایسه FTIR پشم خام و پشم دندانه شده
۴- ۵- ۲ مقایسه طیف FTIR نمونه رنگرزی شده با روناس به روش متداول و امواج مافوق صوت
افزایش پیک ها در نمونه رنگرزی شده نسبت به نمونه خام در محدوده ۱۵۱۴٫۵۲ و ۱۶۸۸٫۲۲ cm^-1 گروه های کربونیل ایجاد پیوند کرده اند و پیک ها بیشتر شده است (شکل ۴- ۱۰). پیک ها در محدوده عدد موجی ۳۲۱۰٫۷۳ و ۳۳۱۴٫۶۶ در نمونه آلتراسونیک نسبت به شرایط متداول تغییر چندانی نکرده است در هر دو نمونه در این محدوده یک پیک پهن OH دیده می شود، که در نمونه خام این پیک در محدوده عدد موجی ۲۹۳۷٫۹۳ و ۳۳۱۶٫۶۵ دیده می شود که نتایج حاکی از آن است که در نمونه رنگرزی شده OH بیشتر وارد واکنش شده است و ایجاد پیوند هیدروژنی کرده است. در مقایسه دو نمونه رنگرزی شده با شرایط متداول و مافوق صوت در محدوده عدد موجی ۱۵۱۴٫۳۶ و ۱۷۴۰٫۷۳ شدت پیک کمی بیشتر شده است به دلیل آنکه حالت کاویتاسیون ایجاد شده به کمک امواج مافوق صوت پیوندهای لیپیدی سطح پشم را بیشتر کرده و گروه های کربنی بیشتری برای واکنش با محلول به سطح لیف آمده اند. در محدوده عدد موجی ۱۰۳۰٫۲۰ در روش مافوق صوت جذب بیشتر نسبت به روش متداول و پیوند قوی CH دیده می شود. همچنین جذب بیشتر هیدروکربن ها نسبت به روش متداول به چشم می خورد. در نمونه مافوق صوت دو جذب ضعیف CH آلدهید دیده می شود. در محدوده عدد موجی ۳۶۱۷٫۹۰ و ۳۸۵۲٫۳۶ پیک ها حضور الکل در ساختار را نشان می دهد. در رنگرزی به روش متداول در پیک ۱۰۳۳ cm^-1که مربوط به پیوند های C-O استری می باشد. در نمونه مافوق صوت در پیک ۱۰۳۰ جذب بیشتر است که در روش متداول به پیک ۱۰۳۳ منتقل شده است. باندهای ضعیف دیگر در محدوده های اعداد موجی ۳۴۴۶ و ۳۵۲۵ ظاهر شده است که ارتعاشات کششی OH در الکل های اولیه و ثانویه ظاهر می شود(شکل ۴- ۹).
شکل ۴- ۹٫مقایسه FTIR روناس رنگرزی شده به روش متداول و مافوق صوت
شکل ۴-۱۰٫مقایسه FTIR پشم خام و پشم دندانه شده و روناس رنگرزی شده به کمک امواج مافوق صوت
۴-۴- ۳ مقایسه طیف FTIR نمونه رنگرزی شده با وسمه به روش متداول و مافوق صوت
در وسمه رنگرزی شده به کمک امواج مافوق صوت در محدوده عدد موجی ۱۴۲۳٫۶۳ و ۱۸۳۳٫۸۲پیوندهای کربنی قوی دیده می شود که در نمونه رنگرزی شده به روش متداول این پیک ها بسیار ضعیف هستند که نشان می دهد گروه های آمیدی و کربونیل بیشتری وارد واکنش شده اند. همچنین در این محدوده در روش متداول با کاهش گروه کربونیل و حذف پیوندهای لیپیدی مواجه هستیم. در هر دو شرایط رنگرزی هیدرو سولفیت سدیم استفاده شده است که دلیل اصلی کاهش چربی های سطح پشم می باشد، اما در شرایط مافوق صوت و به دلیل حالت کاویتاسون و چرخش بیشتر مواد در محلول و پیوند های هیدروژنی و یونی بیشتر، هیدروسولفیت سدیم کمتر روی سطح لیف نفوذ کرده و اثر گذاری منفی کمتری روی سطح پشم داشته است.
در طیف بدست آمده از روش متداول در محدوده ۳۴۴۶٫۸۲ cm^-1 ارتعاشات آمیدی دیده می شود. به دلیل عملیات احیاء در انجام آزمایشات در محدوده عدد موجی ۳۲۰۵٫۰۹ و ۳۳۰۴٫۸۲ در روش متداول دیده می شود که سود باعث تخریب و شکستن پیوندهای آمیدی پشم شده است و گروهای NH بیشتری نسبت به شرایط مافوق صوت وارد واکنش شده اند (شکل ۴- ۱۲).
در مقایسه دو نمونه پشم خام و پشم رنگرزی شده در پیک های وسمه رنگرزی شده در محدوده ۱۶۸۵٫۸۹ cm^-1 نسبت به پشم خام در محدوده عدد موجی ۱۶۵۴٫۳۱ گروهای C=O بیشتری وارد واکنش شده اند و جذب گروه های کربونیل بیشتری را مشاهده می کنیم، که نشان دهنده ی تغییرات سطحی لیف پشم تحت عمل مافوق صوت می باشد که باعث ایجاد پیوندهای بیشتر بین گروه های کربونیل و رنگ شده اند. همچنین در محدوده گروه های آمیدی پشم رنگرزی شده و پشم خام که به ترتیب در محدوده های ۳۳۰۴٫۶۰ و ۳۳۱۶٫۶۵ cm^-1 است مشاهده می شود که پیک نمونه رنگرزی شده جذب بیشتری در واکنش داده و گروه های آمیدی بیشتری شکل گرفته اند (شکل ۴- ۱۱).
شکل ۴- ۱۱٫مقایسه FTIR نمونه رنگرزی شده وسمه به روش مافوق صوت و پشم خام
شکل ۴- ۱۲٫مقایسه FTIR وسمه رنگرزی شده به روش متداول و امواج مافوق صوت
۴- ۵ بررسی مورفولوژی (SEM ) نمونه های رنگرزی شده با رنگزای روناس و وسمه
تصویر۴-۱۳٫پشم دندانه شده تصویر ۴- ۱۴٫پشم خام
تصویر۴- ۱۵٫رنگرزی روناس با امواج مافوق صوت تصویر۴- ۱۶٫رنگرزی روناس به روش متداول
تصویر۴-۱۷٫رنگرزی وسمه با امواج مافوق صوت تصویر ۴- ۱۸٫رنگرزی وسمه به روش متداول
همانطور که مشاهده می شود سطح پشم خام هموار و صاف می باشد و اگر ذرات ریزی دیده می شود ناخالصی های خود پشم می باشد. در تصویر۴- ۱۳ ذرات نمک فلزات بر روی پشم مشاهده می شود. در نمونه های رنگرزی شده با روناس تصاویر ۴- ۱۵ و ۴- ۱۶ تجمع رنگ در کنار دندانه دیده می شود. در نمونه رنگرزی شده روناس به کمک امواج مافوق صوت تغییرات سطحی مشاهده می شود. همانطور که در تصویر ۴- ۱۵ دیده می شود فلس ها آسیب کمتری دیده است بنابراین لیف پشم آسیب کمتری نسبت به شرایط متداول دیده است.

باشد. این لیست نشان می­دهد که لینک­های ۴ و ۶ فعال و لینک­های ۲ و ۳ غیرفعال هستند. با وجود این لینک­های غیر فعال نمی­ توان گفت شبکه غیر قابل اطمینان است و در واقع وابسته به بسط دادن لینک­ها در سطوح بعدی است. در نتیجه به گام ۲ می­رود تا بقیه حالات بررسی شود.
گام ۸. حذف افزونگی­ها
در اینجا برای هر یک از زیر شاخه­ های این گره (N_L) بررسی می­ شود که آیا زیر گرافی همریخت با زیر گراف­های مربوط به این گره وجود دارد یا خیر؟ اگر چنین زیر گرافی وجود داشته باشد زیر گراف مربوط به شاخه مورد نظر حذف می­ شود و کمان مربوطه به زیر گراف همریخت متصل می­گردد. سپس به گام قبلی بازگشت داده می­ شود.

به طور مثال در شکل ۵-۱۳ زیر گراف مربوط به شاخه سمت راست، از سمت چپ‌ترین گره در سطح ۳ با زیر گراف مربوط به شاخه سمت چپ از سمت راست‌ترین گره در سطح ۵ با یکدیگر همریخت هستند؛ لذا همان‌طور که در شکل پیداست کمان‌های مربوطه به هر دو زیر شاخه به زیر گراف مربوطه متصل می­گردند.
شبه کد مراحل راهکار پیشنهاد شده برای تشکیل گراف جهت تخمین قابلیت اطمینان در شبکه ­های حسگر بی­سیم در شکل ۵-۱۴ نشان داده شده است.
محاسبه قابلیت اطمینان
بعد از اجرای الگوریتم روی شبکه مورد نظر و بدست آوردن گراف می­توان قابلیت اطمینان را محاسبه کرد. برای محاسبه قابلیت اطمینان از یک رابطه بازگشتی که قانون شانون [۲] نامیده می­ شود استفاده می­کنیم این رابطه در فرمول ۵-۴ نشان داده شد است :
(۵-۴)
که در این معادله قابلیت اطمینان زیر گراف­های مربوط به لینکe_i است. قابلیت اطمینان مربوط به زیر گراف سمت راست و قابلیت اطمینان مربوط به زیر گراف سمت چپ می­باشد. P احتمال موفقیت لینک e_i را نشان می­دهد.
برای محاسبه قابلیت اطمینان این فرمول از ریشه شروع کرده و در کل سطح­های گراف گسترش پیدا می­ کند. هنگامی که به گره Reliable می­رسد مقدار ۱ برگردانده می­ شود. همچنین با رسیدن به گرهUnreliable مقدار صفر برگردانده می­ شود. شکل ۵-۱۴ قابلیت اطمینان شبکه را با توجه به احتمالات مختلف از لینک­ها برای شبکه شکل ۵-۱۲ نشان می­دهد. همچنین نتایج شبیه سازی برای این شبکه که در شبیه‌ساز NS-2 شبیه­سازی شده است در شکل نشان داده شده است. همان‌طور که مشاهده می­ شود قابلیت اطمینان با یک تقریب خوب تخمین زده می­ شود. این راهکار به طور کامل در زبان C++ پیاده­سازی شده است.
R_OBDD (LinkList-v) {
If (Network-Is-Reliable()){
Connect last arc in LinkList-v to Reliable Node
return
}
If (Network-Is-UnReliable() or List-Is-empty(LiskList)){
Connect last arc in LinkList-v to UnReliable Node
return
}
Link=select-link(L) // Index L of LinkList
N_L =Create-node(Link)
Connect last arc in LinkList-v to N_L
L++;
Extract N_L and create
Add to end of LinkList-v
Pos(N_L)=R_OBDD(LinkList-v)
remove from end of LinkList-v
L=T_SL+L-1
Extract N_L and create
Add to end of LinkList-v
Neg(N_L)=R_OBDD(LinkList-v)
remove from end of LinkList-v
if (check-Equal(Pos(N_L) , Neg(N_L) ))
merge Pos(N_L) and Neg(N_L)
if (pointer=Find-Isomorphic(Pos(N_L)))
connect to pointer
if (pointer=Find-Isomorphic(Neg(N_L)))
connect to pointer
return
}
شکل ‏۵‑۱۴ : شبه کد مراحل راهکار پیشنهاد شده برای تشکیل گراف جهت تخمین قابلیت اطمینان
شکل ‏۵‑۱۵ : قابلیت اطمینان شبکه شکل ۵-۱۲ به صورت تحلیلی و شبیه­سازی
خلاصه
در این فصل با توجه به تعریف قابلیت اطمینان، مسیرهای موجود برای انتقال داده و لینک­های مرتبط به مسیرها یک راهکار جدید مبتنی بر OBDD برای تخمین قابلیت اطمینان در شبکه ­های حسگر بی­سیم پیشنهاد شد. راهکار پیشنهاد شده یک راهکار بازگشتی است که با کاهش محاسبات اضافی و حذف زیر گراف­ها^[۱۷۹] یک الگوریتم کارا برای محاسبه قابلیت اطمینان پیشنهاد می­ کند.
با حذف دو نوع از افزونگی­ها از درخت تصمیم ­گیری دودویی دیاگرام تصمیم ­گیری دودویی ساخته می­ شود:
حذف آزمایش­های اضافی
ادغام زیر گراف­های همریخت
یک شبکه قابل اطمینان در نظر گرفته می­ شود اگر هر منبع حداقل یک مسیر فعال و زنده برای انتقال بسته­ها به سمت چاهک داشته باشد. همچنین یک شبکه غیر قابل اطمینان در نظر گرفته می‌شود اگر حداقل یک منبع ارتباطش با چاهک قطع شود یا به عبارت دیگر مسیری برای انتقال بسته­ها به سمت چاهک وجود نداشته باشد. قابلیت اطمینان به صورت احتمال اینکه یک شبکه قابل اطمینان باشد تعریف شد.
در راهکار پیشنهاد شده ابتدا تمام لینک­ها در یک لیست مرتب شده قرار داده می­ شود. در گرافی که در پایان بدست می ­آید لینک­ها نشان دهنده گره­ها در گراف هستند. در هر مرحله یک لینک از گراف بسط داده می­ شود و بررسی می­ شود که در صورت فعال بودن یا غیرفعال بودن آن آیا شبکه قابل اطمینان است یا غیر قابل اطمینان. در صورت قابل اطمینان بودن گره مورد نظر به گره Reliable وصل می­ شود و در صورت غیر قابل اطمینان بودن گره مورد نظر به گره Unreliable وصل می­ شود. در غیر این صورت اگر لیست لینک­ها خالی نباشد لینک بعدی بسط داده می­ شود.
بعد از ساخته شدن گراف مربوطه با توجه به قانون شانون و با پیمایش از ریشه قابلیت اطمینان شبکه محاسبه می­ شود. با نتایج بدست آمده از تحلیل و شبیه سازی دقت بالای راهکار پیشنهادی نشان داده شد.
فصل۶
پیشنهاد یک پروتکل چند مسیره تطبیقی برای اقناع قابلیت اطمینان
مقدمه