1. 1. . سورناراجام، ام «معاهدات دوجانبه سرمایه‌گذاری» ترجمه حبیب‌زاده، توکل، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، شماره ۳۰، بهار ۱۳۸۳، ص ۳۱۱٫ ↑

1. 1. . محسن محبی، نظام داوری اتاق بازرگانی ‌بین المللی، همان، ص ۳۸؛ حسین صفایی، حقوق بین‌الملل و داوری‌های بین‌المللی، چاپ اول، نشر میزان، بهار ۱۳۷۵، ص ۹۳٫ ↑

1. 1. . Alternative dispute resolutions (En) Resolutions alternatives de con flit (fr). ↑

1. 1. . Albert fiadge, alternative dispute resolutions, Cavendish publishing LTD. London-2004,PP.21-30. ↑

1. 1. . Albert fiadjoe, Alternative dispute resolutions, Cavendish publishing LTD. London, 2004. P.10. ↑

1. 1. . در متون اخلاقی و مذهبی حل اختلاف از طریق گفتگو مورد سفارش قرار گرفته است: در آیه ۱۲۵ سوره نحل، خداوند به پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «… و با آن ها با بهترین روش ممکن به گفتگو بنشین…». ↑

   

1. 1. . علی حسین مصلحی و محسن صادقی، نگاهی به شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف، مجله نامه مفید، سال دهم، ۱۳۸۳، ش ۴۶، ص ۱۳۶٫ ↑

1. 1. . http: www.cidra. Ora/articles/undf/uf2002OT.htm#nd drc ↑

1. 1. . کلادیوام اشمیتوف، حقوق تجارت بین‌الملل، ترجمه بهروز اخلاقی، سازمان مطالعات و تدوین کتب علوم انسانی (سمت) تهران، ۱۳۸۷، چاپ اول، ج ۲، ص ۹۸۶٫ ↑

1. 1. . مواد ۱۷۸ تا ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی. ↑

1. 1. . Administrative mediation. ↑

1. 1. . Disputes avoidance and disputes resolution in china: at www.ita.dos.gov/exportamerican/technical advice/to-china dispute.pdf.P.2 ↑

1. 1. . Albert fiadjoe, OP.Cit, P.25. ↑

1. 1. . محمدجعفر لنگرودی، دایره‌المعارف حقوقی دانشنامه حقوقی، انتشارات امیرکبیر، تهران، ج ۳، ۱۳۷۵، چ ۴، ص ۴۴۲٫ ↑

1. 1. . www.world bank.org/IC SID/bsicod.HTM. ↑

1. 1. . Moshe Hurch, the arbitration mechanism of the ICSID, Netherlands. 1993.P.180. ↑

1. 1. . www.un.org.at/uncitral/en-index-htm. ↑

1. 1. . R. Doak Bishop & W. Michael Reisman, James Crawford, op. Cit. O.225. ↑

1. 1. . لعیا جنیدی، قانون حاکم در داوری‌های تجاری بین‌المللی، نشر دادگستر، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۶، ص ۱۹٫ ↑

1. 1. . حسین صفایی، همان، ص ۱۴۳٫ ↑

1. 1. . کلایوام اشمیتوف، همان، ص ۹۸۶٫ فرهاد امام، حقوق سرمایه‌گذاری خارجی ایران، نشر یلدا، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۳، ص ۲۸۰٫ ↑

1. 1. . مرتضی شهبازی‌نیا، حل و فصل اختلافات از سرمایه‌گذاری خارجی، مؤسسه‌ مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶، ص ۴۷٫ ↑

1. 1. . حسین صفایی، همان، ص ۹۳؛ مرتضی شهبازی‌نیا، همان، ص ۴۶٫ ↑

1. 1. . حسین صفایی، همان، ص ۹۳٫ ↑

1. 1. . محسن محبی، همان، ص ۴۳٫ ↑

1. 1. . نجادعلی الماسی، تعارض قوانین، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، چاپ اول، سال ۱۳۶۸، ص ۱۱٫ ↑

1. 1. . لعیا، جنیدی، نقد و بررسی تطبیقی قانون داوری تجاری بین‌الملل، همان، ص ۷۲٫ ↑

1. 1. . محسن محبی، همان، ص ۷۳٫ ↑

1. 1. . نجادعلی الماسی، همان، ص ۱۳٫ ↑

1. 1. 1. . پروین محمدی دینانی، داوری اختلاف در چارچوب معاهدات دوجانبه حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی، پایان‌نامه برای دریافت درجه دکتری حقوق بین‌الملل دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی سال تحصیلی ۸۷-۱۳۸۶، ص ۲۱۱-۲۰۷٫ ↑

   

1. 1. . همان، ص ۲۱۴٫ ↑

1. 1. . پروین محمدی دینانی، همان، ص ۲۱۷٫ ↑

1. 1. . همان، صص ۴۵۹-۴۵۸٫ ↑

1. 1. . www.uncitral.org/pdf/english/texts/arb-rales/arbrales ↑

1. 1. . مرتضی شهبازی‌نیا، همان، ص ۴۶٫ ↑

1. 1. . محسن محبی، نظام داوری اتاق بازرگانی بین‌المللی، همان، ص ۴۲٫ ↑

1. 1. . حسین صفایی، همان، ص ۹۴٫ ↑

1. 1. . Gerard couches, Langlade, Jean-pierr eet lebeau, Daniel duve civile, Paris: palloz, 1998. N. 609 P.413. ↑

1. 1. . Natalie fricero, Lessen tielde la procedure civile, 3ed, Gualino editeur EJA, Paris, 2004, P.51. ↑

1. 1. . عبدالله شمس، آیین دادرسی مدنی، ج ۲، ص ۱۳۱؛ انتشارات دراک، چاپ ۶، ۱۳۸۳٫ ↑

1. 1. . کلایو. ام اشمیتوف، ج ۲، ۱۳۷۸، ص ۱۰۳۰٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۱۰۲۷٫ ↑

1. 1. . ناصر علیدوستی شهرکی، حقوق سرمایه گذاری خارجی، چاپ اول، تهران، انتشارات خرسندی، ۱۳۸۹، ص ۱۲۶٫ ↑

1. 1. . ناصر کاتوزیان، اثبات و دلیل اثبات، ج۱، نشر میزان، چاپ دوم، ۱۳۸۲، ص ۶۲٫ ↑

1. 1. . حسن امامی، حقوق مدنی، ج ۶، انتشارات اسلامیه، چاپ ۸، ۱۳۷۶، ص ۱۸٫ ↑

1. 1. . عبدالله شمس، آیین دادرسی مدنی، ج ۲، ص ۵۶٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۵۶٫ ↑

1. 1. . آیین دادرسی بین‌المللی ترجمه ابراهیم بیگ‌زاده، مجله حقوقی دفتر خدمات بین‌المللی ج.ا.ا، شماره ۲۴، ۱۳۷۸، صص ۱۶۱-۱۶۰٫ ↑

1. 1. . همان، ص ۱۶۲٫ ↑

1. 1. . بهروز اخلاقی، حقوق تجارت بین‌الملل، جزوه دوره دکترای خصوصی دانشگاه تهران، ۱۳۸۳-۸۲، ص ۳۸٫ ↑

1. 1. . حسین صفایی، همان، ص ۱۴۶٫ ↑

1. 1. . M. Sornarajah, the international low on poreign investment. The hague, kluwer, 2000, P.410. ↑

1. 1. سهام‌داران، سرمایه ­گذاران، اعتباردهندگان و سایر ذی­نفعان شرکت­ها.

1. 1. تحلیلگران مالی و کارگزاران بورس.

1. دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و پژوهشگران.

۱-۹- تعریف واژه های کلیدی

دارایی­ های نامشهود: دارایی­ های نامشهود عبارت‌اند از موجودی منابع غیر از منابعی که وارد فرایند تولید می­شوند و لزوماًً خاص تولید و فروش محصولات و تولیدات جدید و بهبودیافته می­باشند. به عبارت دیگر، دارایی نامشهود یک‌ دارایی‌ قابل‌تشخیص غیر پولی‌ و فاقد ماهیت عینی است. یک دارایی هنگامی معیار قابلیت تشخیص را در تعریف دارایی نامشهود احراز می‌کند که یکی از شرایط زیر را داشته باشد:

• • جداشدنی باشد؛ یعنی بتوان آن را به طور فروش، انتقال، اعطای حق‌ امتیاز، اجاره یا مبادلـه (به صورت جداگانه یا همراه با یک قرارداد، دارایی یا بدهی مرتبط) از واحد تجاری جدا کرد، یا

• از حقوق قراردادی یا سایر حقوق قانونی ناشی شود؛ صرف­نظر از این‌که آیا چنین حقوقی قابل‌انتقال یا جداشدنی از واحد تجاری یا سایر حقوق و تعهدات باشد یا خیر (استاندارد حسابداری شماره ۱۷، ۱۳۸۷: بندهای ۶ و ۱۰).

ناهمگونی شرکت­ها: در این پژوهش منظور از ناهمگونی شرکت­ها ویژگی­های خاصی از شرکت­ها است که در هر یک از آن­ها متفاوت ‌می‌باشد. مهم­ترین این موارد عبارت از بزرگی یا کوچکی شرکت، شرکت‌های دارای ساختار پیچیده سازمانی و شرکت‌های دارای محدودیت در تأمین مالی می‌باشد.

محدودیت در تأمین مالی: شرکت­هایی دچار محدودیت در تأمین مالی هستند که بین مصارف داخلی و مصارف خارجی وجوه تخصیص داده‌شده با یک شکاف روبه­رو باشند (فازاری و همکاران^[۳۲]، ۱۹۸۸). به عبارت دیگر، شرکت­هایی را واجد محدودیت در تأمین مالی می­نامند که دارای دسترسی پایین و پرهزینه به منابع تأمین مالی برون­سازمانی باشند.

۱-۱۰- ساختار پایان نامه

در این فصل کلیاتی درباره پژوهش شامل مقدمه‌، مسأله پژوهش، اهمیت و ضرورت پژوهش، اهداف پژوهش، فرضیه‌های پژوهش و روش انجام پژوهش بیان شد. در بخش مربوط به روش انجام پژوهش، متغیرهای پژوهش، جامعه پژوهش، محدوده زمانی، روش گرد‌آوری داده ها و روش‌های آماری مورداستفاده برای تجزیه و تحلیل اطلاعات تشریح شد. در ادامه به تعریف واژه های کلیدی مورداستفاده در این پژوهش پرداخته شد.

به منظور انعکاس چارچوب پژوهش حاضر، در این بخش، مختصری از مطالب عنوان‌شده در هر یک از فصول آتی مطرح می­ شود:

موضوع فصل دوم، بیان مبانی نظری پژوهش و بررسی پژوهش‌های گذشته است. در ابتدا به تشریح مفاهیم ناهمگونی شرکت­ها و همچنین معیارهای آن در شرکت­ها پرداخته ‌شده است. در ادامه، مفهوم دارایی­ های نامشهود تشریح و چگونگی تأثیرپذیری آن از ناهمگونی شرکت­ها عرضه‌شده است. درنهایت، در بخش آخر فصل نیز، خلاصه‌ای از پژوهش‌های انجام‌شده در این زمینه ارائه می­ شود.

در فصل سوم، روش پژوهش شامل فرضیه‌های پژوهش، تعریف متغیرهای مستقل، وابسته و کنترلی و نحوه محاسبه آن­ها، جامعه و نمونه آماری، روش جمع‌ آوری اطلاعات و روش آماری مورداستفاده برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بیان می‌شود.

موضوع فصل چهارم تجزیه و تحلیل فرضیه‌های پژوهش و تفسیر نتایج حاصل با بهره گرفتن از نرم‌افزارهای DEA Frontier، SPSS نسخه ۲۰ و Eviews نسخه ۷ است.

در فصل پنجم، پس از ارائه یافته ­های پژوهش، محدودیت‌های پژوهش بیان‌شده و درنهایت پیشنهادهای پژوهش بیان می‌شود.

فصل دوم

مبانی نظری و پیشینه پژوهش

۲-۱- مقدمه

فصل اول به بیان کلیات پژوهش اختصاص داشت. بدین صورت که پس از بیان مقدمه، مسأله پژوهش، اهمیت و ضرورت پژوهش، هدف پژوهش، سؤال‌های پژوهش، فرضیه‌های پژوهش، روش اجرای پژوهش (شامل روش پژوهش و گردآوری داده ها، جامعه و نمونه آماری و روش تجزیه و تحلیل داده ها) و متغیر­های پژوهش تشریح شد.

در این فصل، مبانی نظری و پیشینه پژوهش تشریح می­ شود. در بخش مبانی نظری، ابتدا به تبیین ناهمگونی شرکت­ها به‌تفصیل پرداخته می‌شود. سپس، موضوع سرمایه ­گذاری در دارایی­ های نامشهود تبیین و تشریح می‌شود. در ادامه، نقش ناهمگونی شرکت­ها در تعیین میزان سرمایه ­گذاری در دارایی­ های نامشهود ارائه شده است. درنهایت، خلاصه­ای از پژوهش­های داخلی و خارجی پیشین مرتبط با موضوع پژوهش بیان می­ شود.

۲-۲- مبانی نظری پژوهش

جان دیویی^[۳۳] (۱۹۳۸)، مطالعه منابع مربوط به موضوع پژوهش را به عنوان یکی از مراحل اساسی پژوهش علمی موردبحث قرار داده و معتقد است که انجام این مطالعه، به پژوهشگر کمک می­ کند تا بینش عمیقی در موردپژوهش و حوزه­ای کسب کند که پژوهش به آن تعلق دارد. ‌بنابرین‏، مطالعه منابع مرتبط با موضوع موردپژوهش، مشتمل بر شناسایی، مطالعه و ارزیابی پژوهش­ها و مشاهده­های علمی گزارش­شده، عقاید و دیدگاه­ های صاحب­نظران در ارتباط با موضوع موردپژوهش، بخش عمده­ای از روش علمی پژوهش است که انجام آن در کلیه­ پژوهش­ها، ضروری است. مطالعه­ منابع مربوط به موضوع پژوهش، به پژوهشگر این فرصت را می­دهد که در رشته موردعلاقه‌ی خود در حد بضاعت، پیش­قدم بوده و به بینش وسیع­تری در ارتباط با آن دست یابد. این کار موجب بنیان‌گذاری مستحکم پایه­ علمی پژوهش می­ شود و به نظر می­رسد، اگر بنیان مذکور ضعیف باشد، پژوهش انجام‌شده، خام، سطحی و تکراری خواهد بود (نقل از دلاور، ۱۳۸۴). ‌بنابرین‏، در این بخش، ابتدا ناهمگونی شرکت­ها و معیارهای مورداستفاده آن در این پژوهش به‌تفصیل موردبررسی قرار می‌گیرد و سپس موضوع سرمایه ­گذاری در دارایی­ های نامشهود و چگونگی تأثیرپذیری آن از ناهمگونی شرکت­ها تبیین و تشریح می­ شود.

۲-۲-۱- ناهمگونی شرکت­ها

مقصود از ناهمگونی ویژگی­های اساسی خدمت­رسانی است که باعث ایجاد تغییر در شکل­های خدمت دهی به سایرین می­ شود و یا باعث ایجاد تغییر در خدمات مشابه از روزی به‌روز دیگر و یا از مشتری به مشتری دیگری می­ شود. ناهمگونی باعث این موضوع می­ شود که یک شرکت برای استاندارد کردن کیفیت خدمات با مشکل مواجه شود. پژوهش­های نظری در تجارت بین ­المللی به­ طور فزاینده­ای بر تصمیم ­گیری در سطح شرکت­ها برای درک علل و پیامدهای تجاری متمرکزشده‌اند (میلیتز^[۳۴] و ردینگ^[۳۵]، ۲۰۱۴). تحقیقات انجام‌شده در دهه گذشته، نشان داده ­اند که بر طبق مدل اسب بارکش^[۳۶] بهره ­وری کل عاملی است که از ناهمگونی شرکت­ها تأثیر بسیاری می­پذیرد.

‌بنابرین‏ در نوجوانان تعاون با مطلوب اجتماعی ، خانواده یا جامعه منجر به افزایش تاب آوری می شود(راچمن، ۱۹۷۹) بلوم ، رسینک و جرمین(۱۹۹۱) کارها و مسئولیت های روزمره را برای تمایز عملکردهای مطلوب از نامطلوب دانستند. راتر (۱۹۷۹) نشان داد که چنین تجربیاتی در ارتقا دادن مکان کنترل درونی نوجوانان اهمیت زیادی دارد که این مکان کنترل درونی نیز کلید تاب آوری است (به نقل از شیخ زاده قولنجی، ۱۳۸۹).

گروتبرگ (۱۹۹۴) عوامل مؤثر اجتماعی در رشد را به طور اجمالی بیان می‌کند:

• • تسری رفتاری(مثلاً تاثیرات همسالان)

• • نهادی(مثلاَ تاثیر سازمان های دولتی)

• جامعه پذیری جمعی(مثلاَ بزرگسالان به عنوان عوامل مؤثر در تغییر اجتماعی و الگو برداری )

(به نقل از شیخ زاده قولنجی؛ ۱۳۸۹).

از آنجایی که تاب آوری به زبان ساده عبارت است از تطابق مثبت در واکنش به شرایط ناگوار، پیشینه پژوهشی مربوط به تاب آوری نشانگر آن است که مهارت های مقابله ای و مؤلفه‌ های آن یکی از عوامل مهم تشکیل دهنده تاب آوری است، به طوری که پاسخ های مقابله ای ترکیبی از تلاش های شناختی ورفتاری در مدیریت استرس بوده و از ماهیت فرآیندی برخوردار است، ‌بنابرین‏ تاب آوری نه تنها یک حالت ایستا نمی باشد بلکه بسته به زمان و موقعیت های مختلف در معرض تغییر و تحول است. همچنین پاسخ های مقابله ای مورد استفاده از نحوه ارزیابی موقعیت ها از سوی افراد می‌باشد. برای مثال زمانی که افراد استرسورها را قابل کنترل و تغییرپذیر بدانند غالباً از سبک مقابله ای مسأله محور استفاده می‌کنند .در مقابل زمانی که استرسورهای غیرقابل کنترل ارزیابی شوند، راهبردهای هیجان محور به کار گرفته می شود، ‌بنابرین‏ به نظر می‌رسد که رشد تاب آوری متأثر از نحوه استفاده افراد از گروه مهارت های مقابله ای، نحوه ارزیابی موقعیت ها و رویکرد مقابله ای خاص می‌باشد. میلر معتقد است درمانگران در جهت رشد تاب آوری مراجعان بایستی به جای بررسی ضعف­ها و موانع بر نیرومندی­های شخصی و افزایش مهارت های مقابله ای و نحوه رسیدن ‌به این توانمندی ها تأکید کنند(جعفری و همکاران، ۱۳۸۸).

۲-۱۴ویژگیهای تاب آوری

نظریه های نخستین ‌در مورد تاب آوری بر ویژگی های مرتبط با پیامدهای مثبت مواجهه با مصائب و ناملایمات زندگی تأکید داشتند. لوتار و همکاران(۲۰۰۰) این دسته از پژوهش ها بعدها عوامل حفاظتی بیرونی مانند مدارس کارآمد و روابط با بزرگسالان حمایت گر را نیز در بهبود تاب آوری مؤثر دانستند

کمپل، سیلس، کوهان و استین^[۳۹]( ۲۰۰۶) ؛ نطریه های فعلی تاب آوری را سازه ای چند بعدی متشکل از متغیرهای سرشتی^[۴۰] مانند مزاج ^[۴۱]و شخصیت همراه با مهارت های مخصوص مثل مهارت حل مسأله می دانند (به نقل از حدادی،بشارت، پور بهلول؛۱۳۸۹).

همسو با برداشت های عمومی در مطالعات اولیه این سازه نیز تصور می شود که تاب آوری خصیصه افراد فوق العاده است. اما پژوهش های اخیر نشان داده‌اند که تاب آوری در انحصار افراد فوق العاده نیست و در افراد مختلف و سطوح متفاوت تحول شامل کودکی، نوجوانی، و بزرگسالی مشاهده می­ شود. البته غالب پژوهش های مربوط به تاب آوری در حوزه روانشناسی تحولی انجام شده است که عمدتاًً به بررسی ویژگی‌های کودکان و نوجوانان که علی‌رغم مواجهه با خطرهای جدی به اختلال­های روانشناختی مبتلا شده اند، پرداخته‌اند(بشارت،صالحی،نادعلی و زبردست؛۱۳۸۹)

روانشناسان بالینی اخیراًً مدل هایی از تاب آوری را تحت شرایط فقدان^[۴۲]، مصیبت^[۴۳]، افسردگی و درد^[۴۴] بررسی کرده‌اند. نتایج تاثرات مثبت، سازنده و محافظت کننده تاب آوری در مقاومت و مقابله موفق و انطباق رشدیافته با شرایط خطر و استرس زای فوق الذکر است. برعکس سطوح پایین و ضعیف تاب آوری با آسیب پذیری و اختلال های روانشناختی مرتبط است(حدادی و همکاران،۱۳۸۹)

بلوم^[۴۵]، (۱۹۹۸)؛ راتر، (۱۹۹۵) در ارتباط با تاب آوری مباحث چندی وجود دارد و این مفهوم ویژگیهایی دارد که به برخی از آن ها اشاره می شود: تاب آوری به عنوان صفت ذاتی یا به عنوان صلاحیت اکتسابی: یکی از مجادله ها و مباحثی که در ارتباط با تاب آوری مثل بسیاری از مفاهیم و سازه‌های دیگر روان شناسی وجود دارد، مبحث ذاتی یا اکتسابی بودن تاب آوری است. این مبحث در زمینه انجام مداخله ها برای افزایش و تغییر در آن نیز اهمیت دو چندانی می‌یابد. این مسئله منجر ‌به این دیدگاه شد که تاب آوری تا حد زیادی توسط عوامل ذاتی تعیین می‌گردد و به طور نسبی تحت تأثیر رشد یا تعامل با محیط قرار نمی گیرد ولی تحقیقات بعدی این ایده مصونیت روانی را با نشان دادن اینکه در گستره ای که افراد بر موقعیت های دشوار غلبه می‌کنند ،محدودیت های آشکاری وجود دارد ؛رد کرده‌اند(به نقل از اویسی، ۱۳۹۰)

افراد تاب­آور نیز ممکن است تحت تأثیر استرس­هایی که به حد کافی شدت دارند قرار بگیرند و تسلیم ناراحتی­های روانی و جسمی آن شوند. علاوه بر این فردی که در یک موقعیت از خود تاب­آوری نشان می­دهد لزوماًً در سایر موقعیت­ها و زمینه­ ها موفق عمل نمی­کند (هاروی^[۴۶] و دلفابرو^[۴۷]، ۲۰۰۴) تا زمانی که افراد از تجارب زندگی خود به منظور رشد اجتماعی و روان شناختی استفاده می‌کنند، به عنوان یک فرد بزرگسال می‌توانند تاب آوری را یاد بگیرند. تحقیقات مربوط به سخت رویی نشان داده است که نوجوانان و بزرگسالان نیز می‌توانند تاب آوری را بیاموزند ( مدی و خوشابا ^[۴۸]، ۲۰۰۵).

همچنین لوتار و همکاران (۲۰۰۰) اشاره کرده ­اند که به نظر می­رسد محدودیت سنی برای رشد مثبت، تاب­آوری و سازگاری وجود نداشته باشد، بسته به موقعیت هایی که در زندگی برای افراد قابل تغییر است. همین طور استوارت، رید و مانگهام (۱۹۹۷) بر این باورند که تاب اوری در طول زمان تغییر می‌کند و می توان آن را در افراد ایجاد کرد و آن را از طریق عوامل حفاظتی افزایش داد ( لوتانز^[۴۹]، ۲۰۰۲ ، به نقل از اویسی، ۱۳۹۰).

1. 1. 1. اگر خجالتی باشید ، احتمالاً تنهایی را به فعالیت های جمعی ترجیح می دهید. خب ، می توانید ، از این فرصت مغتنم استفاده کنید و چیزی یاد بگیرید. آدم هایی که تنهایی را دوست دارند ، معمولا روحیه شان با هنرآموزی جور است. تا می توانید کتاب بخوانید و اطلاعات کسب کنید. روزنامه ، مجله ، برنامه های آموزشی ، اینترنت و… به زودی ، روزی می‌آید که باید حرفی برای گفتن داشته باشید. خودتان را برای آن روز آماده کنید.

   

1. شکست های تان را تدبیر کنید. وقتی دارید برای کسب مهارت های ضد خجالت تلاش می کنید ، یادتان باشد که مثل هر تلاش دیگری ، ممکن است شکست هایی هم در سر راه تان باشد. ولی قرار نیست شما از میدان فرار کنید. تا رسیدن به پیروزی نباید دست از تلاش بردارید.

فراموش نکنید که نوابغ هم بارها و بارها در مسیر تلاش های شان شکست خورده اند ؛ اما دست از کار نکشیده اند. این را هم یادتان باشد که شکست شما ممکن است ناشی از شرایط باشد ، نه ناشی از اشتباه شما. مثلاً ممکن است شما نتوانید در میان بحث دو نفر دیگر وارد شوید و آن ها را همراهی کنید تنها ‌به این علت که بحث آن ها خصوصی بوده و یا ممکن است سر صحبت را با کسی باز کرده باشید که او در آن لحظه به گرفتاری ها و مشکلات دیگر زندگی اش فکر می کرده و اصلاً دل و دماغ صحبت کردن نداشته است و… به هر حال ، سعی کنید از هر شکست تان ، مثل نابغه ها ، درس تازه ای بگیرید و آن درس تازه را در تمرین های بعدی به کار ببندید.

1. همیشه آماده و به روز باشید. مطلع و گوش به زنگ. کتاب بخوانید ، روزنامه ، مجله ، اینترنت و… اخبار روز دنیا را پیگیری کنید. اخبار هنری ، فرهنگی ، علمی ، سیاسی و… داشتن این اطلاعات به شما کمک می‌کند که همیشه حرف های شنیدنی در آستین داشته باشید. سوال های حاضر و آماده هم غنیمت هستند. از این قبیل سوال ها همیشه همراه داشته باشید.

طرح یک سوال صمیمانه و مؤدبانه معمولاً نقطه ی شروع مناسبی برای ورود به بحث دیگران است و هر قدمی هم که برای چنین هم کلامی هایی بردارید ، مطمئناً قدم بعدی آسان تر و آسان تر می شود.

از سلیقه ها و علاقه های دوروبری های تان هم باید باخبر باشید. این طوری راحت تر می توانید هم صحبت شان شوید.

وقتی می خواهید سر صحبت را با یک جماعتی باز کنید یا وقتی که می خواهید در یک بحث گروهی شرکت کنید ، باید این را ارزیابی کنید که آیا آن ها هم مایل هستند حرف های شما را بشنوند و اصلاً آیا شما خوب به حرف های آن ها گوش داده اید یا نه. بی محابا حرف شان را قطع نکنید. بهتر است مؤدبانه و آرام آرام به هر بحثی وارد شوید.

1. خودتان را درست کنید. با دیگران (لا اقل فعلا (کاری نداشته باشید. نمی توانید همه را مجبور کنید همان طوری که شما دلتان می‌خواهد رفتار کنند. نمی توانید همه را وادار کنید نسبت به حرف ها و رفتارهای شما همان طوری واکنش بدهند که شما دوست دارید. چرا که اولاً همه ی آدم ها مثل هم نیستند و مثل هم فکر نمی کنند و ثانیاًً آن چه مهم است ، تلاش و تمرین شما است و توجه ‌به این نکته که آیا شما دارید کارتان را درست انجام می دهید یا نه.

۲-۲-۳-۹- بازبینی عملکرد

بسیاری از افراد کمرو دائماً عملکردشان را وارسی می‌کنند ؛ که ما از آن به عنوان رفتار وارسی عملکرد نام می بریم. گرچه رفتارهای وارسی عملکرد به ندرت باعث می شود که فرد از عملکردش احساس رضایت کند ؛ احتمالاً وقتی فرد خودش را با دیگران مقایسه می‌کند ‌به این نتیجه می‌رسد که عملکردش به خوبی دیگران نیست. اغلب افراد کمرو افراد نامناسبی را انتخاب می‌کنند تا خودشان را با آن ها مقایسه کنند در نتیجه نسبت به خودشان احساس بدتری پیدا می‌کنند و این باعث مقایسه های بیشتری می شود و نهایتاًً باعث تداوم کمرویی خواهد شد (شافران^[۱۰۳] و همکاران، ۱۳۹۰).

۲-۲-۳-۱۰- رفتارهای مخرب

رفتارهای مخرب در کمرویی ، شامل رفتارهایی است که به منظور ایجاد احساس راحتی بیشتر فرد ‌در مورد عملکردش یا حتی جبران خطاها صورت می‌گیرد. یک رفتار معمول در کمرویی تهیه ی لیستی از کا‌رها است. هدف این رفتار ، محافظت از فرد در برابر اضطرابی است که درباره ی عملکرد بی عیب و نقص در محل تحصیل دارد. رفتار دیگر ، داشتن نظم و ترتیب بیش از حد است. بیش از حد دقیق بودن ، انجام چندین کار باهم ، و اجتناب بیش از حد از وقت تلف کردن همه رفتارهای بی حاصلی هستند زیرا فرد زمان زیادی صرف کارهایی می‌کند که می‌توانست برای کارهای مهم تری صرف شود (شافران و همکاران، ۱۳۹۰).

موفقیت آمیزترین رویکرد برای مقابله با کمرویی درمان شناختی رفتاری است. این رویکرد با پرداختن به افکار ، احساسات و رفتارهایی که باعث تداوم مشکل می شود آن را کاهش می‌دهد. درمان شناختی رفتاری همچنین ، در درمان مشکلاتی نظیر افسردگی ، اضطراب و اختلالات خوردن موفق ترین درمان بوده است. ‌بنابرین‏ چنین رویکردی می‌تواند در کاهش کمرویی مؤثر باشد. مطالعات انجام شده توسط رز شفران و دامینیک گلوور^[۱۰۴] در انگلستان ، سارا اگان^[۱۰۵] و پائولا های^[۱۰۶] در استرالیا (۲۰۱۰) نشان می‌دهد که درمان شناختی-رفتاری یک درمان مؤثر برای کمرویی است. در این مطالعات از یک راهنمای خودیاری بر مبنای روش های شناختی-رفتاری برای غلبه بر کمرویی استفاده شده است.

همچنین نتایج مطالعات صورت گرفته توسط آنا استیل^[۱۰۷] و تریسی وید^[۱۰۸] نشان می‌دهد که درمان کمرویی در سایر زمینه‌های زندگی افراد مؤثر است.

۲-۳-پیشینه تحقیقات :

۲-۳-۱- تحقیقات داخلی انجام شده :